She's unforgettable

Hoofdstuk 118

Giorgina POV:

'APRIL!' Ik roep en zwaai naar mijn vriendinnetje die verderop in de gang staat. Het is voor het eerst na de vakantie en mijn ziekenhuis opname dat ik weer op school ben. 'GINAAAAAA!' April gilt mijn naam en wurmt zich tussen iedereen door om zich vervolgens in mijn armen te storten. Lachend geef ik haar een knuffel. 'Oh ik ben zo blij dat je weer op school bent! Hoe gaat het met je?' Vraagt ze als ze me los laat. 'Ja goed!' Zeg ik stralend. 'De dokter zegt dat de kans dat ik beter word weer iets groter is.' Ik pak mijn boeken uit mijn kluisje en stop ze in mijn tas. Dan gooi ik het deurtje dit en stop ik de sleutel in een zijvakje. 'Echt?! Oh maar dat is super!' Ik knik lachend en loop naast April naar het Engels lokaal. We nemen plaats op onze vaste plek en ik leg mijn boeken voor me. 'Attention ladies and gentlemen!'

De tijd vliegt voorbij en om 3 uur lopen April en ik naar de stalling waar onze scooters staan. 'Wat ga je nu doen?' Vraag ik aan April. 'Leren voor mijn scheikunde herkansing.' Grinnikt ze. Ik sla lachend mijn arm om haar heen. 'Je kunt het wel.' 'En vanavond moet ik oppassen bij mijn nichtjes. Wat ga jij doen?' 'Ik ga vandaag na een gele lange tijd weer dansen! Woensdag was altijd al mijn vaste dag maar ik mocht natuurlijk niet meer zoveel sporten, tot nu.' Leg ik uit. 'Fijn, geniet er maar lekker van.' Glimlacht April als ze op haar scooter stapt. 'Dat komt wel goed. Succes met leren, ik hoor het wel als ik iets moet uitleggen! We WhatsAppen nog.' Zeg ik als ik mijn helm op doe. 'Komt goed, tot morgen!' 'Tot morgen!' Ik zwaai nog even en rijdt dan het schoolplein af naar huis.

'Ben thuis!' Roep ik als ik mijn tas op het keukenblad zet. Ik hoor gestommel van boven en dan komt mijn moeder in de woonkamer. 'Hé lieverd! Hoe was het?' Ze pakt 2 glazen en schenkt drinken voor ons in. Samen gaan we aan de keukentafel zitten. 'Ja leuk, April was blij om me weer te zien.' 'Dat begrijp ik!' Ik drink mijn drinken op. 'Waar is pap? Remco?' 'Papa is aan het werk, Remco is op school. Hij komt vanavond wel thuis, volgensmij heeft hij nog steeds ruzie met Amber.' Ik til mijn wenkbrauwen op, ik zal Amber vanavond eens bellen. Ik kijk op mijn horloge en zie dat het kwart voor 4 is. 'Ik ga me omkleden.' 'Is goed.' Mijn moeder ruimt de glazen op en ik ga snel naar boven. Ik leg mijn boeken op mijn bureau en ruk mijn kast open. Ik gris een zwarte sportlegging, sokken, mijn donkergrijze sport bh van Nike en een wit sport shirt van Adidas uit de kast. Ik kleed me snel om, en stap in mijn Nikes. Ik borstel mijn haar en knoop het in een hoge paardenstaart. Ik prop water, een handdoek en sleutels in mijn tas en gris een vest van mijn stoel en ga dan weer naar beneden. Snel doe ik mijn vest aan. 'IK GA, TOT VANAVOND!' Roep ik naar mijn moeder die de keuken aan het schoonmaken is. 'Veel plezier!' Ik verlaat het huis en spring weer op mijn scooter.

'Giorgina!' David zijn moeder staat op om me te omhelzen. 'Wat ben ik blij om je weer eens te zien, wat ben je opgeknapt.' 'Dag mevrouw! Ja dank u wel, ik voel me al weer wat beter.' 'Je hebt er zin in zeker.' Lacht ze. Ik knik glimlachend. 'Nou ga maar snel, je meiden wachten.' Ik wandel door de gangen en hoor de meisjes in de kleedkamer met elkaar praten. Ik steek mijn hoofd om de hoek. 'Dames!' Roep ik lachend. 'Giorgina!' Roepen ze in koor. 'Eindelijk ben je weer terug, ik heb je gemist!' Zegt Gigi. 'Ik jullie ook, kom!' Ik loop naar de zaal en de meisjes huppelen achter me aan. Mijn lichaam vult zich met energie zodra ik binnenstap, dit heb ik zo gemist.

Ik zet mijn tas in de hoek, leg mijn telefoon en flesje water op de versterker en trek mijn paardenstaart strak. 'Goed! Ik ben er weer. Hoe is het met jullie?' Vraag ik aan het clubje. We praten wat met elkaar en ik leg mijn huidige situatie uit. 'We gaan meedoen aan het EK in London!' Zeg ik dan. 'Echt? Omygod!' Roepen ze door elkaar. 'Yes yes. En ik heb een héél goed idee, waar jullie me bij moeten helpen.' Zeg ik geheimzinnig. 'Vertel!' 'Nou, zoals jullie weten heeft mijn vriendje ooit een boyband gehad met zijn vrienden. Ik heb toen ik in het ziekenhuis een lied geschreven voor ons optreden en nu is mijn idee om dat lied door hun te laten zingen, en dan dansen wij daarop. Dat zorgt ervoor dat we een unieke act hebben!' 'Goed idee! Maar willen ze dat?' 'Dat gaan we nú vragen.' Lach ik en ik pak mijn telefoon. Ik bel op het huisnummer van Samuel en zet de telefoon op speaker. 'Met Dioni!' 'Dioni, met Giorgina.' 'Hé schattie! Hoe gaat het?' 'Ja goed, lief dat je het vraagt. Ik en mijn meiden hebben ook een vraag voor jou. Is de rest ook thuis?' Dioni mompelt iets en de meisjes giechelen zenuwachtig. 'Ja, vertel.' 'Nou zoals ik al tegen Samuel gezegd had heb ik een lied geschreven voor ons optreden voor het EK maar het moet nog gezongen worden.' 'Ik voel de bui al hangen.' Hoor ik Jai zeggen. Ik overhandig de telefoon aan de meiden. 'Willen jullie pleeeeeeease Giorgina haar liedje zingen voor onze show?' Vraagt Gigi. 'Ik denk dat we er niet meer onderuit komen.' Zegt Samuel na een tijdje. Ik steek mijn duimen op. 'We hebben een deal!' Lach ik. 'We hebben een deal.' Lacht Dioni dan. 'Jullie zijn top. We moeten het zo snel mogelijk opnemen, dit weekend?' Vraag ik. 'Yes yes, dit weekend kan prima.' 'Top, Thanks guys. Sam, ik zie jou vanavond.' 'Tot vanavond baby.' 'Oeeeeeeeh!' Roepen de meiden in koor en ik steek mijn tong lachend uit. Ik hang de telefoon op. Met zijn allen geven we elkaar een high-five. 'Geregeld! We moeten dit winnen. Dus hup hup, wij gaan dansen.'