Soul

Part-42

'အာ..ၾကယ္ေရ..ပူတယ္'

အိပ္ေဆးေတြခ်ည္းထိုးသြင္းခံရလို႔ ႏုံးေခြေနေပမယ့္ ေႏြးေနတဲ့အပူခ်ိန္မွာ မေနတတ္စြာဘဲ နိုးထလာရသည္။ ဘယ္လိုအေၾကာင္းေၾကာင့္မ်ား ပူအိုက္ေနတယ္မသိ။ သြင္းထားတဲ့အိပ္ေဆးေတြေတာင္ မတိုးေတာ့သည္အထိဆိုရင္ေတာ့ ပူအိုက္ျခင္းဟာ Yue Mirasan အတြက္ေတာ့ အႀကီးအက်ယ္ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္စရာပင္ျဖစ္သည္။

'remote..remote..remote ကဘယ္မွာလဲ..'

ကုတင္ထက္မွထကာ ေဘးကခုံေတြအထိစမ္းတဝါးဝါးျဖင့္ လိုက္ရွာစမ္းေပမယ့္ မေတြ႕ရ။ ေဝဝါးေနသည့္အျမင္အာ႐ုံႏွင့္ ပူအိုက္လို႔ ရႈပ္ေထြးလာသည့္ စိတ္ေၾကာင့္ပဲ လက္အစုံက အကၤ်ီၾကယ္သီးေတြဆီ အလ်င္အျမန္ပဲေရာက္သြားသည္။

'အဟင့္...ပူတယ္'

သူမခံနိုင္တဲ့ အပူဒါဏ္ေၾကာင့္ပဲ စိတ္ေတြတအားရႈပ္ေထြးလာတယ္။ အကၤ်ီကို
မရရေအာင္ ခၽြတ္ေနတဲ့ လက္ေတြဟာလည္း အားနည္းမႈေၾကာင့္ လိုသေလာက္ခရီးမတြင္ဘူး
ျဖစ္ေနသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ပဲ သူ႔ျမင္ကြင္းတစ္ဝွိုက္ကို ပန္းေရာင္ေတြက ႐ုတ္တရက္ဖုံးလႊမ္းသြားတယ္။

အို ဘုရားသခင္! ပန္းေရာင္ေတြ၊ ၿပီးေတာ့ အပူခ်ိန္၊ ေနာက္ၿပီး အပူခ်ိန္ထဲမွာပဲ ခ်ိဳျမစြာေရာေထြးပ်ံ႕ႏွံ့ေနသည့္ ေရေမႊးနံ့တစ္ခု..။

ဒါ..ဒါ...သူ!

'မမလက္ခနဖယ္လိုက္ေနာ္...အကၤ်ီခၽြတ္ ေပးမယ္'

တုန္ခ်ိေနသည့္ လက္ေတြအေပၚမွ ထပ္မိုးလိုက္သည့္လက္ေႏြးေႏြးေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္က အလန္႔တၾကားပင္ဆက္ခနဲတြန္႔ဆုတ္သြားရသည္။

'ကေလးေလး'

'အင္း..Zuki ပါ..မမ'

ၾကယ္သီးေတြ ကူျဖဳတ္ေပးၿပီး  စကၠန္႔ပိုင္းေလးမွာပဲ Yue Mirasan က Mizuki Hirano ရဲ့လက္ေမာင္းေတြၾကားထဲေပ်ာ္ဝင္သြားရတယ္။

အခုေတာ့ Yue Mirasan အတြက္အပူခ်ိန္ဟာ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္စရာမရွိေတာ့ဘူး။ ေႏြးေနမွ ေနသာထိုင္သာရွိတတ္ပါတဲ့ မိန္းကေလးေၾကာင့္ အေအးႀကိဳက္တဲ့အမ်ိဳးသမီးကပဲေျပာင္းလဲေပးရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒါဟာအခုမွမဟုတ္။ အငယ္ေလးကတည္းက သူကခ်ည္းထိုမိန္းကေလးအႀကိဳက္လိုက္ၿပီး ေျပာင္းလဲလာေပးခဲ့တယ္။