Nieuwe stad, nieuw leven?

1

"Ilham pak snel die laatste doos" zei me ma. "Jahaaa" zei ik vermoeid en nam de laatste doos. Ik stopte het in de auto en stapte vooraan in naast me ma. "Volgende keer zit ik van voor!" zei Amel net een klein kind. Ik knikte snel en deed mijn gordel om.

Terwijl we wegreden, draaide ik me nog een laatste keer om en keek naar ons huisje. Veel herinneringen hierzo. Goeie als slechte.

We waren onderweg naar Brussel, op weg naar een nieuw leventje... Mijn Frans is niet eens zo goed, maar gelukkig praten ze daar ook Nederlands. Maandag ga ik al naar een nieuwe school. Ik weet niet wat ik moet verwachten, ben redelijk bang. Maar gelukkig is Amel bij me. 

Ik staarde uit het raam en dacht aan alles en niets. Ik draaide me om naar mijn moeder die geconcentreerd was op de weg. Ik glimlachte en keek weer voor me uit. Mijn moeder is zo'n sterkte vrouw mashallah, ze is mijn voorbeeld. Na al die dingen dat ze heeft meegemaakt, is ze zo sterk gebleven en heeft ze nog altijd een brede glimlach op haar gezicht. Ze is de meest optimistische vrouw die ik ken.

~

"Hier zijn we dan" zei me ma en reed een straat in. Als ik het juist heb, zijn we nu in molenbeek. Molenbeek, de wijk die bekend staat voor zijn rivaliserende reputatie en het aantal Marokkanen. Mij stoort het eigenlijk niet, zolang wij hier maar goed leven.

Mijn moeder parkeerde de auto en ik zag al gelijk een groepje jongens in een hoekje staan. Uhum dus zo'n soort buurt is het... Ik deed mijn adidas petje aan en mijn zonnebril en stapte af.

"Waar is het?" vroeg Amel. "Volg me" zei me ma. Net kuikentjes liepen we haar achterna. Ze stopte bij een zwarte deur. "Hier" zei ze en stak de sleutel in. Ze opende de deur en het eerste wat we zagen was een gang. "Hmmm" mompelde ik en liep naar binnen.

Het huis was nog redelijk deftig. Mooie ruime woonkamer, keukentje net gepast voor ons en de slaapkamers waren ook groot genoeg. Ik en mijn moeder zijn tevreden. Amel vind dat haar kamer 'te klein' is, maar ik vind van niet. Altijd zeuren die kleintje. Gelukkig zijn de bedden, zetels, tv,... al geplaatst, alleen nog de kleine decoratie dingens moeten nog gedaan worden.

Samen met Amel liep ik naar de auto om de dozen te halen. Kapot veel dozen en niet eens licht ofso. Ik deed de ene doos na de andere naar binnen.

"Wejooo Ilham ik heb je nodig, deze doos is kk zwaar" zei Amel. "Hahaha oke ik pak aan deze kant, jij aan de andere kant" zei ik. "Wacht ik help jullie wel" zei me ma. Met z'n drieën namen we de doos op. Voorzichtig liepen we naar de deur, bijna waren we er en bafff Amel struikelde waardoor de doos op de grond viel. Geschrokken keken we elkaar voor een paar secondjes aan en toen barstte ik in lachen uit. "HAHHAHAHAHAHAH WAHLAAA SCHEVE!" riep ik en ging stuk.

Ik zag 2 jongens onze kant opkomen. "Besoin d'aide?" (Hulp nodig) vroegen ze. Ik negeerde en ging weg. "Oui svp" zei me ma. Ze namen de doos met z'n tweetjes op en legde die binnen. Ik liep terug naar de auto voor de andere dozen.

"Wahlaaa knapperds!" zei Amel die ook naar de auto kwam. Typisch zij weer. Zij is echt into jongens. Ze is ook wel mooi, dus ik snap dat wel. Ik schudde met mijn hoofd. "Zeg me niet dat je ze niet knap vind?" zei ze. "Bwoah" "Omg psychische problemen jij" zei ze. Ik hief mijn schouders op. Of ze nu knap zijn of niet, wie zegt dat ze vanbinnen knap zijn?

De jongens kwamen weer naar buiten. "Daar zijn ze! Daar zijn ze" riep Amel en deed haar haren goed. Ik begon te lachen. "Gekkerd" mompelde ik. "Encore quelquechose?" (Nog iets?) vroegen ze. "Uh oui oui" zei Amel die helemaal rood kleurde. Ik ging sttuukk, ze is kapot dom.

De jongens hielpen ons met alles naar binnen brengen. Wel lief, niet verwacht van hun. Eerste zicht lijken het playboys die geen goed kennen, maar ja je ziet zelf, nooit op voorhand oordelen. "Vous voulez boire quelquechose?" (willen jullie iets drinken?) vroeg me ma. "Oui de l'eau svp" (Ja water alstublieft) zeiden ze.

"Wejooo hij ruikt kk lekker" zei Amel. "Dankje, hugo boss" zei de ene. Geschrokken draaide ik me om. "Ja we spreken ook gewoon Nederlands" zei hij. "HAHAHAHAHHAHA" begon ik te lachen. "BUSTED!" riep ik. "Oh uhm... ja lekker geurtje heb je" zei Amel verlegen. De jongen begon te lachen. "Dankje, je mag lenen als je wilt" zei hij met een knipoog. Amel lachte verlegen. "Mijn naam is Said btw" zei hij en gaf haar een hand. "Ik ben Amel" "Ik heet Soulaymane" zei die andere naast hem. "Aangenaam, wonen jullie hier ook?" vroeg ze. "Ja aan de hoek van de straat" "Ah nieuwe buren dus" "Jup"

Me ma kwam met 2 glazen water binnen. "Sorry, moet alles nog uitpakken" zei ze. "Geen probleem, bedankt" zeiden ze en namen het aan. "Ik ga naar boven alles uitpakken, bedankt voor jullie hulp" zei ik snel en liep naar boven.

Ik zette l'acrim petit jaloux op mijn luide boksen en begon met uitpakken. Dit beloofd een lange avond te worden, heb 3ayek veel kleren en spullen...

Eerste deeltje is er! Wat vinden jullie ervan?