Chapter - 111

2.7K 518 42
                                    

Unicode

ဆရာ့အတွက် ဆက်ခံသူရှာတွေ့ခဲ့တယ်
__________

ကလေးက အော်ဟစ်ငိုကြွေးလာပြန်၏။ လမ်းလျှောက်လာရတာကြောင့် နည်းနည်းပင်ပန်းနေတာမို့ နဉ်ရှုက ဝါးခြင်းလေးကိုချွတ်ကာ ကလေးရဲ့ဘေးနားမှာ သူအငိုရပ်သည်အထိထိုင်နေလိုက်တော့သည်။

သူတစ်ယောက်တည်းမဟုတ်တော့တာကြောင့် က‌လေးက အကြောက်ပြေလာကာ ခဏအကြာ၌ အငိုရပ်ကာပြောလာသည်။

"ဒေါ်လေး၊ ကျွန်တော် ကျွန်တော့်အဖေနဲ့အမေကို ရှာလို့မတွေ့ဘူး။"

"ငါ့ကို အစ်မလို့ခေါ်။ ငါ အဲ့လောက်အသက်မကြီးသေးဘူး။"

နဉ်ရှုက မျက်ခုံးပင့်ကာ သူ့ကို သေချာကြည့်သည်။ ကလေးက ရှိုက်ကာငိုသည်။

"အစ်မ၊ ကျွန်တော် ကျွန်တော့်မိဘတွေကို ရှာမတွေ့ဘူး။"

"နင့်မိဘတွေကဘယ်မှာတုန်း?"

နဉ်ရှုကမေးသည်။

"နင်က တောင်ပေါ်တစ္ဆေတော့မဟုတ်ပါဘူးနော်၊ ဟုတ်တယ်မလား?"

"အားးး! ကျွန်တော့်ကို မခြောက်ပါနဲ့ အစ်မရ။ အစ်မက တောင်ပေါ်တစ္ဆေလား?"

ကလေးက ကြောက်ရွံ့စွာဖြင့်နောက်ကိုဆုတ်သည်။

နဉ်ရှုက ကောင်လေးကို သူ့မိဘတွေအကြောင်းထပ်မေးလိုက်ပြီး နောက်ဆုံး‌တွင်တော့ သူက ငိုရှိုက်နေရင်းဖြင့် သူမကို ဇာတ်လမ်းအပြည့်အစုံပြောပြလာတော့သည်။ မိသားစုလိုက်အပြင်ထွက်လာကြချိန်မှာ သူတို့တွေ ဓားပြတွေနဲ့တိုးသည်။ ထို့အတွက် သူ့မိဘတွေက ဓားပြတွေကို မျှားခေါ်ဖို့ထွက်သွားကြသည်။ သူတို့က ကောင်လေးကို ဒီမှာစောင့်ခိုင်းထားခဲ့တာဖြစ်သော်လည်း ကောင်လေးက ဒီမှာနှစ်ရက်‌ကြာစောင့်နေခဲ့တာတောင် သူတို့အရိပ်အယောင်ကိုမတွေ့ရ။

နဉ်ရှုက သူ့ကို ပေါက်စီတစ်ချို့ပေးလိုက်သည်။

"နင် နေရာများမှားသလား? ဒီနေရာက နင့်မိဘတွေ နင့်ကိုသွားဖို့ပြောတဲ့နေရာမဟုတ်တာလည်းဖြစ်နိုင်တာပဲ။"

"မမှားဘူး။ ကျွန်တော့်အဖေက မီတာနှစ်ထောင်ရှည်တဲ့လမ်းလို့ပြောခဲ့တာ။"

The Poor Female Lead Can't Take Anymore!(Realm-5)[Myanmar Translation]Where stories live. Discover now