Soul

Part-27

အေအးလြန္သည့္ ရာသီဥတုျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ေရႏြေးကန္ထဲက လံုးဝမထြက္ခ်င္။ Zuki ကိုယ္တိုင္ ေသခ်ာေလး ေရႏြေးစပ္ေပးထားလို႔ထင္သည္။ ပံုမွန္ထက္ပိုၿပီး ဇိမ္က်လြန္းေနသည္။ ေရစိမ္ေနရင္းနဲ႔ ၾကယ့္ကိုရုတ္တရက္လြမ္းလာတာေၾကာင့္ ေရခ်ိဳးကန္ေဘာင္ ေဘးက နံရံေပၚတြင္ကပ္ထားေသာ ႀကိဳးဖုန္းကိုလွမ္းယူလိုက္ကာ အလြတ္ရေနေသာ ဖုန္းနံပါတ္ကိုရိုက္ႏိွပ္ၿပီး ေခၚလိုက္သည္။ဖုန္းဝင္ၿပီး စကၠန္႔ပိုင္းအတြင္းမွာပဲ 'တီ' ဆိုသည့္ ျမည္သံႏွင့္ အတူ ျမတ္ႏိုးရေသာအသက္ရႉသံ မ်ွင္းမ်ွင္းေလးကပါထြက္ေပၚလာသည္။

'ဟယ္လို..ၾကယ္'

'ေခ်ာေခ်ာေမြ့ေမြ့ အိမ္ျပန္ေရာက္ရဲ့လား'

'အင္း ေရာက္ၿပီ'

'ေတာ္ပါေသးရဲ့..စိတ္ပူေနတာ။ အခုေကာ ဘာလုပ္ေနတာလဲဟင္'

'ဟင္ အစ္မလား။ ေရခ်ိဳးေနတာ...ဒီအတိုင္းၾကယ့္ကိုလြမ္းလာလို႔'

'ၾကယ္ေကာပဲ လြမ္းတယ္။အခုၾကယ္က အစ္မအိပ္ခန္းထဲမွာ ထိုင္ေနတာ'

'မနက္အေစာႀကီးပဲ ရိွေသးတယ္။အင္း.. ဒီမွာ မနက္ ကိုးနာရီဆိုေတာ့ ဟိုမွာ ေျခာက္ခြဲပဲရိွၪီးမယ့္ဟာကို'

စိုးရိမ္တႀကီးနဲ႔လွမ္းေျပာလိုက္ေတာ့ တစ္ဖက္ကေန အျပစ္လုပ္ထားသည့္ရယ္သံေနွာေလးကိုၾကားလိုက္ရ
သည္။ မ်က္ႏွာမျမင္ရေပမယ့္လည္း သြားစြယ္ေလးေတြေပၚသည္အထိၿပံဳးေနလိမ့္မည္ဆိုတာ ေသခ်ာသိသည္။

'ဟီး..မဆူနဲ႔ေနာ္။ တကယ္ေတာ့ အိမ္မျပန္ရေသးဘူး။တစ္ညလံုးအစ္မတိုက္ခန္းမွာပဲရိွေနခဲ့တာ။ လိမ္လို႔ရရဲ့သားနဲ႔ အမွန္အတိုင္းေျပာျပေနတာမို႔ ၾကယ့္ကိုမဆူရၪီးေနာ္..'

ခ်က္ခ်င္းပဲ ဖုန္းထဲက ထခြၽဲၿပီးေျပာေနတဲ့ပံုက မသိရင္ Yue ကိုပဲမလိမ္လို႔ပါဆိုၿပီးပဲ ခ်ီးက်ူးေပးရမည့္ပံုစံမ်ိဳး။ ဒီကေလးစုတ္ကေတာ့ေလ တတ္လည္းတတ္ႏိုင္လြန္းတယ္။

'ဒါေပမယ့္လည္း အန္ကယ္တို႔ စိတ္ပူေနမွာေပါ့ ကေလးမေလးရဲ့'

'ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..။ေဖေဖ့ဆီဖုန္းဆက္ၿပီး ခြင့္ေတာင္းထားၿပီးသား။ ရတယ္ အဆင္ေျပတယ္တဲ့ေလ..'