She's unforgettable

Hoofdstuk 103

Giorgina POV:

'Ben thuis.' Roep ik als ik de hal inkom. Meteen komt mijn moeder naar me toe. 'Hey lieverd.' Ze aait over mijn haar en drukt een kus op mijn voorhoofd. 'Hey mam.' Glimlach ik. 'Hoe was het?' 'Ja goed, we zijn begonnen aan de dans voor de kampioenschappen en ik heb mezelf ook nog getraind.' Vertel ik als we in de keuken gaan zitten. Ze schuift een groene smoothie mijn kant op en gaat tegenover me zitten. 'Lieverd, ben je niet te hard voor jezelf? Je bent bijna elke dag aan het dansen..' Ik schud mijn hoofd. 'Het hoort bij mij mam.' 'Dat weet ik, maar ik wil niet dat school er onder gaat leiden. Je moet je vwo diploma halen dit jaar.' 'Weet ik. Zodra het teveel wordt ga ik minderen, maar ik kan alles kwijt in dansen.' 'Dat weet ik.' Ze knijpt even in mijn hand. Ik drink stilletjes mijn smoothie op. 'Het komt goed schatje.' Fluistert ze. Ik knik somber. Ze pakt mijn lege glas en zet het in de vaatwasser. Dan komt ze voor me staan en slaat ze beschermend haar armen om me heen. Ik verberg mijn gezicht in haar lekker ruikende haren. 'Ik hou van je.' 'Ik ook van jou lieve schat, ga maar lekker douchen, dan bestel ik pizza. Ga je nog iets doen vanavond?' Ik laat haar los en schud mijn hoofd. 'Netflix.' Lach ik. 'Welke pizza wil je?' 'Met kebab en heel veel knoflooksaus!' 'Dat dacht ik al.' Lacht mijn moeder. 'Waar is Remco eigenlijk?' 'Bij Amber. En papa is met Ella aan het zwemmen.' 'Hmm.' Mompel ik en dan slenter ik de trap op.

Als ik eenmaal onder mijn warme douche sta voel ik al mijn spieren meteen ontspannen. Met mijn favoriete shampoo was ik mijn lichaam en mijn lange haren. Nog een lange tijd blijf ik onder de douche staan tot dat ik de bel hoor, mijn pizza. Ik zet de kraan uit en droog me helemaal af. Ik ga met een borstel door mijn haar en zwaai mijn natte haar over mijn schouders. Ik trek mijn favoriete roze trainingspak aan en sprint de trap af. In de keuken aangekomen is het niet mijn pizza die op mij wacht, maar Samuel.

Samuel zit met een glas water aan het kookeiland.

Mijn adem stokt in mijn keel en ik wil me meteen omdraaien. 'Gina niet weggaan.' Zegt Samuel smekend. 'Ik wil je niet zien Samuel, ik wil dat je gaat. Mam! Waarom heb je hem binnen gelaten?' Tranen komen naar boven. 'Liefje, kom op. Je hebt hem nodig.' 'Ik heb helemaal niemand nodig!' Roep ik luid. 'En hém al helemaal niet.' Snauw ik erachteraan. 'Moet je niet bij Veerle zijn?' 'Doe nou niet zo.' Zegt Samuel verdrietig. 'Doe nou niet zo? Dit is JOUW schuld! En nu, GA. WEG!' Mijn wangen zijn rood en ook nat van de tranen. 'We moeten er over praten.' Smeekt hij. 'We moeten helemaal niks, het enige wat moet is dat jij weggaat.' Sis ik. 'Dat kan niet. Ik kan niet zonder, en jij niet zonder mij. Wij vullen elkaar aan Giorgina. Toch?'