ေဖေဖာ္၀ါရီလရဲ႕ ေန႔ရက္ေတြသည္ တျဖည္းျဖည္းေၾကြလြင့္ခဲ့ရျပီး ေႏြဦးကို တပတ္လည္ကာ ေရာက္ရွိခဲ့ေလျပန္သည္။ စာေမးပြဲအစစ္ၾကီးရဲ႕ ပထမဆံုးေန႔ရက္ကို လြန္ေျမာက္ျပီးေနာက္ ေက်ာင္းသားေတြအကုန္လံုး ထမင္းစားပြဲ၀ိုင္းမွာ ဆံုမိၾကသည္။ ထက္မာန္ဦးသည္ ေညာင္းခ်ိေနေသာ လက္ကို တဆတ္ဆတ္ခါရင္း မ်က္ႏွာက ရံႈ႕မဲ့ေနေလသည္။
"ငထက္။ မင္းစာစီစာကံုးေရာ ေျဖခဲ့ရဲ႕လား။"
"ေျဖလို႔ငါလက္ေတြေတာင္ျပဳတ္ထြက္ေတာ့မယ္ေဟး...။"
ထက္မာန္ဦး မိုးေ၀ကို ျပန္ေအာ္ေျပာပစ္လိုက္ေလရင္း ထမင္းစားပြဲ၀ိုင္းက ထိုင္ခံုေပၚတက္ထိုင္ပစ္လိုက္သည္။စာေမးပြဲ ေျဖျပီးအျပန္ ေက်ာင္းထိပ္က ဖရဲသီးသည္ဆီမွာ ဖရဲ သီး၀ယ္စားခ်င္ေပမယ့္ ၾကီးငယ္က စာေမးပြဲမွာ ဖရိုဖရဲျဖစ္မယ္..မစားရဘူးဆိုလို႔ ထက္မာန္ဦးခမ်ာ ေအာင့္သက္သက္ႏွင့္ ျပန္လာခဲ့ရသည္။ အဲ့ကိစၥကိုလည္း မေက်နပ္တာနဲ႔ ထက္မာန္ဦး မ်က္ႏွာက ရွစ္ေခါက္ခ်ိဳးမက ဆယ့္ေျခာက္ေခါက္ခ်ိဳးျဖစ္ေနသည္။ ၾကီးငယ္ကို စိတ္ဆိုးခ်င္ေပမယ့္လို႔ သူျပင္ဆင္ထားတဲ့ ဟင္းကို မစားရင္ေတာ့ ငတ္ရံုသာ ရွိေတာ့မည္။ ဟင္းခြက္ဆီသို႔ လက္လွမ္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့....
"အား!ဘာလို႔ ငါးဟင္းလဲ!"
ထက္မာန္ဦးရဲ႕ ေအာ္သံၾကီးေၾကာင့္ တ၀ိုင္းလံုး ေက်ာင္းသားေတြက ထမင္း စားရင္းမွ ေမာ့ၾကည့္ၾကျပန္သည္။ ထက္မာန္ဦးမွ ငါးဟင္းမၾကိဳက္တာကိုလို႔။ခုတေလာ ငါးဟင္းေတြခ်ည့္ ဆက္တိုက္စားရတာ။ စာေမးပြဲ ရက္ေလးေတာင္ ထက္မာန္ဦး အၾကိဳက္ မခ်က္ဘဲ ငါးဟင္းတဲ့လား။ ဘဲဥဟင္းဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ဆိုရင္ေတာင္ ထက္မာန္ဦး ၾကိဳက္ေသးသည္။ စာေမးပြဲရက္ေတြဆို ထက္မာန္ဦး စိတ္က သာမန္ထက္ ပိုဆတ္သည္။ စိတ္က မၾကည္လင္။
"သားငယ္ေရ။ ဒါက အတိတ္နိမိတ္ေကာင္းေတြနဲ႔ ယၾတာေခ်ျပီး ခ်က္ထားတာ။ ဒီက ကေလးေတြ ငါးဘာသာ ေျခာက္ဘာသာထြက္ေအာင္လို႔။ ဂ်ီးမမ်ားဘဲ စားစရာရွိစား။"
ၾကီးငယ္အသံက ထက္မာန္ဦး အေနာက္ကေန ထြက္ေပၚလာေလသည္။ ထက္မာန္ဦးသည္ ငါးၾကင္းကို ဟင္းခ်က္ေကၽြးရံုမကလို႔ ေ၀လငါးကိုဖမ္းျပီး အေကာင္လိုက္ကင္ေကၽြးလွ်င္ေတာင္ ငါးဘာသာထြက္မယ့္ေကာင္မဟုတ္ပါ။ ထက္မာန္ဦး ၾကီးငယ္ကို ျပန္ဂ်ီတို္က္ဖို႔ ေနာက္လွည့္ျပီး ပါးစပ္ဟရံုရွိေသးသည္။
YOU ARE READING
AFFECTION-နှောင်ကြိုး(ေႏွာင္ႀကိဳး)
RomanceUnicode Version "နုငယ်စဉ်က ၊ သံယောဇဉ်သည် ရက်လနှစ်တို့ ၊ ရှည်ကြာပါလည်း အကွာအဝေး ၊ မိုင်ပေါင်းရာချီ ဖြတ်တောက်နိုင်ရန် ၊ မစွမ်းသာသည်။ သစ္စာနှင့်တည် ၊ မေတ္တာမှန်က ကင်းစင်ဒုက္ခ ၊ ဒီဘ၀မယ် လောကနိဗ္ဗာန် ၊ မင်းနှင့်တည်သည် ရစ်ချည်ဖွဲ့သည့် ၊...
