Alipin with Benefits

Kabanata 63

Pinapatahan ko si Sese nang biglang may kumatok.

Pagbukas ng pintuan...

"Noona?"

Napatayo pa si Sese upang abangan kung si Paula nga ang dumating.
Ngunit mabilis na bumagsak ang balikat nito nang iniluwa ng pintuan ay si Miley.

"I heard the news, condolence. I know Mr. Cha is already in the hands of our creator." Bungad niya.

"What do you mean?" - Sese

Napapikit ako ng mariin, mukhang kailangan ng malaman ni Sese ang tungkol kay appa.

"Sese, you have to accept everything you'll hear from me, ok?" Sabi ko at hinawakan ang kaniyang balikat.

Matagal bago ako nagsalita muli.
"Appa's gone. He died earlier."

Lalong lumakas ang iyak nito, nasasaktan ako sa nakikita ko.

---during appa's wake, I remember everything what Paula said.

"Hindi naman sa lahat ng pagkakataon nasa tabi mo ako. Kailangan mong magpaka independent minsan, kasi baka biglang dumating ang araw na iwanan na kita."

"Mahal kita, Brad. Sobrang mahal. Sa sobrang pagmamahal ko sa'yo, pareho tayong masasakatan."

Tumayo ako at lumapit kay eomma.
Nadatnan ko siyang nakikipagtawanan sa mga amiga niya.

"Mom." Tawag ko.

Madali siyang lumingon at tumayo sa aking harapan, ni hindi man lang siya nagpaalam sa mga kausap niya.

"What's wrong, adeul?" (Son)

"How can you laugh like that in front of my appa's casket?" Tanong ko.

"I-I am sorry, nadala lang ako sa kwento ng kaibigan ko. I'm really sorry, son." Sagot niya at panay ang himas sa aking kamay.

I sighed, I wanna ask her something.
"Eomma, saan nakatira si Paula? I mean, saan sila sa Pampanga?"

Umikot ang mata ni Eomma at seryoso itong tumitig sa akin.
"Don't tell me pupuntahan mo siya ngayon? Brad, this is your appa's wake. Give some respect."
With those words, eomma left.

Napabuga ako ng malalim na hininga. I miss that girl, I miss my Paula. After ng nangyari sa amin, I considered her as my official other half. I miss her so much.

One week had passed, two days after my father's burial ngayon ko na balak magpasama kay Ouen at sa ex ni Paula upang puntahan siya. Sobrang namimiss ko na siya, her hugs as in everything about her.

Sa dalawang araw na lumipas pagkatapos ilibing si appa, nagpahinga ako, nagbawi ng tulog upang magkaroon ako ng lakas ng katawan sa paghahanap kay Pau. Ilang araw din kasi akong walang maayos na tulog. Patong patong ang mga problemang dumating.

Nang magkaroon ako ng free time, dumalaw ako kay mommy Bianca. She's not the same anymore, maging ako ay pinagtabuyan na rin niya.

I'm worried about her condition, and Erica is always crying because mommy Bianca doesn't want to play with her anymore kaya naman ako na ang umasikaso sa kaniya. Mommy Bianca is really devastated

Hindi na rin ako nagpaalam kay eomma na luluwas ako ng Pampanga. Sigurado kasi ako na gagawa siya ng dahilan para hindi ako makaalis.

"Pare, tara na sunduin na natin si Paulo." Sabi ni Ouen nang magkita kami.

Hindi na kami nagsayang pa ng oras, pati pagmamaneho ko e medyo delikado na dahil binibilisan ko na ito.

Paula's POV