Soul

Part-26

'မကူညီခ်င္လည္း မေနွာက္ယွက္နဲ႔ၾကယ္ရယ္'

luggage အတြင္းထည့္ထားေသာ အဝတ္ေတြကို တစ္ခုခ်င္းျပန္ျပန္ထုတ္ၿပီး ဖြေနတာေၾကာင့္ Yue  အက်ႌေခါက္တာကိုရပ္လိုက္ၿပီး စိတ္ရႈပ္ရႈပ္ႏွင့္ေအာ္မိသည္။ အဲ့တာေတာင္ ၾကယ္က သူ႔ကိုေျပာတာ မဟုတ္သည့္ပံုစံမ်ိဳးႏွင့္ အက်ႌေတြကိုဆက္ၿပီးဖြတာေၾကာင့္ ေဘးနားသြားရပ္ကာ ပါးႏွစ္ဖက္ကို အုပ္မိုးကိုင္လိုက္ေတာ့မွ ေနွာက္ယွက္ေနတာေတြရပ္သြားသည္။

'ေျပာပါၪီး အစ္မရဲ့ကေလးငယ္ေလးက ဘာေၾကာင့္ စိတ္အလိုမက်ျဖစ္ေနရတာလဲ'

'ဘာမွမျဖစ္ဘူး'

သူကိုယ္တိုင္ေတာင္ သတိထားမိရဲ့လားမသိတဲ့ ဆူထြက္ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ အၾကည့္ခ်င္းမဆံုတဲ့ မ်က္လံုးကေတာ့ သူသခင္မလိမ္ညာေနပါသည္ဆိုတာကို သက္ေသထြက္ဆိုျပေနသည္တဲ့ေလ။

'ေသခ်ာရဲ့လား..။ အစ္မကို စိတ္ဆိုးေနတာ မဟုတ္ဘူးလား'

'​ေျပာၿပီးၿပီေလ..ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးလို႔ဆိုေနမွ'

ဒီအတိုင္း စိတ္ေကာက္လို႔ေျပာတဲ့စကားဆိုေပမယ့္လည္း အမွတ္မထင္ ေလသံမာသြားသည္ဆိုတာကို လင္း သတိထားမိသည္။ မ်က္ဝန္းေထာင့္မွတစ္ဆင့္ အစ္မကိုခိုးၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာေလးညိုးငယ္သြားရသည္ကိုျမင္လိုက္ရသျဖင့္ လင္းဆက္ၿပီး မမူႏိုင္ေတာ့။

'ၾကယ္ ေတာင္း...'

'ၾကယ္က အစ္မကိုမခ်စ္ေတာ့ဘူးလားဟင္'

တိုးညင္းေသာ အသံေလးျဖင့္ ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္လာသူ အားျမတ္ႏိုးမႈေတြနဲ႔ ျပန္လည္ေထြးေပြ့ကာ ဖက္ထားလိုက္သည္။

'ဟင့္အင္း..ခ်စ္တာေပါ့..ၾကယ္ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အစ္မကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာ သိတယ္မဟုတ္လား'

'ဘာလို႔ေအာ္တာလဲ..အရင္ကဆို တစ္ခါမွေတာင္ ေလသံမာမာမေျပာခဲ့ဘူးတာကို..ဘာလို႔လဲဟင္..အရင္လို ဆက္မခ်စ္ေတာ့ဘူးလား'

မသိခဲ့ဘူး။ အၿမဲတမ္းခက္ခက္ထန္ထန္နဲ႔ ဆက္ဆံတတ္တဲ့အမ်ိဳးသမီးက အေသးစိတ္ေလးကအစ လိုက္ခံစားၿပီး ဝမ္းနည္းေနတတ္မယ္လို႔။

'ၾကယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဒီအတိုင္းပဲ အစ္မကို မသြားေစခ်င္လို႔ စိတ္ေကာက္ရင္းနဲ႔ ေအာ္သလိုျဖစ္သြားမိတာပါ..ေအာ္လိုတဲ့ဆႏၵမပါဘဲနဲ႔ ျဖစ္သြားခဲ့တာမို႔လို႔ မဟုတ္တာေတြ ေလ်ွာက္မေတြးနဲ႔ေနာ္'