Nieuwe stad, nieuw leven?

50

Mo :

18u45 :

Ik zit al een kwartier in de metro, nog 5 minuutjes en ik kom aan. Daarna moet ik nog 10 minuutjes stappen, dus ik kom perfect op tijd aan. Ondertussen luisterde ik naar pnl dans ta rue en voelde me wahd gek gevaarlijke boy haha nee grapje.

Mohim kwam aan voor Naim zijn deur en belde aan. Weer duurde het 5 minuten voor de deur openging. Deze keer was het een andere man die open deed. Hij keek me strak aan. "Ik heb een afspraak met Naim" Hij knikte en liet me binnen.

Ik liep naar zijn bureau en zag hem weer in dezelfde positie zitten als de vorige keer. "Je bent op tijd" zei hij. Ik knikte. "Mooi" zei hij en ging rechtop zitten. Hij had een sigaar in zijn mond en het stonk hayek vies.

"Neem plaats" zei hij. Ik nam plaats. "De reden waarom jij alleen moest komen is omdat ik je alleen wil spreken" Ik luisterde aandachtig. "Je bent sluw, je let op de kleine details en die zijn juist het belangrijkst" zei hij. Ik knikte begrijpend. "Dus ik denk wel dat je me kan helpen" "Met?" "Het vinden van je vriend" "Weet je al meer?" Hij knikte. Ik ging dichterbij zitten.

"Samir zat vroeger in een gang" "Dat weet ik" "Je weet hier van?" Ik knikte. "Nu heeft hij problemen met die bende" "En wat heeft Youssef ermee te maken?" "Hij wou zijn broer helpen, maar heeft zichzelf ook in de nesten gestopt" zei Naim. Ik zuchtte. Dit klinkt niet goed...

"Wat nu?" vroeg ik. "Youssef en Samir wisten dat ze gekidnapt gingen worden" "Hoe weet je dat?" "Youssef kwam het me vertellen" "Waarom heeft hij mij er niks over verteld" "Hij weet dat jullie hem achterna gingen om hem te zoeken en dat is gevaarlijk" zei Naim. Ik keek hem met een strakke blik aan. Ilham had dus gelijk...

"Youssef is een goeie, hij zet zijn eigen leven in gevaar voor zijn broer en zwijgt erover om jullie niet in de problemen te brengen" zei Naim. Ik zuchtte. "Kunnen we iets doen om hem eruit te krijgen?" "Momenteel niet, mijn mannen zijn er mee bezig" Ik knikte begrijpend.

"Wie is die bende eigenlijk?" vroeg ik. Naim stond op.

"Ze noemen zichzelf de BBX en ze zijn heel erg gerespecteerd. Gerespecteerd betekend gelijk ook macht hebben" legde hij me uit. Ik knikte. "En Youssef en Samir zitten dus bij hun?" "Misschien wel, misschien niet. Ik weet het nog niet" "Laat je me weten wanneer je meer weet?" Hij knikte en ik stond op. Ik gaf hem een hand en ging naar buiten.

Onderweg naar huis dacht ik aan Youssef en al die dingen... Het is moeilijk om niks te vertellen aan Ilham, als ik haar zo gebroken zie met 1000 vragen, maar het moet!

Ondertussen bij Ilham :

Ik zat in mijn kamer wat school werk te doen. Heb vandaag mijn examenrooster gekregen en ik begin volgende week vrijdag. Wollah ik stres kapot hard, want ik lette geen enkele keer op. Nu pas heb ik spijt dat ik altijd met mo vanachter zat. Ik moet me echt concentreren op me examens nu. Youssef even aan de kant zetten, want hij gaat me niet helpen... En als er iets is, dan hoor ik het wel. Als hij toch nooit meer terugkomt, is het beter dat ik hem nu al probeer te vergeten, ook al is het mission impossible...

Na mijn boeken in orde gebracht te hebben en al die dingen, ging ik naar beneden gezellig wat tijd doorbrengen met mijn ma en zusje. Met hun kon ik eindelijk een glimlach op me gezicht zetten en eventjes alles vergeten. Deze 2 zijn het belangrijkste in mijn leven. Ik kan niet meer mensen verliezen nu.

Ik plaats vandaag wel nog een deeltje