Soul

Part-1

'ဂုဏ္ယူပါတယ္ေနာ္အမ'

'ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ Yue ေရ'

'ဒါနဲ႔ ultrasound ရိုက္ၿပီးၿပီလား ဘာေလးလဲအမ'

'မေန႔ကပဲ ရိုက္တာ Yue မိန္းကေလးတဲ့။ ေၾသာ္ဒီမွာ အမျပမယ္'

ၿဖိဳးသီရိေျပာၿပီးတာနဲ႔ လက္ကိုင္အိတ္ထဲမွာထည့္ထားတဲ့ ဝန္ထမ္းအရြယ္အစားေလာက္ရွိတဲ့ အရာေလးတစ္ခုကို Yue ဆီကမ္းေပးလာသည္။Yue ထိုအရာေလးကို စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္ တစ္စုံတစ္ခုေပၚအာ႐ုံစိုက္လိုက္တိုင္း တြန္႔ခ်ိဳးသြားသည့္ မ်က္ခုံးတန္းတန္းေလးက အထင္းသား။

'ဒါက..'

Yue အေမးေၾကာင့္ မၿဖိဳးကခပ္ဟဟျပဳံးလိုက္ရင္း..

'အမဗိုက္ထဲက အေသးေလးေလ Yue'

'တကယ္'

'အမ Yue အေပၚလိမ္ဖူးလို႔လား'

အနည္းငယ္စူထြက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ဗိုက္ေပၚမွာ လက္တစ္ဖက္ကိုတင္ၿပီးဖြဖြေလးပြတ္ေပးေနသည့္ ၿဖိဳးသီရိရဲ့ စကားေတြကို Yue နားထဲမဝင္ေတာ့။ ပုံထဲက အေကာင္ေပါက္ကေလးကိုပဲ သေဘာက်စြာၾကည့္ေနမိသည္။

'ေၾသာ္ ဒါနဲ႔အမက ဘယ္အခ်ိန္အထိ အလုပ္ဆက္လုပ္မယ္ေတြးထားလဲ'

'ေနာက္ေလးလေလာက္အထိေတာ့အမလုပ္ခ်င္တယ္ Yue'

'အင္း နားဖို႔ကေကာ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ယူမလဲ'

'အဆင္ေျပနိုင္မယ္ဆိုရင္ အမ တစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္ေတာ့ အခ်ိန္ယူခ်င္တယ္ Yue'

ၿဖိဳးသီရိက Yue Mirasan လို႔ေခၚတဲ့အမ်ိဳးသမီးငယ္ကို ေမာ့ၾကည့္ၿပီး မဝံ့မရဲနဲ႔ ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။ တစ္ႏွစ္ခြဲဆိုသည့္စကားေနာက္မွာ သူတစ္ေယာက္တည္း ဒုကၡေရာက္ေတာ့မည္ဆိုတာကို ေတြးၾကည့္မိရင္း သက္ျပင္းတိုတစ္ခ်က္ကို မသိမသာခ်လိုက္သည္။

'တစ္ႏွစ္ခြဲ'

Yue မ်က္ခုံးတစ္ဖက္ကိုပင့္ၿပီး မၿဖိဳးကိုေသခ်ာေအာင္ ျပန္ေမးၾကည့္သည္။ တစ္ႏွစ္ခြဲဆိုတဲ့အခ်ိန္က မ်ားလြန္းေနသည္ဟုသူမ ယူဆမိသည္။ ဒါေပမယ့္လည္း မတတ္နိုင္။ ကေလးတစ္ေယာက္ေမြးတယ္ဆိုတာ လြယ္ကူေနျခင္းမ်ိဳးမွမဟုတ္ဘဲ။