[Unicode]
ပြိုင်ဘက်ကင်းအသန်မာဆုံးသခင်ကြီး
စာစဉ် ၂၁။ အပိုင်း ၃၀၁ ဒီလောကကြီးက တကယ်ကိုအန္တရာယ်များတာပဲ။
"ကျုပ် ကျွင့်ပုကျန်းက ပြိုင်ဘက်ကင်းတဲ့ ဉာဏ်ကြီးရှင်တစ်ယောက်တော့ မဟုတ်ပေမယ့်လည်း ဓားနတ်ဆိုးဂိုဏ်းကိုစဝင်ကတည်းက စည်းမျည်းတွေကို မလိုက်နာခဲ့ဘူးလား။ ဓားနတ်ဆိုးဂိုဏ်းကိုပြိုကွဲစေဖို့ လုပ်ခဲ့တာမျိုးရောရှိခဲ့လို့လား။"
"ကျုပ်ရဲ့တပည့်လေးတွေကရော ဂိုဏ်းစည်းမျည်းကိုဆန့်ကျင်တဲ့ အမှားတွေများကျူးလွန်ခဲ့ဖူးလား။"
အကြီးအကဲရွှီ၏ မျက်နှာမှာ မထိန်းနိုင်အောင် ရှုံ့တွသွား၏။ သူ၏စိတ်ထဲတွင် ဘိုးဘေးများကိုပင် အချိန်ကြာ ကျိန်ဆဲနေမိသည်။
သူဟာ ဂိုဏ်းမှချမှတ်ထားသောစည်းမျဉ်းများအား လက်ကိုင်ထားကာ နာခံပြီး ချိုးဖောက်ခဲ့ခြင်းမျိုးမရှိပါပေ။ ထိုသို့ နာခံလွန်းနေခြင်းကပင် အကြီးအကဲရွှီအား ရူးသွပ်သွားစေသည်!
နေ့ရက်တိုင်းတွင် သူဟာသူ၏တပည့်များအား စားသောက်ဆောင်သို့ အချိန်မီခေါ်ဆောင်လာတတ်သည်။ အမြဲလိုပင်စားသောက်ဆောင်သို့ ပထမဦးစွာ ရောက်နှင့်နေသူလည်းဖြစ်သည်။
တခြားသော တောင်ထွဋ်မှ ဂိုဏ်းသားများလာရောက်ချိန်တွင် သူတို့မှာ လူတန်းရှည်ကြီးကိုသာတွေ့ရသည်။
ဂိုဏ်းမှ ဆေးလုံးများ၊ သလင်းကျောက်များနှင့် အခြားသောကျင့်ကြံခြင်း အရင်းအမြစ်များကို လစဉ် ဝေငှပေးသောအခါတွင် ၎င်းတို့သည် ဆာလောင်နေသော ဝံပုလွေများကဲ့သို့ ပို၍ပင် စိတ်အားထက်သန်လာကြသည်။ ထိုဓားနတ်ဆိုးဂိုဏ်းတစ်ခုလုံးတွင် ကျွင့်ပုကျန်းနှင့်သူ၏တပည့်များသာ အမြဲတစေ ထိုရင်းမြစ်များကို ဦးဆုံးတောင်းခံကြသည်။
ဒါကအဆင်ပြေပါသေးသည်။
သူတို့ဟာ အရှက်သာမဲ့တတ်ခြင်းဆိုလျှင် ကိစ္စမရှိပါချေ။ အနည်းဆုံးတော့ ဂိုဏ်းမှ အစားအသောက်၊ နေရာထိုင်ခင်းနှင့် ကျင့်ကြံခြင်းရင်းမြစ်များကို ပံ့ပိုးပေးရန်မူ ဆန္ဒရှိခဲ့ပါသည်။ ထိုအရာကို နားလည်နိုင်ပါသည်။
အချို့ကိစ္စများတွင်တော့ ကန့်သတ်ချက်များရှိပါသည်။ ကျွင့်ပုကျန်းနှင့် သူ၏တပည့်များမှာ သူတို့၏ဝေစုများထက်ပိုမိုရယူရန်မှာမူ မဖြစ်နိုင်ပါချေ။
