She's unforgettable

Hoofdstuk 179

Giorgina POV:

Ik duw met mijn handen tegen zijn borstkas. Hij strompelt achteruit. 'YOU'RE INSANE!' Gil ik. Ik blijf hier geen seconde langer. Driftig begin ik mijn spullen in mijn tas te proppen. Ik trek een trainingsbroek aan. 'Wat doe je hier nog?' Snauw ik als hij in de hoek blijft staan. 'Whatever, als jij niet vertrekt, dan ga ik wel. Denk maar niet dat ik ooit nog iets met je te maken wil hebben.' Ik pak mijn tas en smijt de deur met een klap achter me dicht. Ik leun even kort tegen de muur, sluit mijn ogen en haal diep adem. Als ik naar beneden ga, komt iedereen net thuis. 'Wat ga je doen?' Noor kijkt bezorgd als ik mijn schoenen aantrek. 'Weg, naar Rotterdam.' 'Wat? Waarom?' 'Vraag dat Samuel maar. En oh, Veerle, je vriendje heeft me zojuist gezoend.' Ik lach vals. Ze kijkt me paniekerig aan. 'Giorgina, wacht nou. Het is half 5.' 'I don't care, ik kan niet meer met hem in een ruimte zijn.' Ik pak mijn telefoon om de taxi centrale te bellen. 'Ik breng je wel.' Zegt Kaj dan. 'Thank god.' Ik geef Noor een vlugge kus op haar wang. 'Sorry, schat. Maar ik kan dit niet, ik kom mijn auto morgen ophalen. Welterusten straks.' Ik glimlach nog even en loop dan met Kaj naar beneden.

Buiten trap ik kwaad tegen een steentje. 'Stap in, dan praten we. Waar moet je heen?' 'Breng me maar gewoon naar huis, ik kan nu niet bij m'n vriend aan komen zetten.' 'Je kunt wel bij ons slapen. Ik blijf wel thuis dan.' Kaj stapt in. 'Dat is lief van je.' Ik doe mijn gordel om en haal mijn handen door mijn haar. Een diepe zucht verlaat mijn mond. 'Hebben jullie met elkaar gezoend?' Vraagt Kaj als hij de straat uit rijdt. 'Nee, niet echt. Hij zat op mijn kamer, en hij probeerde me te zoenen, maar ik heb hem weg geduwd. Wat een gast!' 'Zeg dat wel, ik snap niet waar die jongen mee bezig is.' 'Ik ook niet.' Ik leun met mijn hoofd tegen het raam. Als Kaj even in mijn bovenbeen knijpt schenk ik hem een schuine glimlach.

'Slaap maar in mijn bed, ik ga wel op de bank liggen.' Het is half 6 als we het huis binnen komen, het is al licht buiten. 'Weet je het zeker?' 'Ja, tuurlijk meissie. Wil je nog even wat drinken?' 'Ja, doe mij maar thee.' Ik plof op de bank en gaap uitgebreid. Na een tijdje ploft Kaj naast me en geeft hij me een glas thee. Ik roer door mijn beker en begin spontaan te huilen. Kaj pakt het glas en zet hem weg, en slaat daarna zijn armen om me heen. 'Meisje toch.' Zucht hij. 'Ik weet niet waarom ik moet huilen.' 'Ik wel, het is teveel.' Hij wrijft over mijn rug. 'Ik, hij, hij sloeg me gewoon. Ik snap het gewoon niet.' Vermoeid til ik mijn hoofd op. 'Kom, we gaan naar boven.' Kaj loopt voor me uit naar zijn slaapkamer. Als ik me heb uitgekleed en onder de dekens kruip gaat Kaj op de rand van het bed zitten.

'Hoe weet je dat je gelukkig bent?' Vraag ik. 'Dat bepaal je zelf. Ben je niet gelukkig?' Ik haal mijn schouders op. 'Ik weet het niet.' 'Ga maar gewoon lekker slapen, morgen is er weer een dag.' Ik knik. 'Bedankt, voor deze nacht.' 'Geen probleem. Dat doen we voor elkaar.' Ik glimlach. Ineens begint hij te zingen.

'When she's okay, then I'm alright. When she's awake, I'm up all night. Nothing really matters, nothing really matters. I see her face and in my mind I seize the day whenever she's nearby..
It's like nothing really matters, no, nothing really matters.. She completes me, how she reads me, right or wrong. It's so clear she's all that I need, all I need.. I know what it feels like, I know what it feels like.. Swimming through the stars when I see her, and I don't need air 'cause I breathe her.'

Ik glimlach breed. 'Mijn favoriete liedje.' Hij aait eens over mijn haren en geeft me een kus op mijn voorhoofd. 'Slaap zacht.'

_______________________________
Hi liefjes, I'm enjoying Thailand to the fullest, maar nog steeds inspiratieloos voor een nieuw boek..

Wat gaan jullie deze vakantie doen?

Liefs EL