Soul

Part-41

'Zuki-Chan'

တိုးလ်တဲ့ေခၚသံေၾကာင့္ ခုံေနာက္မွီကို ပုခုံးေလ်ာ့က်က်ေလးမွီရင္း လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေျပေျပေလ်ာ့ေလ်ာ့ပိုက္ထားသည့္ မိန္းကေလးငယ္က ေခါင္းကိုေစာင္းငဲ့ကာ သူနားေထာင္ေနပါေၾကာင္း အသံတိတ္အေၾကာင္းျပန္တယ္။ ပန္းေရာင္ေဖ်ာ့ဆံႏြယ္တို႔က မ်က္ႏွာသြယ္ကို ကပိုကယိုဖုံးအုပ္ထားၾကတာေၾကာင့္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမျမင္ရေပမယ့္ အိမ္ကစထြက္လာကတည္းက တစ္ခဏေတာင္ မ်က္ရည္က်တာ မရပ္တာသိသည္။ ဒီကေလးမေလးဟာ သူမမ်က္စိေအာက္မွာပဲ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ရတာမဟုတ္လား။

'မမက အကူအညီလိုအပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သမီးကပါ ဒီလိုေနေနလို႔မျဖစ္ဘူးေလ'

ပိုက္ထားတဲ့ လက္ေမာင္းေတြကို ခပ္ဖြဖြပြတ္ေပးရင္း ဆိုေတာ့ ေလယာဥ္ျပတင္းေပါက္မွန္ဆီ ေခါင္းကိုတြန္းပို႔ရင္း အသာမွီလိုက္ျပန္သည္။

'ေနာက္နာရီဝက္ေလာက္ဆို ျမန္မာကိုေရာက္ၿပီ။ Zuki-Chan အတြက္ စိတ္ျပင္ဆင္ခ်ိန္နာရီဝက္ရမယ္။ အဲ့ဒီနာရီဝက္အတြင္း သမီးကိုယ္သမီး  ထိန္းနိုင္တာ ေသခ်ာမွ Yue-chan ဆီသြားမယ္။ အဲ့လိုမဟုတ္ဘဲ အခ်ိန္လိုအပ္ေသးရင္ အန္တီတို႔ထိုင္ေစာင့္မယ္'

'Zuki ထိန္းနိုင္ေလာက္ပါ့မလား။ မမေလ..အဲ့တာက မမေလ'

'မမမို႔လို႔ေပါ့..။ အကူအညီလိုအပ္ေနတာက တျခားမဟုတ္ဘဲ မမျဖစ္ေနလို႔ေပါ့။ အန္တီတို႔အတြက္မဟုတ္ဘဲ Yue-Chan အတြက္လုပ္ေပးနိုင္မလား Zuki-chan'

အၾကည့္ခ်င္းမဆုံခ်င္ၾကရဲ့ မ်က္ဝန္းေတြကို ေဘးဘက္မွ ေငးၾကည့္ရင္း အေလးအနက္ထား​ ေတာင္းဆိုသည္။ အကယ္၍သာ Yue ကိုမထိန္းနိုင္ေသးဘဲ Mizuki ကိုပါထပ္ထိန္းရမယ္ဆိုရင္ သူတို႔လုပ္နိုင္ၾကေတာ့မယ္မထင္ဘူး။

Yura စံအိမ္ရဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ သခင္မေလးႏွစ္ဦးဟာ စိတ္အထူးကုႏွင့္ျပသေနရတာ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ပါၿပီဆိုတဲ့ သတင္းကို ထိန္းသိမ္းဖို႔အတြက္ မိသားစုအတြင္းမွာပဲ ႀကိတ္ကုလာခဲ့ၾကရတာမဟုတ္လား။

ထို႔ေၾကာင့္ ထိုမိန္းကေလးႏွစ္ဦးကို ကိုင္တြယ္ရမယ့္ဆရာဝန္က ခင္သက္အိမ္ရယ္၊ သူမရယ္...။ ဒီႏွစ္ေယာက္ပဲ ရွိတာ။ ၿပီးေတာ့ သူမတို႔ႏွစ္ဦးစလုံးကလည္း စိတ္အထူးျပဳေတြမဟုတ္ၾကဘူးေလ..။ ခင္သက္အိမ္ဆို ကင္ဆာအထူးျပဳ၊ သူမက ႏွလုံးအထူးျပဳ..။