Bay R'nin Kadınları

54. Bölüm "Kar Kristali" (Part 1)

'Merhaba,

Henüz adın mucize, benim mucizem. Ve bende Parla, Rodas'ın Parla'sı... Dolunayın gökyüzünde asılı kaldığı bu gece yazmak istedim sana, sana dair mürekkep akıttığım ilk satırlarda. Şimdi, bahçemizdeki ağaçların dallarında biriken karlara vuran ayın ışığı kristallerini parlatıyor, bu elbette en sevdiklerimden. Bir de babanın nefesleri sarıyor dört bir yanımı, huzurun resmedilesi varlığının içinde sarıp sarmalandım bebeğim ve sana bizi anlatmaya karar verdim bu gece... Hayatın bana en güzel armağanı şüphesiz ki babandı. Ve sen de âşık olduğum adamdan aldığım en güzel hediyesin. Ben Rodas'ın Parla'sı, sen ise Rodas ve Parla'nın nefesisin bebeğim. Ona duyduğum aşk umuyorum ki senin okyanusunda resmedilecek tüm kainata ve ben bir ömür boyu ikinizin gözlerinde kaybolmayı yana yakıla dileyeceğim.

Pekâlâ...

Hiç bir zaman aşk kadını olmadım aslına bakarsan ama zamanı geldiğinde sadece Rodas'ın aşkının kadını olmasını bildim. En güzel teslimiyetim, en hakiki nefesim ve ona doğru attığım her adımım hayatım boyunca verdiğim en doğru karardı, bir an bile pişman olmadığım... Baban, duyduğum en güzel aşk hikayesinin nefesiyken ben kendi yarım kalmışlıklarımı onun teninde sardım ve onun ellerinde aşktan bir kadın olarak yeniden şekillendim. Sadece aşktan ve tutkudan var olan bir yakut kadın oldum. Sonra muazzam aşkımızı onun var olduğu topraklarda küçük bir imza ile taçlandırdık ve hayat bana yepyeni arzular bahşetti. Sen, arzuladığım en hakiki heyecandın. Deniz'in çocuk gülüşlerinden çıka geldin önce, sonra suretinde seni çizdim defalarca ve çok sürmedi dudaklarımı tutkulu heyecanların sarması. Ve yine dolunayın gökyüzünde asılı kaldığı bir gece babanın okyanusunda kaybolduğum anlarda ona bize ait bir nefesi, seni nasıl arzuladığımdan bahsettim. Kulağıma çalınan ise aylar aylar öncesinden kalan tutkulu bir ânın sözleriydi elbette; "Zamanın birinde ikimizin aşkından bir nefes düşecek bedenine. Sen nefesimizi bedeninde büyütürken ben senin aşkını kalbimde pamuklara saracağım..." diye fısıldadı usulca.

Ardından, zamanın birinden kopan çikolatalarla bezeli bir gece avuçlarına küçük siyah bir kutu bıraktım. Uzun parmakları üzerindeki kurdeleyi çözüp kutunun kapağını araladığında içinden küçücük bir bebekli çikolata düştü avuçlarına. Ve sözlere gerek yoktu o andan sonra, göz pınarlarımı istila eden göz yaşlarımın arasında kalbimin üzerine kor gibi bir inci tanesi düştü okyanusundan kopup gelen. Söz bitti. Belki zaman bir müddet durdu bizim için ve sonra ellerimden tutup lapa lapa yağan karların arasında buldum kendimi, onun kollarında. Ve, bir kadın bir erkeğin gözlerinde ancak bu kadar değerli olabilirdi...

O pervasız gülümsemesine kapıldığım adam, bana aşkla da gülümsemişti, tutkunun esaretiyle de ama o gece bambaşka bir gülümseme ve eşi benzeri olmayan bir hissiyat bırakmıştı tenime. Biliyordum, dudakları başka dudaklarından kurtulan hikayeleri başka konuşurdu ama o gece, o gece bundan da fazlasıydı hissettiklerim. Darmadağın olmuştu, teninde savaşıp kül ettiğim adamları belki de asıl o gece yok etmişti, tıpkı benim içimdeki küçük kız çocuğunun ilk kez büyümesi gibi. Bundandı belki de gece güne devrolurken suskunluğa bürünmesi ve sadece bizi sarıp sarmalaması, bilemiyorum...

Ve biz... Sen ve ben bebeğim, birlikte harikulade bir yolculuğa çıktık. Seninle birlikte kendimi yeniden keşfedeceğimi, babana duyduğum derin aşkı her geçen gün yeniden filizlendireceğimi biliyorum. Seni hissetmeyi, varlığının yansımasını bedenimde taşımayı ve nefes aldığım her güne nice şükranlar doldurmayı büyük bir heyecanla bekliyorum.

Seni seviyorum, seviyoruz...

Annen, Parla.'

Gece güne dönerken kapatıyorum defterimin kapağını, pencerenin önünde saatleri devirdim ve hâlâ heyecanla soluyorum, o geceki heyecanla hem de. Bebeğimi kollarıma alana dek yazmayı sürdüreceğim satırlarıma ilk kez merhaba dedim ve yazılmayı bekleyen onlarca hissiyatımın içinden şimdilik bunları seçebildim. Fakat her ne olursa olsun, hayata gözlerimi yumacağım güne kadar sadece zihnimin en derinliklerinde kalan sözler olacak Rodas'a dair. İşte onları kendime bile fısıldamayacağım, sadece ilk gün ki gibi, Rodas'ın tenime bıraktığı gibi kalacaklar...