Hoofdstuk 178

1.6K 84 29
                                    

Giorgina POV:

Huilend loop ik naar Noor haar appartement. Met trillende handen stop ik de sleutel in het slot en ik laat mezelf binnen. Ik ben de eerste, en knip het licht aan. Ik kijk in de spiegel, ik zie er niet uit. Ik slenter naar de badkamer en haal mijn make-up er af. Daarna besluit ik om op te gaan ruimen, slapen kan ik toch niet. Ik zet de lege glazen in de vaatwasser, frisdrank in de koelkast en de lege flessen in een boodschappenkrat. Ik haal een doekje over de tafel en ga daarna op de bank zitten. Ik staar voor me uit en begin opnieuw te huilen. Ik pak mijn telefoon, het is bijna 4 uur. Ik wil Alex niet wakker maken..

De kans krijg ik ook niet, want de voordeur gaat open. 'Jezus, hier ben je. Ik heb je overal gezocht.' Samuel staat midden in de woonkamer. 'Blijf uit mijn buurt.' Jammer ik. 'Lieverd ik..' 'GA. WEG.' Gil ik. Hopeloos staat hij in het midden van de kamer. Zonder hem aan te kijken loop ik naar de keuken om iets te drinken voor mezelf in te schenken. Daarna kruip ik weer op de bank. 'Het was echt niet mijn bedoeling om je pijn te doen.' 'Die heb ik vaker gehoord Samuel!' Antwoord ik boos. 'Ik mis je, oké!' 'Dat is dan JOUW probleem, jij hebt het uitgemaakt.' 'Wat moest ik anders!?' Ik rol met mijn ogen. 'Really? Mij moeten helpen, er voor me moeten zijn toen ik huilend in bed lag iedere dag en me onvoorwaardelijk steunen! En wat kies jij? Mij verlaten. Oké, maar ik hoef niks meer met je te maken te hebben, heb je dat begrepen? Helemaal NIKS.' Ik sta op en stamp de trap op. Als ik achterom kijk staat hij nog steeds in de woonkamer. Ik ga naar de logeerkamer en doe het licht aan. Ik kleed me uit en trek een shirt van Alex aan. Als ik zijn geur ruik prikken de tranen weer in mijn ogen. Ik pak mijn tandenborstel en poets mijn tanden in de badkamer. Als ik over de overloop terug naar de kamer ga staat de deur van de andere logeerkamer op een kier. Op het bed waar Samuel en ik altijd sliepen zit hij nu, op de rand. Hij heeft zijn gezicht in zijn handen verborgen en zijn schouders schokken. Ik slik moeizaam. 'Rot op Giorgina, ik weet dat je daar staat.' 'Ik was al onderweg.' Snauw ik. Ik stamp over de gang en bots dan tegen Kaj op. 'Oh, hey. Sorry.' 'Geeft niet.' Zeg ik zacht. 'Is er iets?'

Ik zit huilend tegen Kaj aan op de bank. 'Jezus, heeft hij je echt geslagen?' Ik knik. 'In de club.' 'Wat een gast. Schatje toch.' Hij trekt me stevig tegen zich aan. 'Sinds wanneer is hij met Veerle?' Vraag ik. 'Uh, net anderhalve week ofzo. Maar dat is niks joh, hij doet het er om. Zodat hij in ieder geval iemand heeft.' 'Ik mag haar niet.' Kaj grijnst. 'Ik ga even roken, kom je mee?' Ik knik en slenter achter Kaj aan het balkon op.

'Wil je ook?' 'Jawel.' Ik glimlach en neem een brandende sigaret van hem aan. 'You know, hij weet gewoon niet hoe hij met deze situatie om moet gaan, jullie hadden 1,5 jaar iets met elkaar, deden alles samen en deelden alles samen. Nu heeft hij geen hou vast meer.' Zegt Kaj dan. Ik knik en inhaleer diep. 'Voor mij had hij toch ook nooit serieuze relaties?' 'Nee, eigenlijk niet.' 'Ach, hij is degene die het uitgemaakt heeft.' 'Wil je hem terug?' 'Niet meer.' 'Veerle is slechts voor de seks, het waait wel over.'

Autsj, pijnlijk!

'Sorry, dat maakt het niet beter.' Ik glimlach. 'Ik kan wel wat van je hebben hoor.' Ik druk de sigaret uit en gooi hem over het balkon. 'Kom, we gaan naar binnen.' Hij duwt me weer de woonkamer in. 'Speaking about de devil.' Mompel ik als Veerle op de bank zit. Ik pak een glas water en leun tegen de muur. 'Giorgina?' Ik rol met mijn ogen als ik haar irritante piepstem hoor. 'Ik vind het vervelend dat wij niet normaal met elkaar om kunnen gaan, ik..' 'Hoepel toch op, doos. Je vriendje wacht boven.' Snauw ik. Ik zet het glas met een klap neer op tafel en ren de trap op. Ik ga de logeerkamer in, doe de deur dicht en knip het licht aan. Ik schrik me rot als Samuel op mijn bed zit. 'Wil je weg gaan? Je vriendinnetje komt er ook aan.' Hij staat op. 'Ze is mijn vriendinnetje niet.'

Ik word tegen de muur gedrukt en vraag me af of ik droom. Maar ik droom niet. Samuel drukt zijn lippen stevig op de mijne.

She's unforgettableWhere stories live. Discover now