"မေန႔ညက မင္းအိပ္ေရးပ်က္တာလား။"
"အမ္း..ခြီး။"
အေရွ႕ကခံုမွာ၀င္ထိုင္လိုက္ရင္း ေျပာလိုက္တဲ့ စိုင္းေ၀ယံရဲ႕ စကားေၾကာင့္ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းခ်ိဳပူပူက မူတ္မေသာက္ရဘဲ ထက္မာန္ဦး ရဲ႕လည္မ်ိဳထဲ တန္းျပီးစီးဆင္းသြားေလသည္။ ပူလိုက္သည့္ျဖစ္ျခင္း။
"တကယ္ဘဲ အိပ္ေရးပ်က္ထားတာဘဲ။ ခုထိကို ႏိုးတ၀က္ အိပ္တ၀က္နဲ႔ မင္းပံုက။"
သူ႕ေဘးမွာ အရံသင့္ရွိေနတဲ့ ေရခြက္ကို ထက္မာန္ဦးနားကို တိုးေပးရင္းနဲ႔ စိုင္းေ၀ယံက ႏူတ္ခမ္းကိုမဲ့ရြဲ႕ရင္းေျပာေလသည္။ စိုင္းေ၀ယံ ေျပာတာလည္း မွားမေနတာမို႔ ထက္မာန္ဦးျပန္လည္း စြာမေနႏိုင္ေတာ့။ မနတ္ကလည္း ျမန္မာစာဆရာမဆီမွာ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္က်က္ျပီးသား ခက္ဆစ္ေတြကို ေပါက္တတ္ကရေတြေအာ္ဆိုသည္။ သခ်ၤာဆရာမအခ်ိန္မွာပုစာၦေတြကို အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ေသာက္တလြဲတြက္လို႔ ဆူခံရျပီးျပီ။
"ေအး။ မေနညက အိပ္မေပ်ာ္ဘူး...။"
"လာ။ ေ၀လႊမ္း။ထိုင္။"
ညည္းညဴေျပာေနခ်ိန္ ေ၀လႊမ္းဆိုတဲ့ နာမည္ၾကားလိုက္ေတာ့ ထက္မာန္ဦး ပါးစပ္ကိုခ်က္ခ်င္းတန္းပိတ္လိုက္ေလသည္။
"မင္းဖယ္ေပးလိုက္ဦး။"
စိုင္းေ၀ယံရဲ႕ စကားၾကားမွ ထက္မာန္ဦး အသိ၀င္လာေတာ့သည္။ ကေယာင္ကတမ္းလွည့္ၾကည့္မိေတာ့ လႊမ္းက ထမင္းပန္ကန္ကို ကိုင္လ်က္ႏွင့္ ေဘးမွာ ရပ္လ်က္ရွိသည္။ အဲ့ေတာ့မွ လႊမ္းေနရာကို ထိုင္ထားတာသိျပီး ထက္မာန္ဦး ခ်က္ခ်င္းထကာ ညာဘက္ေဘးကို ေရႊ႕ေပးလိုက္သည္။
လႊမ္းက ထက္မာန္ဦးရဲ႕ ဘယ္ဘက္ျခမ္းမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္ေလသည္။ လႊမ္းက ဘယ္သန္မို႔ ထမင္းစားခ်ိန္ဆို ဘယ္ဘက္အစြန္ဆံုးေနရာကို သူ႔အတြက္ အျမဲခ်န္ေပးထားရသည္။ မဟုတ္လွ်င္ ညာသန္ႏွင့္ ထမင္းစားသည့္အခ်ိန္တံေတာင္ခ်င္းတိုက္မိျပီး ႏွစ္ေယာက္လံုးစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ရသည္။ က်န္တဲ့ေက်ာင္းသားေတြကလည္း လႊမ္းဘယ္သန္မွန္းသိတာေၾကာင့္ လႊမ္းလာလွ်င္ အလိုအေလ်ာက္ဖယ္ေပးၾကသည္။ ထက္မာန္ဦး လည္း ဖယ္ေပးေနၾကပင္။ ဒီေန႔မွ စိတ္ေတြက နည္းနည္း ကေယာက္ကယက္ျဖစ္ေနလို႔သာ။
YOU ARE READING
AFFECTION-နှောင်ကြိုး(ေႏွာင္ႀကိဳး)
RomanceUnicode Version "နုငယ်စဉ်က ၊ သံယောဇဉ်သည် ရက်လနှစ်တို့ ၊ ရှည်ကြာပါလည်း အကွာအဝေး ၊ မိုင်ပေါင်းရာချီ ဖြတ်တောက်နိုင်ရန် ၊ မစွမ်းသာသည်။ သစ္စာနှင့်တည် ၊ မေတ္တာမှန်က ကင်းစင်ဒုက္ခ ၊ ဒီဘ၀မယ် လောကနိဗ္ဗာန် ၊ မင်းနှင့်တည်သည် ရစ်ချည်ဖွဲ့သည့် ၊...
