Soul

Part-40

ထမင္းအတူစားခ်င္လို႔ပါဆိုသည့္ ဖိတ္ေခၚမွုကို ဘာအေတြးေတြနဲ႔မ်ားလက္ခံမိတယ္မသိဘူး။ အခုေတာ့ သူမက Yue Mirasan ကိုအသိေပးထားျခင္းမရွိဘဲ Yue Mirasan ရဲ့ဖခင္ျဖစ္သူႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္တည္း စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုရဲ့ private room အတြင္းမွာ အတူရွိေနၾကၿပီ။

ဦးေကာင္းဆက္က သူမနဲ႔သာမာန္ရိုးရိုးေတြ႕ခ်င္တာေလာက္ေတာ့ မျဖစ္နိုင္ဘူး။ ဒီေလာက္ေတာ့ သူေတြးတတ္ေသးတယ္။

'အန္ကယ့္ကို တစ္ခုေလာက္ကူညီေပးနိုင္မလား သမီး'တဲ့။ ေလးဆယ့္ခုႏွစ္မိနစ္စာ အခ်ိန္ထိုင္ျဖဳန္းခဲ့တဲ့ လိုရင္းက သူမရဲ့အေရွ႕တည့္တည့္ကိုေရာက္လာေတာ့ ေခါင္းၿငိမ့္မိသလား၊ ေခါင္းခါမိသလား မစဥ္းစားတတ္။

ဒီေတြ႕ဆုံမွုအေၾကာင္းကို ထိုအမ်ိဳးသမီးသာတစ္နည္းနည္းနဲ႔သိသြားရင္ဆိုသည့္ စိုးရိမ္စိတ္ကဦးေႏွာက္ထဲ ခ်ိန္ကိုက္ဗုံးတစ္လုံးထည့္ခံထားရသလို ေၾကာက္ရြံ့ေနသည္။

'သမီးတို႔ႏွစ္ေယာက္က ရင္းႏွီးၾကေတာ့ အန္ကယ္နဲ႔ Yue ရဲ့ဆက္ဆံေရးကိုသိမွာပါ'

'ဟုတ္ကဲ့၊ ကၽြန္မ နည္းနည္းေတာ့ ရိပ္မိပါတယ္'

'အန္ကယ့္အမွားေတြကို ျပန္ျပင္ခ်င္တယ္။ အခုမွျပန္ျပင္ဖို႔ေနာက္က်ေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ မနက္ျဖန္မွာသာနိုးထမလာရင္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ ျပန္ျပဳျပင္သြားဖို႔အခြင့္အေရးမရွိေတာ့မွာ ေၾကာက္မိတယ္။ အန္ကယ္ရဲ့ က်န္ေနတဲ့သက္တမ္းမွာ အေဖတစ္ေယာက္တာဝန္ ေက်သြားခ်င္တယ္သမီး'

စကားဆုံးေတာ့ ဦးေကာင္းဆက္ရဲ့ ပါးျပင္ထက္မွာမ်က္ရည္စအခ်ိဳ႕ ျဖတ္သန္းစီးဆင္းသြားတာေတြ႕တယ္။

လင္းလက္ၾကယ္က ဒီမ်က္ရည္ေတြက အတုအေယာင္မ်ားလားလို႔ေတြးေနတုန္းမွာ အနည္းငယ္တုန္ယင္ေနသည့္ ညိဳညိဳထူထူ ႏွုတ္ခမ္းေၾကာင့္ ဂ႐ုဏာသက္စြာ အေတြးေတြကို ေရွ႕ဆက္မပို႔ဘဲ ေနရာမွာတင္ သိုသိုသိပ္သိပ္သိမ္းဆည္းလိုက္သည္။

ၿပီးေတာ့...။

'ကၽြန္မ ဘာကူညီေပးရမလဲ အန္ကယ္'

ထိုညေနရဲ့အိမ္ျပန္လမ္းက ေလးပင္လြန္းသည္။
ဦးေကာင္းဆက္ေျပာသမၽွတိုင္းကို ေထာင့္ေပါင္းစုံကစဥ္းစားၾကည့္ေပမယ့္ စိုးရိမ္မွုကိုမေျဖေလ်ာ့နိုင္ခဲ့ဘူး။ သူမလုပ္ေပးရမွာက ခက္ခဲတဲ့အရာမဟုတ္ေပမယ့္လည္း အနည္းငယ္ေတာ့တုန္လွုပ္ေနမိသည္။