Nieuwe stad, nieuw leven?

62

We spoelen een paar weekjes door :

Mo :

Morgen. Morgen is Youssef eindelijk bij ons inshallah. Dan is alles weer normaal. Dan kan ik mijn beste vriend weer knuffelen. Dan kan Ilham weer gelukkig zijn en is deze probleem opgelost.

Laten we hopen dat het ons lukt. Dat alles volgens plan gaat en niks mislukt.

Ik stond op, nam een douche en iets te eten, kleedde me snel aan en liep naar beneden.

"Yemaa ik ga!" riep ik. "Weldi" "Ja?" Ik keerde terug. Ze kwam naar me toe. "Gaat alles wel? Je lijkt vermoeid" Ik knikte. "Je moet uitrusten ik zie je niet meer zoveel thuis weldi" "maak je maar geen zorgen mama" zei ik en gaf haar een kusje. Ze knikte met een glimlach en sloeg op me rug. Ik ging naar buiten en reed richting Naim. We moesten nog veel regelen en dat allemaal voor morgen.

Ik bespaar jullie de details want er gebeurde niks speciaals, buiten dat Naim van de trap viel en ik niet mocht lachen 😂😂pfioew wollah meh kon me inhouden, maar uiteindelijk kon hij er ook meelachen.

23h00 :

"Ik sta voor je deur" "ja ik kom zo" Een minuut later zag ik Amel naar buiten komen met een grote tas die waarschijnlijk zwaarder was dan haar. Ik begon te lachen en stapte af om hazr mee te helpen.

Ze stapte in met een zucht. "Heb je heel je huis mee wella" "ik ben een meisje oke, meisje hebben nou eenmaal veel nodig" Ik knikte maar en reed door.

"Wat heb je gezegd tegen je moeder?" vroeg ik. "Dat ik bij Yasmina ging slapen" "oke ben je er klaar voor?" vroeg ik en keek haar aan. Ze keek me aan en knikte.

Amel :

"Ben je er klaar voor?" vroeg mo en keek mn kant op. Ik keek hem ook aan en knikte. Ondertussen slikte ik een brok weg. Als we heel eventjes eerlijk mogen zijn, ben ik er nog niet klaar voor. Ik ben bang. Bang dat iets gaat mislukken. Dat mo gewond gaat geraken of dat Samir of Youssef iets overkomt allah y hfed. Dit is niet zomaar iets. Dit is gevaarlijke shit. Die BBX'ers zijn bekend over heel Belgie en wij gaan hun aanvallen? Damn ik hou me hart vast.

We kwamen aan bij Naim en ik stapte af. We liepen naar binnen en ik zag 3 mannen. Onbekende mannen. Heb ze nog nooit eerder gezien hier. Mo groette ze met een knikje en we liepen verder naar binnen. Ik had mn ogen op de grond gericht en volgde mo net een katje.

Ik gaf Naim een hand en ging zitten. "De mannen zijn er al en de wapens ook" zei hij tegen mo. Wollah ik begin gekke stres te krijgen. Wapens, mannen,...

2u28 :

Ik zat in een kamer die Naim me had gegeven. Ik lag op bed naar de plafond te staren en te denken aan hoe het zal verlopen. Ik moet niet bang zijn. Mo is er en trouwens, ik wou meedoen dus nu moet ik ook toegeven. Ik moet tonen dat ik het kan. Ik doe het voor Ilham. Ik weet niet wat ik zou doen als mo opeens wegging en me zonder nieuws liet.

Er werd op mn deur geklopt. "Ja" zei ik en ging rechtop zitten. "Maak je je klaar?" zei mo. Ik knikte en hij ging weer weg. Ik nam mijn tas en trok mijn kleren aan die ik meehad.

Ik had een zwarte jeansbroek aan met een zwarte shirtje en een lederen vest. Ik heb Ilham haar zwarte nikies gestolen 😂 maar uh ik ga haar liefje redden dus ze moet niet zagen.

Ik liep de kamer uit en kwam mo tegen in de gang boven. Hij keek me met een grijns aan en kwam naar me toe. "Je ziet er sexy uit damn" zei hij en plaatste zijn hand op mn kont. "Eh rustig jij" zei ik. Meteen deed hij zijn hand weg. Ik liep de trap af en zag die mannen daar staan. Ik ging op de trap zitten en mo kwam voor me staan.

Naim kwam naar beneden. "Jullie weten wat jullie te wachten staat" Iedereen knikte. "Ik wil die 2 jongens straks hier in mn gang zien staan! Dus falen is geen optie!" (So naar rox 😂)

Zijn stem weergalmde door de hele gang. Ik kreeg er kippenvel van, maar vermande me snel.

Ik stond op en liep naar mo. Hij nam mijn hand vast en trok me mee. We gingen naar een kamertje waar alle soorten geweren hingen. Mijn ogen werden groot.

"Hier" zei hij en gaf me een pistool. Ik stak het in mijn broek onder mn shirt. "En dit" zei hij en gaf me een mes. Ik stak het in mn broekzak en liep naar buiten.

"Wacht" zei mo en trok me terug. "Wees voorzichtig oke? Dit is geen spel" zei hij. Ik knikte me hoofd. "Jij ook mootje" Hij glimlachte en drukte een kusje op mn neus. We liepen samen naar buiten en stapten de auto in.

Meanwhile bij de anderen :

"Khalid ga de anderen halen!!" riep Souleyman, de leider van de BXX'ers. Khalid liep zonder iets te zeggen naar boven. Laat ik jullie even herinneren dat Khalid undercover is en eigenlijk voor Naim werkt.

Hij liep de kamer in waar Samir en Youssef al maanden lagen onder pis en bloed. Een stank waarvan zelf een dier wegloopt, kroop in Khalid zijn neus. Hij deed zijn shirt voor zijn neus en liep naar binnen.

Samir en Youssef lagen op de grond in een plas van pis gemengd met bloed. Gescheurde kleren en haren die zeker al 5 maanden niet waren gewassen. Om maar te zeggen in welke staat ze waren.

"Youssef" fluisterde Khalid. Zelf mompelen ging niet. "Samir" Hij zag dat hij zijn ogen een beetje opende. Hij schudde Youssef voorzichtig wakker en zette ze allebei recht.

"Geef een teken als jullie me horen" "Hmmm" mompelde Samir. Khalid keek naar Youssef die zijn hand een beetje bewoog. "Naim gaat jullie vandaag komen redden" met deze woorden werden de ogen van Samir en Yousef groter. Khalid lachte want dit is goed teken. "Ze gaan de auto aanvallen, ze zijn jullie niet vergeten" Er verscheen een kleine glimlachje op Youssef's gezicht. Hij wou iets zeggen. "Bespaar je energie maar voor straks" zei Khalid.

Hij nam ze op en trok ze mee naar beneden, zette ze op de stoel en wachtte tot Souleyman zou komen.

Youssef :

Mijn vrienden komen me halen. Ze zijn me niet vergeten. Ik wist het! Ik heb de beste vrienden! Vanaf het moment dat Khalid me dat zei, was er een adrenaline die me overspoelde, onbeschrijfelijk gewoon. Maar om het slim te spelen, bleef ik in me rol. Ik deed alsof ik suf was en moeilijk kon ademen. Zodat die weldkhebs hier denken dat ik niet kan bewegen ben. Laat ze denken ze zullen niks begrijpen als ze straks aangevallen worden door mijn squad!! Nu nog hopen dat Samir ook sterk gaat zijn. Want hoe we deze maanden werden behandeld... laten we er niet over praten.