Six Months Agreement with Mr. Arrogant (Completed)

Kabanata 73

KABANATA 73 :: FRIENDS

In my head I imagined this a couple of times, we are in a fancy restaurant wearing formal clothes then I'll introduce Kleindro to our daughter. Hindi ganito, kalagitnaan ng gabi, bumabagyo sa labas at mas masama pa sa panahon ang mood ni Klein.

Deep inside me I know that even though I'm not ready, sumagi na sa isip ko noon na ipakilala ang mag-ama sa isa't-isa kaya lang napangunahan ako ng takot.

I don't want another rejection. Takot ako hindi lang sa posibleng sakit na mararamdaman ko kundi pati na rin sa magiging epekto niyon kay Kendria.

Maybe I was selfish. Maybe I was a coward. Maybe I over reacted. But God knows I only want the best for Kendi. Kase paano kung ayaw ni Kleindro? Paano kung hindi nya matanggap? Paano kung magduda sya? Up until now he lives like a bachelor, jumping from a woman to another, is he ready to be a father?

"Dada... sleepy..." Knedi said in a small voice and yawned.

A small smile creeped on Kleindro's face.

Still carrying Kendria, he stood up not even bothering to throw a glance at me.

Gusto kong umismid pero pinalagpas ko na lamang.

I know he's mad. What I did was really unacceptable but I have my own reasons at baka hindi nya naman yun maintindihan kase wala sya sa sitwasyon.

"Mimi?"

Napaangat ang tingin ko kay Kendria nang bigla niya akong tawagin. Tumigil din sa paglalakad si Kleindro pero nanatili ang tingin niya kay Kendi.

"Yes, anak?"

"Sleep tayo with Dada ha?"

I smiled awkwardly and glanced at Kleindro but still, he's staring at Kendria without any reaction.

"S-Sure baby ituro mo kay Dada ang room mo, susunod ako. Liligpitin ko lamang ito, okay?"

"Kay! Kay!" she showed me a thumbs up before hugging Kleindro's nape, "Dada sa taas! Sleep tayo doon!"

Pinanuod ko silang dalawa hanggang sa tuluyan na silang mawala sa paninging ko.

I sigh inwardly and gathered the mugs.

Actually hindi naman talaga iyon mahirap hugasan at iligpit, natagalan lang ako dahil sa madalas na pagkatulala.

"Shit" mahina kong mura nang dumulas sa kamay ko ang basong may kaunti pang bula.

I sobbed after wiping my tears hoping that the sudden emotion burst out would stop but it didn't. This is not the time to be emotional, I know but my tears keeps on falling damn it.

Nakarinig ako nang papalapit na yabag kaya hindi ko malaman kung ano ang uunahain, ang pagpupunas ba ng luha o ang pagtapos sa hinuhugasan. Sa huli, nanaig ang pride ko. Mabilis kong pinunasan ang luha at itinuloy ang paghuhugas na parang walang nangyari.

It's not Erna dahil tulog na tulog iyon ng ganito oras. It's almost two in the morning and here I am, crying in the kitchen like a fool.

"Where's the water?" tanong Kleindro bigla mula sa likod ko.

Itinuro ko ang ref nang hindi siya tinitingnan. Pinanindigan ko ang 'pagkaabala' sa paghuhugas kahit ang totoo ay patapos na iyon.

Naramdaman ko ang pagdaan niya sa likod ko at pagbalik ulit, marahil kumuha ng baso at bumalik sa may ref.