Soul

Part-48

'နင့္ေၾကာင့္..၊ နင္ရွိေနလို႔ေဒါက္တာထြက္သြားတာ၊ ေစာက္ေရးမပါတဲ့ နင့္ေၾကာင့္နဲ႔'

Mizuki Hirano ရဲ့ လက္ညႇိုးက လင္းလက္ၾကယ္မ်က္ႏွာေရွ႕မွာ တဝဲလည္လည္ လွည့္ပတ္ေနတယ္။ ျပဳသူကေတာ့ တအံ့တဩျဖစ္ခ်င္စရာမရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ခံရသူရဲ့ ၿငိမ္သက္မႈႀကီးက ႐ူးခ်င္စရာႀကီး။

ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ ဘဝမွာခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြၾကားႀကီးျပင္းလာခဲ့ရတဲ့မိန္းကေလးပါ။ လက္ညႇိုးထိုးၿပီး က်ိန္ဆဲခံရဖို႔မေျပာနဲ႔ ေလသံမာမာနဲ႔ေတာင္ ဆက္ဆံခံခဲ့ဖူးတာမဟုတ္ဘူး။ အခုေတာ့ မိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္ေၾကာင့္နဲ႔ ဒါေတြၾကဳံေတြ႕ေနရတာ။ တန္ရဲ့လားလို႔ေတာင္ သူေတြးခဲ့ဖူးတာမဟုတ္ဘူး။

'ငါဘာမွားခဲ့ဖူးလို႔လဲ'

သူမေအာ္ပါဘူး။ ခ်စ္ရတဲ့မိန္းမနဲ႔ တူညီတဲ့ေသြးအခ်ိဳ႕စီးဆင္းေနတဲ့လူျဖစ္ေနလို႔ကို သူ႔မွာမေအာ္ရက္ဘူး။ ဒါကိုလည္း Mizuki ကိုသိေစခ်င္တယ္။

'ဘာမွားခဲ့ဖူးလို႔လဲ ဟုတ္လား။ နင္အရွက္မရွိဘူးလား။ နင္သာ မမဘဝထဲမ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ၿပီးဆက္မေနခဲ့ရင္ ေဒါက္တာခင္သက္အိမ္က ငါတို႔ေဘးမွာရွိေနဦးမွာ။ နင္အားမနာဘူးလားဟမ္..။ နင္နည္းနည္းေတာင္ အားနာစိတ္မဝင္မိဘူးလား'

'ေဒါက္တာသက္အိမ္က အေစာကတည္းက သူေရြးခ်ယ္ထားၿပီးသားေလ။ ငါဘယ္တုန္းကမွ တြန္းအားမေပးခဲ့ဖူးဘူး'

ေဒါက္တာခင္သက္အိမ္မွာ အခ်ိန္ေတြအလုံအေလာက္ရွိခဲ့ၿပီးသားဆိုတာ သူယုံတယ္။ ဒါက သူေရြးခဲ့တဲ့လမ္းပဲ။

'မမေဘးနားက ထြက္သြားေပးပါဟာ။ နင္ေတာင္းဆိုတာ မွန္သမၽွ ငါျဖည့္ဆည္းေပးမယ္။ နင္လိုခ်င္တာေတြအတြက္ မမဆီမွာမွမဟုတ္ဘူး၊ ငါ့ကတ္ထဲမွာလည္း အလုံအေလာက္ရွိတယ္'

'ငါလိုခ်င္တာက Yue Mirasan ။ ဒါကိုနင္နားလည္ေအာင္ ဘယ္ဘာသာစကားကိုသုံးျပရမယ္မွန္းမသိေတာ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ငါက အဲ့လိုေတြအေျပာခံေနရမယ့္အဆင့္အတန္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ ငါသည္းခံေနတာ Mizuki Hirano ။ သည္းခံတိုင္း ေစာ္ကားခြင့္ေပးမယ္လို႔ေတာ့ ထင္မွားမေနနဲ႔'

က်န္တာေတြလက္ခံေပးနိုင္ေပမယ့္ ေငြစကားေျပာတာမ်ိဳးေတာ့ လင္းလက္ၾကယ္လက္သင့္မခံနိုင္ဘူး။ Mizuki Hirano ခ်နင္းဖို႔ႀကိဳးစားေနတာက သူ႔ဂုဏ္သိကၡာတင္မဟုတ္ဘူး။ သူ႔မိဘဂုဏ္သိကၡာပါပါတယ္။