ဝိဉာဉ်ကူးပြောင်းခဲ့ပြီးနောက် သောက်တလွဲတွေဖြစ်ကုန်ပြီ!

170 - Second Ending part 1

Unicode

TN : ဒီ Novel မှာ Ending နှစ်ခုရှိပါတယ်။ ဒါက ဒုတိယ Ending ပေါ့။ သုံးပိုင်းတည်းပါ။ နောက်ပိုင်းတွေက ပထမ Ending ရဲ့အဆက်ပါ။
Ok, Let’s go!

***

ရွှယ်ယို့ရှန်းတစ်ယောက် Computer Screen ကို စူးစူးရဲရဲ ငေးစိုက်ကြည့်ရင်း မျက်ဝန်းအိမ်က အတန်ငယ် နီရဲတက်လာခဲ့တယ်။ ဒီပုံစံအတိုင်း မလှုပ်မယှက်ဖြစ်နေတာ အတော်ကြာနေပြီမှန်း သိသာနေတော့တယ်။ သူသိပါတယ်၊ Computer တစ်ခုလုံး အပေါက်ဖြစ်သွားရင်တောင် ‘မှော်နဲ့ဓားနယ်မြေ’ကို ပြန်သွားလို့မရတော့ဘူးဆိုတဲ့ အမှန်တရားက ပြောင်းလဲလို့မရနိုင်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ဇွဲကောင်းကောင်းနဲ့ မျှော်လင့်နေမိတုန်းပဲ။

‘မှော်နဲ့ဓားနယ်မြေ’ကနေ ကမ္ဘာမြေကို အတင်းအကျပ် ပြန်ပို့ခံလိုက်ရတာ လဝက်တောင်ကြာခဲ့ပြီ။ နှစ်ပတ်အတွင်း ဇာတ်သိမ်းအမျိုးမျိုး၊ နည်းလမ်းအမျိုးမျိုးနဲ့ ပြန်ကူးပြောင်းနိုင်အောင် ကြိုးစားခဲ့ပေမယ့်လည်း မအောင်မြင်ခဲ့ဘူး။ ဝိဉာဉ်ကူးပြောင်းခဲ့တုန်းက ကြုံတွေ့ခဲ့တာတွေကိုတောင် အိပ်မက်တစ်ခုလို့ သံသယဝင်လာမိတဲ့အထိပဲ။

ဝတ္ထုထဲကို အရမ်းစိတ်နှစ်ထားမိလို့များလား..? မဟုတ်ရင် <<ရာဇဝင်ထဲက အင်အားအကြီးဆုံးအရှင်>> ဝတ္ထုရဲ့ဇာတ်သိမ်းကို အမျိုးမျိုးပြောင်းရေးခဲ့တာတောင်၊ ဇာတ်လမ်းတစ်ခုလုံး ပြောင်းလဲလုနီးပါး ပြန်ပြင်ရေးခဲ့မိတာတောင် ဘာလို့ မကူးပြောင်းသေးရတာလဲ..?

ရွှယ်ယို့ရှန်းလည်း စိတ်ရှုပ်ရှုပ်နဲ့ Keyboard ကို ထုပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ပျက်စီးသွားမှာစိုးပြီး ကပျာကယာ စစ်ဆေးကြည့်ပြန်တယ်။ သုံးလို့ရသေးတာ သေချာသွားတော့မှ သက်ပြင်းချနိုင်တော့တယ်။

သူ ကပ်စေနည်းနေတာ မဟုတ်ဘူးနော်။ အသစ်မဝယ်ချင်လို့လည်း မဟုတ်ဘူး။ ပထမတစ်ခေါက် ကူးပြောင်းတုန်းက ပစ္စည်းတွေကို မပျက်မစီးရအောင် ထိန်းသိမ်းထားရုံပဲ။ မတော်တဆ တစ်ခုခုပျက်စီးသွားပြီး ကူးပြောင်းလို့မရတော့ရင် ထိုင်ငိုနေရလိမ့်မယ်..!

ရွှယ်ယို့ရှန်းလည်း စိတ်မရှည်တော့တာကြောင့် မပျက်စီးသေးတဲ့ Keyboard ကို သူ့နေရာသူ ပြန်ထားလိုက်ပြီး အနားယူဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ သွေးပူနေရင် ဦးနှောက်က ကောင်းကောင်း အလုပ်လုပ်မှာမဟုတ်ဘူး။ အနားယူပြီးမှသာ တခြားနည်းလမ်းတစ်ခု ရှာဖွေနိုင်လိမ့်မယ်။