LenRisa: One shot AU

Lakas Tama (Dark plot)

Ris

Isang sasakyan ang humahabol sa akin habang tinatahak ko ang kahabaan ng Luzon Ave, pilit itong dumidikit sa gilid ng sasakyan ko.. Alas dos na ng madaling-araw na noon.

Bulag ang pag-ibig, kasabihan na sa atin
Ngunit para sa 'yo, ang pag-ibig ko ay duling...

Kinakabahan akong nagda-drive, unti-unti na siyang nakakasunod sa akin.. Bumusina ito, mas lalo ko namang hinarurot.

'Pagkat dalawang beses ako sa 'yo may pagtingin
Kay tindi ng 'yong dating sa puso't damdamin

Lumiko ako sa isang kalye, nakasunod pa rin siya sa akin.. Napapatingin ako sa side mirror at nakita kong isang babae ang nasa driver's seat, napatanong ako sa sarili ko kung ano ang problema nito sa akin at bakit niya ako sinusundan?

Sa tunay kong pagmamahal, natotorpe sa 'yo
Mukhang pinasukan ng daga ang puso kong bato

Ngunit napahinto ako nang makita kong dead end na, nag panic ako, napatingin ako sa salamin at nakita ko siyang bumababa sa sasakyan.. May dala siyang.. Baseball bat?

Dahil alam ko ring walang ibubunga ito
Natatakot akong mawala ang isang katulad mo

"Ris, baba ka na diyan.." aniya, paano niya nalaman ang pangalan ko?

Nagpunta siya sa harap ng sasakyan ko, itinukod niya ang mga braso niya at tinanggal ang hoodie niya.

"Lena?" tanging sambit ko na lang.

Lakas tama, ako'y nawawala
Nawawala ang isip ko 'pag nakikita ka, sinta

Napangisi siya, oo, si Lena.. Dati ko siyang kasintahan at naghiwalay kami sa kadahilanang nahuli ko siyang may hinahalikan na ibang babae.

Pinipilit pa rin niya na magbalikan kami, pero meron na akong minamahal ngayon.

"Ris, alam mo namang hindi mo dapat akong pinaghihintay ng matagal di ba?" kita ko ang ekspresyon ng mukha niya, nagbago iyon.
Hinampas niya ng pareho niyang palad ang hood ng kotse na siyang ikinagulat ko.

"PUTANGINA NAMAN!" galit na sambit niya, nagpunta siya sa gilid ng pinto ko at pilit itong binubuksan. Ang hawak niyang baseball bat ay walang kaabog-abog niyang hinampas at tuluyang nabasag ang salamin! Tuluyang nabuksan ni Lena ang pinto, hinila niya ako palabas ng kotse, wala siyang awa!

"Lenaaa, please!!!" pagmamakaawa ko sa kanya habang iika-ika akong hila niya, umiiyak ako sa sobrang sakit ng pagkakahawak niya.

"Matutuwa ka sa gagawin natin, don't worry!" aniya, kinaladkad niya ako sa kanyang kotse — isang SUV na wala ang likurang upuan. Kinakabahan ako sa kung anong mangyayari sa akin.

Noong ipinasok na niya ako, naupo kami sa likod. Umiiyak ako habang siya nama'y nakatingin sa akin, inoobserbahan kung ano ang gagawin ko.

"Lena, gusto ko na umuwi, please?" pakiusap ko sa kanya, pero hindi niya ako kinikibo.

"Ris, minahal mo ba talaga ako?" tanong niya sa akin, tumango ako bilang sagot,

"Eh bakit ayaw mo akong balikan? Ayaw mo daw akong makita dahil sa Erik na 'yan! Ano bang meron siya na wala ako?"

Sa totoo lang, bakit ko mahal si Erik? Dahil ba lalaki siya at gusto kong may mangyari sa amin, yun lang ba ang habol ko? Gulong-gulo ako.

"H-hindi naman sa ganoon, Lena.. Pero.. Hindi ko rin alam kung bakit." tiningnan ko siya sa mata, ang kaninang galit na ekspresyon ay napalitan ng pagmamahal at pag aalala..

Hinaplos niya ang pisngi ko, hanggang ngayon may epekto pa rin sa akin iyon. Para ba akong nag init.

"Lena, m-mali ito.." sambit ko, ngunit iniangat niya ang mukha ko at tinitigan niya ako ng maigi..

"Sa kaibuturan ng puso mo, alam ko.. Mahal mo pa rin ako. Ris, ako, mahal na mahal kita— kaya kitang ipaglaban kahit kanino!" inilapit niya ang kanyang mukha sa akin, "Ris, sorry kung makulit ako.. Sorry kung nawiwirduhan ka sa mga ginagawa ko, pero kasi.. Mahal kita, at ayokong mawalay sa'yo."

Dama kong totoo ang sinasabi niya pero nag aalangan ako sa motibo niya.

Agad niya akong hinalikan, dama ko ang pagkasabik niya sa akin dahil masyadong madiin at halos hindi na ako makahinga sa ginagawa niya.

Hindi ko namalayan na.. Napapahawak na ako sa batok niya para mas laliman pa ang halik at napapaungol na rin. Naramdaman ko na lang na inihiga niya ako, ang mga kamay niya ay pinisil-pisil ang dibdib ko.

Namiss ko ang mga haplos niya, namiss ko ang mga halik niya.. Patawad, Erik.

"Uhngg.. Lenaa!" tawag ko sa kanya, habang sinispsip nito ang leeg ko, ang palad niyang kanina'y nasa dibdib ko, nahanap nito ang kahinaan ko.. Napahawak ako sa braso ni Lena ng maipasok niya ang dalawang daliri niya sa aking bukana.

Iginalaw niya iyon, mabagal sa simula.. Mariin akong pumikit, mali ito.. Pero, bakit.. Masarap?

"Ris, mahal na mahal kita.." bulong ni Lena sa akin, nagmulat ako ng mga mata at nakita kong umiiyak siya habang mabilis na gumagalaw sa ibabaw ko, hinawakan ko siya at hinalikan. Hindi ko na iisipin ang mga susunod na mangyayari, basta ibibigay ko ang gusto ni Lena, kailangan kong makauwi!

Itinulak ko siya pahiga at ako naman ang pumaibabaw, hinalikan ko ang mga naka awang niyang mga labi, habang ginagawa ko iyon, ang mga kamay ko nama'y tinanggal ang pagkakabutones ng polo shirt niya.

Pareho na kaming hubo't hubad, at nangyari na.. Nagsalo kami sa makamundong pagnanasa ng mga sandaling iyon..

Pareho naming isinisigaw ang pangalan ng isa't isa, hindi ko nga alam kung ilang beses kong ibinaon ang aking mga kuko sa likod ni Lena.

Pagod kaming dalawa, hinahabol ang hininga. Sa wakas, natapos din.. Gusto ko na maligo at alisin sa balat ko ang bakas ng pagtataksil, gusto ko siyang ibaon sa limot.

Muli na naman niya akong hinalikan.. Pero parang may kakaiba, may nalasahan akong matamis na hindi ko mawari kung ano 'yon. Nilaliman niya ang halik, ako nama'y tumutugon sa galaw ng kanyang labi hanggang sa.. Nakaramdam na ako ng pamamanhid.

•~•~•~•~•

"Natagpuan ang bangkay ng mga hindi pa nakikilalang mga babae sa loob ng isang SUV, na nakaparada sa isang abandonadong pabrika sa quezon city."