"ႏိုးလာျပီလား။"
လႊမ္းက မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါႏွင့္ မ်က္ႏွာကိုနာနာဖိသုတ္ေနရင္း ေခါင္းေလးသာ ညိမ့္ျပသည္။ ထက္မာန္ဦး ၾကည့္မိသေလာက္ လႊမ္းမ်က္ႏွာက အနည္းငယ္ ခပ္ရဲရဲျဖစ္ေနေလသည္။
"မေန႔ညက က်န္ခဲ့တဲ့ ထမင္းၾကမ္းေတြကို ေၾကာ္ထားတာရွိတယ္။ စားလိုက္ဦး။"
အဆင္သင့္ျပင္ထားတဲ့ ထမင္းေၾကာ္ပန္းကန္သည္ လႊမ္းေရွ႕မွာ အဆင္သင့္ပင္။ ၾကက္ဥကို ထမင္းထဲ တစ္ခါတည္း ေခါက္ေမႊျပီး နႏြင္းမူန္႔ႏိုင္ႏိုင္ျဖင့္ ေၾကာ္ထားတဲ့ ထမင္းေၾကာ္သည္ စားခ်င္စဖြယ္ ရနံ႔ံျဖင့္ဆြဲေဆာင္သည္။ လိပ္လို ကိုယ့္ဘက္ကိုယ္ ယက္တာ မဟုတ္ေပမယ့္ ထက္မာန္ဦးရဲ႕ ဟင္းခ်က္တဲ့ စြမ္းရည္သည္ မေသးလွ။ ထိုင္းမွာ တစ္ေယာက္တည္းေနခဲ့တဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြေပါ့ေလ။
"မစားေသးဘူးလား။"
လႊမ္းကအတန္ၾကာထိ တုပ္တုပ္မွ်မလူပ္သည္မို႔ ဘုရားကို ေသာက္ေတာ္ေရကပ္ေနလွ်က္မွ ထက္မာန္ဦး လွမ္းေမးမိသည္။ အခုမွ ထက္မာန္ဦး ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့သည္။ စကေတာ့ မ်က္ႏွာကိုဖိသုတ္တဲ့အရွိန္ေၾကာင့္လို႔ ထင္ခဲ့ေပမယ့္လည္း ယခုထက္ထိတိုင္ လႊမ္းပါးျပင္က ရဲေနဆဲ။ လႊမ္းရဲ႕ ႏွာေခါင္းထိပ္ဖ်ားေလးဆို နီရဲတြတ္ေနေလသည္။
"အင္း။စားမယ္။"
ထြက္လာတဲ့အသံက လည္း ခပ္အီအီေလး။ အေအးပတ္ျပီး လႊမ္းဖ်ားေနျပီဆိုတာ နဖူးေပၚလက္တင္စရာမလိုဘဲ ထက္မာန္ဦး သိလိုက္သည္။ မေန႔ညက ေအာက္မွာ အိပ္လိုက္ရတဲ့ ရလဒ္ေတြေနမွာေပါ့။ အဲ့မွာ ခံစမ္းဘဲ။ ထက္မာန္ဦးကို ကလိတိတိ ရိတိတိ လုပ္ခ်င္တဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြ။
မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ျပီး ဘုရားစင္သန္႔ရွင္းေရးကိုသာ အာရံုစိုက္လိုက္မိေပမယ့္ တစကၠန္႔ေတာင္မၾကာဘဲ လႊမ္းရွိရာကို ၾကည့္မိျပန္သည္။
"ဖ်ားေနျပီမဟုတ္လား။ ထမင္းေၾကာ္က ရင္ျပည့္ေနဦးမယ္။ ငါေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေပးမယ္။စားမလား။"
လိုလုိပိုပိုယူလာခဲ့မိတဲ့ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုပ္တစ္ထုပ္ရွိေနေသးတာကို အမွတ္ရမိေတာ့ ထိုတစ္ထုပ္တည္းေသာ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုပ္ကို လႊမ္းအတြက္ရည္ရြယ္မိသြားမိသည္။ ေနာက္ဆိုလွ်င္လည္း စိုင္းေ၀ယံကို သူ႔လိေမၼာ္ျခံဘက္ လာျဖစ္လို႔ လမ္းၾကံဳလွ်င္ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုပ္ေတြ ၀ယ္လာေပးဖို႔ မွာရမည္။
YOU ARE READING
AFFECTION-နှောင်ကြိုး(ေႏွာင္ႀကိဳး)
RomanceUnicode Version "နုငယ်စဉ်က ၊ သံယောဇဉ်သည် ရက်လနှစ်တို့ ၊ ရှည်ကြာပါလည်း အကွာအဝေး ၊ မိုင်ပေါင်းရာချီ ဖြတ်တောက်နိုင်ရန် ၊ မစွမ်းသာသည်။ သစ္စာနှင့်တည် ၊ မေတ္တာမှန်က ကင်းစင်ဒုက္ခ ၊ ဒီဘ၀မယ် လောကနိဗ္ဗာန် ၊ မင်းနှင့်တည်သည် ရစ်ချည်ဖွဲ့သည့် ၊...
