Unicode
သော်တို့ မျက်နှာသစ်ပြီး အိမ်ရှေ့ဆီထွက်ခဲ့တော့...ဦးလေးသန်းတို့အားလုံးစောင့်နေကြသည်။
"အေးချမ်းရေ....ထိုင်....မိုးဦးလဲထိုင်.... ကောက်ညှင်းပေါင်းပူပူလေး အကြော်နဲ့စားရအောင်"
"ဟုတ်.... ဦးလေးသန်း"
သော်တို့ပြောရင်း ဝင်ထိုင်လိုက်တာနဲ့....
သော့်ဘေးကို အပြေးကပ်လာတဲ့ ပူတူး...
"ဟယ်...ပူတူးရယ်...ကိုကြီးအေးချမ်း... စားပါစေ.... နင် ဘယ်လိုဖြစ်နေလဲ...လာ...ဒီကို"
သူ့အမေက ပြန်ခေါ်လဲ ပူတူးကလှည့်မကြည့်တော့။
သော့်အနားအတင်းကပ်ထိုင်တော့သည်။
"အေးချမ်းရေ....ပူတူးက မင်းကို အတော်ခင်တာပါကွာ... မင်းတို့အိပ်နေပါတယ်ပြောတာမရဘူး.....နိုးပြီလားမသိဘူးဆိုပြီး.... ခဏတိုင်းကြည့်နေတော့တာ... ပြောလို့ကိုမရဘူး"
"ဟုတ်တယ်...ဦးလေးသန်း...ကျွန်တော့ကို မှတ်မိတယ်တဲ့... မတွေ့တာဒီလောက်ကြာနေပြီကို"
"အလကား.....အေးချမ်းရေ...တို့က အေးချမ်းအကြောင်းခဏ ခဏ ပြောလို့ သူနာမည်ရင်းနှီးနေတာ.. သူတကယ်မှတ်မိတာမဟုတ်ဘူး"
ပူတူးအမေက ဝင်ပြောသည်။
ဘယ်သူဘာပြောပြော ပူတူးက လှည့်မကြည့်ပါ။
သော် ကောက်ညှင်းပေါင်းစားဖို့ ပန်းကန်ကို အနီးဆုံးရွှေ့ပေးသည်။
"ဦးလေးသန်းတို့ရော....တူတူစားရအောင်"
"စားပြီးပါပြီကွာ ..အခင်းထဲမသွားဘဲ....မင်းတို့ကိုစောင့်နေတာ"
"ဟာ...အားနာစရာကြီး....အလုပ်ရှိတာသွားလို့ရပါတယ်....ကျွန်တော်တို့ကို တကူးတက ဧည့်သည်လိုမလုပ်နေပါနဲ့"
သော် အားနာစွာပြောသည်။
"ရောက်စမို့ပါကွာ..မိုးဦးလဲပါလာတော့....ဂရုစိုက်ရတာပေါ့....မင်းကရောက်ဖူးပေမဲ့ မိုးဦးက... စိမ်းနေမှာလေ"
"အားနာစရာကြီး...အလုပ်တွေပျက်ကုန်ပြီ...အခင်းထဲသွားရင် လိုက်ကူမှပဲ"
"ဒီနေ့တော့ နားကွာ...နောက်နေ့မှ လိုက်ကြပေါ့"
"နားပြီးပါပြီ ဒီနေ့လိုက်ခဲ့မယ်... ဦးလေးသန်း"
YOU ARE READING
ချစ်သူ့စကား ရင်နှင့်ကြားစေ
Romanceအချစ်ဟာ ပျားရည်မြစ် အချစ်ဟာ စမ်းရေအေး အချစ်ဟာ ဆောင်းနှင်းရည်နဲ့သီးတဲ့ချိုမြိန်သစ်သီး အချစ်ဟာ နွေဦးရဲ့လေပြေ အချစ်ဟာ မိုးဆန်းပန်း အရမ်းချစ်တယ်♥♥
