ပြိုင်ဘက်ကင်းအသန်မာဆုံးသခင်ကြီးစာစဉ် ၂၀။ အပိုင်း ၂၉၆ တုနှိုင်းမဲ့ မရဏအရှင်
လှံတံဟာ ခရမ်းသွေး အလင်းတန်းကို ထုတ်လွှတ်လျက် ပြေးထွက်လာပြီး လုရှောင်ယန်၏ နှလုံးအိမ်တည့်တည့်သို့ ထိမှန်သွားခဲ့၏။
လုရှောင်ယန်မှ သူ၏ နတ်လက်နတ်အား ယဲ့ချန်၏ ချပ်ဝတ်အပေါ် တိုက်ခိုက်မှုပြုချိန်နှင့် မတူညီစွာ လုရှောင်ယန်၏ နတ်ချပ်ဝတ်တန်ဆာကိုမူ ထိုနတ်လက်နက်မှာ ထိုးဖောက်နိုင်ခြင်းမရှိပါချေ။
သို့သော် လုရှောင်ယန် အခြေအနေကောင်းသည်ဟု မဆိုပါချေ။
ကျင့်ကြံဆင့်ကွာခြင်းနေခြင်းက လုရှောင်ယန်၏ နှလုံးအိမ်အား တုန်ရီနေစေသည်။ ၎င်းတို့တိုက်ခိုက်ရာ အကာအရံအတွင်းမှာပင် မီတာသောင်းချီတိုင်အောင် လွင့်ပျံထွက်သွားပြီးနောက် သူ၏ကိုယ်တွင်းရှိ သွေးချီများမှာ ကမောက်ကမပင် ဖြစ်ကုန်တော့သည်။
ထို နတ်လက်နက်မှ ထုတ်လွှတ်လိုက်သော စွမ်းပကားမှာ ကြီးမားလွန်းလှပေသည်။ သို့သော် မည်မျှ စွမ်းအားကြီးလွန်းလှသည့် နတ်လက်နတ်ပင်ဖြစ်စေကာမူ ထိုစွမ်းအားမျိုး ထုတ်လွှတ်နိုင်ရန် ကျင့်ကြံဆင့် အားကောင်းနေဖို့လိုအပ်သည်။
ကျင့်ကြံဆင့် မြင့်လေလေ စွမ်းအားပိုကြီးလေလေဖြစ်သည်။
လုရှောင်ယန်၏ ကျင့်ကြံခြင်းမှာ မလုံလောက်သေးသဖြင့် ထိုစွမ်းအားမျိုးထုတ်သုံးနိုင်ရန် မလုံလောက်သေးပါချေ။
အောင်အောင်မြင်မြင် တိုက်ခိုက်နိုင်လိုက်သည့် နောက်တွင် ယဲ့ချန်က ရှေ့သို့လှမ်းခုန်လိုက်၏။
" ဘယ်လောက်ပဲ မင်းရဲ့နတ်လက်နတ်က အဖိုးတန်နေပါစေ၊ ငါတို့ရဲ့ အဆင့်ကွာခြားချက်ကိုတော့ မပြင်ပေးနိုင်ပါဘူးကွာ။ ထက်မြတဲ့ဓားကို ကိုင်ထားတဲ့ အမှိုက်ကောင်က တကယ့်ပညာရှင်ရဲ့ လက်ထဲက သစ်သားချောင်းကို ဘယ်တော့မှ ချိုးဖြတ်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။"
ပြောပြီးသည်နှင့် ယဲ့ချန်ဟာ ထပ်မံပစ်လွှတ်လိုက်ပြန်သည်။
