She's unforgettable

Hoofdstuk 154

24 mei, 3 maanden later

Giorgina POV:

Opgelucht verlaat ik de examenzaal. Eindelijk mijn laatste toets achter de rug. 'En? Hoe ging ie?' April loopt achter me aan. 'Ja, goed! Bij jou?' 'Ja ook goed, dankjewel voor alle biologie bijlessen, het heeft echt geholpen.' Zegt ze lief. 'Geen probleem hoor. Ik doe het graag.' Ik pak een banaan uit mijn tas en eet hem op terwijl we naar buiten lopen. 'Ga je nog iets doen vandaag?' Vraagt April. 'Ik ga nu naar het ziekenhuis, m'n broer en zijn vriendin hebben een echo. En vanavond gaan Samuel en ik uit eten en hebben we een feestje. We zijn een jaar samen vandaag!' 'Wauw, de tijd gaat snel! Veel plezier hé. Nou, ik zie je wel als we onze boeken in moeten leveren.' Zegt April dan als we het plein aflopen naar de parkeerplek. Ik rommel in mijn tas om mijn autosleutels te zoeken. 'Oh tuurlijk, en we spreken wat af binnenkort.' Ik zet mijn zonnebril op, het is eindelijk mooi weer. 'Ja, goed idee! Hé tot gauw.' 'Later!' Ze stapt op haar scooter en rijdt weg. Ik loop naar mijn auto en stap in. Ik zet mijn tas op de bijrijdersstoel en toets het adres van het ziekenhuis in op de navigatie. Zodra ik eenmaal op de snelweg rijd zet ik de radio wat luider.

Ik doe mijn auto op slot, laat de sleutels in mijn tas glijden en loop het ziekenhuis binnen. Ik stap in de lift en kijk ik de spiegel. Ik fixeer mijn haar en stap uit de lift. 'Zusje!' Remco staat een eindje verderop nonchalant tegen de muur geleund. 'Hé schat.' Zeg ik terwijl ik hem een kus op zijn wang geef. 'Waar is Amber?' Hij wijst richting een deur aan het einde van de gang. 'Ik ben zo nerveus.' Zegt hij als we er heen lopen. 'Het wordt een meisje, dat denk ik echt.' Zeg ik. 'Nee, ik denk dat het een jongen wordt.' Zegt hij dan. 'We shall see.' Hij houdt de deur voor me open en ik stap een kamertje in. Amber ligt op een behandeltafel. 'Hé Am!' Ik geef haar een knuffel. 'Is er geen dokter?' Vraag ik als ik om me heen kijk. Ik zet mijn tas op de grond. 'Die komt zo.' Enkele minuten later gaat de deur open. 'Hallo.' Een dokter schudt mijn hand. 'Giorgina. Het zusje.' Zeg ik lachend. 'Aha, je moest het spannende moment meemaken.' 'Dat mag ik niet missen.' Ik glimlach. 'En? Wat denken jullie?' Vraagt de dokter. 'Wij denken dat het een jongen is. Maar zij een meisje.' Amber wijst naar me. 'We weten het binnen enkele minuten. Amber, kan je je shirt uit trekken en je broek losmaken?' De dokter rommelt wat in een kastje en ik ga op een krukje zitten naast Remco. 'Deze gel kan wel eens koud aanvoelen.' Waarschuwt de dokter voordat hij de doorzichtige smurrie op Amber haar buik smeert. Je kan al echt goed zien dat ze zwanger is. Remco knijpt even in mijn hand. Geconcentreerd kijken we met zijn allen naar het schermpje terwijl de dokter een echo maakt. Ik snap er vrij weinig van en kijk even naar Amber die verwachtingsvol zit te kijken.

'Ik vrees dat jullie beiden gelijk hebben.' Zegt de dokter dan. 'Wat?' 'Het is een tweeling. Een jongen én een meisje.' Ik sla mijn hand voor mijn mond. Amber haar ogen vullen zich met tranen en ze pakt Remco zijn handen vast. 'Een tweeling.' 'Hier, het ene hartje, en daar nog een hartje. Het gaat prima. Gefeliciteerd.' De dokter glimlacht en geeft Remco en Amber een hand. Daarna haalt hij de gel van Amber haar buik. 'Ik zal jullie even alleen laten.' Als hij de deur achter zich dicht trekt veert Amber overeind en slaat ze haar armen om Remco heen. 'Ik kan dit niet geloven! Een tweeling.' 'Wauw lieverd.' Remco geeft Amber een kus en veegt haar tranen weg. 'Gefeliciteerd lieverds. Hebben jullie al aan namen gedacht?' Amber knikt. 'Voor een meisje, Elsa of Maud. En voor een jongen Sem of Levi. Nu kunnen we uit beide een kiezen!' 'Sem en Maud. Dat is mooi.'

'Is het niet geweldig?' Vraagt Amber terwijl ze glazen uit de kast pakt. De klok slaat 9 uur. 'Ja, ik word de oppas hoor.' Lach ik. Ik zet flessen wijn en sterke drank op tafel. 'Waar is m'n broer?' Vraag ik. 'In de slaapkamer, geloof ik.' Samuel laat zijn hand over mijn rug glijden. 'Ik ga even kijken.' Wanneer ik de slaapkamer van Amber en Remco binnen ga zit hij met zijn rug naar me toe. 'Remco?' Ik doe de deur dicht. 'Oh, jij bent het.' Hij veegt over zijn gezicht. 'What's wrong?' Ik ga naast hem zitten en kijk bezorgd. 'Waarom huil je?' 'Ik wou dat hij hier was.' 'Oh, lieverd.' Ik zucht en leg mijn hoofd op zijn schouder. 'Hij komt nooit meer terug, hoe graag we dat ook zouden willen. Maar hij is trots, ik weet het zeker.' 'Dit zijn de momenten dat ik hem nodig heb.' 'Je hebt mij.' 'Sorry, je hebt gelijk.' 'Het is oké, zal ik je alleen laten?' 'Nee, nee. Ik ga mee terug.' Hij wrijft in zijn ogen en haalt een hand door zijn haar. 'Vergeet niet dat we elkaar hebben, altijd.' Zeg ik nog voordat we weer in de keuken gaan zitten.

Lauren POV:

Ik schenk nog wat extra vodka in en neem een paar slokken. Ik kijk geïrriteerd naar Noor en Dioni. She's all over him. Het wordt overduidelijk dat ze me jaloers probeert te maken. Kaj stoot me aan. 'Ga je mee naar buiten?' 'Ja, graag.' Ik pak mijn glas en loop vlug achter hem aan. Hij leunt nonchalant tegen de tafel op het balkon aan terwijl hij een sigaretje opsteekt. Hij steekt het pakje uit. Ik schud mijn hoofd. 'Nee, maar dankje.' Hij haalt z'n schouders op en staart in het donker.

'Ben je niet jaloers?' Vraagt Kaj dan. Ik haal m'n schouders op. 'Ik kan haar gewoon niet uitstaan. Ze wil te erg laten merken, aan mij, dat ze hem terug heeft.' 'Ik snap het wel van je, jullie hadden best een poosje.' Ik grijns. 'Het was vooral seks.' Ik neem nog een slok van mijn drinken. 'Oh, dus zo ben jij.' 'Dat is gewoon hoe het begon. Ik vraag me af of we elkaar wel echt leuk vonden, het was gewoon spannend.' 'Hmmmm.' Mompelt hij. 'Je zou niet jaloers moeten zijn, er zijn genoeg anderen.' 'I know.' Ik gooi mijn drankje achterover. Kaj drukt zijn sigaret uit en loopt vlak langs me. 'En als je ooit te kort komt.' Fluistert hij in m'n oor. Ik geef hem lachend een duw. 'You wish.'

'Je wordt in de gaten gehouden.' Roept Giorgina lachend in mijn oor als ze me de dansvloer optrekt. 'Huh?' Ze knikt naar een jongen verderop. Hij heeft blond haar, een simpel wit shirt en een boyfriend jeans aan. 'Shut up you!' Ik schud mijn hoofd. 'Someone's shy!' Roept Giorgina plagend. Ik geef haar een duw en dans op het ritme van de muziek. Na een tijdje trek ik haar mee richting de bar. 'Gin?' Vraag ik haar. 'Gin.' Reageert ze. Ik buig me over de bar en bestel 2 gin tonic. We gaan op een kruk zitten en ik lach vriendelijk als het drankje voor onze neus wordt gezet. 'Daar is hij weer!' Roept Giorgina enthousiast. Ik kijk eens achterom en mijn blik kruist de blik van de blonde jongen. Ik sla lachend mijn ogen neer en draai me weer naar Giorgina. 'Flirt.' Ze steekt haar tong uit. 'Shut up!' Ik neem een slok van mijn drankje. 'Ik ga m'n vriendje zoeken. Take him.' 'You're really bad.' Lach ik en dan verdwijnt ze uit mijn zicht. Ik haal mijn hand door mijn haar en roer door mijn drankje.

'Hey. Excuseer me, maar ben jij niet het zusje van Remco?' De jongen met het blonde haar is naast me gaan zitten. Ik kijk hem verbaasd aan. 'Ja, ik ben een zusje van hem. Hoe weet jij dat? En wie ben je?' Hij glimlacht en leunt met zijn gespierde armen op de bar. 'Ik ben een klasgenootje van hem. Hij heeft me wel eens foto's laten zien.' 'Wauw, toevallig.' Ik steek m'n hand uit die hij schudt. 'Bas.' 'Lauren.' Ik glimlach en neem nog een slok. 'Je lijkt op hem.' Ik glimlach. 'Dus je studeert ook psychologie?' 'Klopt inderdaad. En jij?' 'Ik kom net een paar maanden uit London hier heen. Ik heb daar al een diploma gehaald maar ik kan hier pas na de zomer aan een opleiding beginnen.' 'Op die manier. Wat ga je doen?' 'Rechten, I guess. Lekker standaard.' Lach ik. 'Nee, helemaal niet! Je moet kiezen wat je leuk vindt.' 'Dat is zo.' Ik onderdruk een gaap. 'Ik wil je niet de indruk geven dat je saai bent, maar ik denk dat ik maar eens ga. Ik ben nogal moe.' Zeg ik en glijd van mijn kruk. 'Ik loop met je mee.'