She's unforgettable

Hoofdstuk 108

Amber POV:

'Dit was echt de leukste film die ik ooit gezien heb!' Ik veeg de tranen van mijn wangen. Remco loopt lachend naast me. 'Ik ben blij dat je het grappig vond.' 'Die vrouw naast me irriteerde zich rot.' Grijns ik. 'Nou en, ik niet. Ik geniet van je lach.' Liefdevol slaat hij zijn arm om me heen. 'Kom, we gaan naar huis om een fles wijn open te trekken.' 'Sounds like a plan.' Ik knipoog naar hem en loop achter hem aan naar de auto.

'Ik vond het gezellig.' Zeg ik als we naar de parkeergarage rijden. 'Ik ook.' Hij legt zijn hand op mijn knie. We stappen uit en slenteren terug naar huis. 'Mijn voeten doen pijn.' Zucht ik als we de trap op lopen. Remco pakt mijn middel beet en tilt me over zijn schouder. 'Remco!' Lach ik als ik hij me de trappen optilt. 'Zo doen we dat dan.' 'Laat me los!' Hij doet de deur open, en sluit hem achter ons dicht. 'Laat me looooooos.' Giechel ik. In de woonkamer zet hij me eindelijk op de grond. Ik veeg mijn haren uit mijn gezicht en schop mijn schoenen uit. 'Idioot.' Lach ik. Ik wil naar de hal lopen om mijn jas op te hangen, maar Remco gaat tegenover me staan en duwt me zacht tegen de muur. Eigenwijs kijk ik hem aan. 'Mag ik er langs?' 'Hmm.... Nee.' Grijnst hij. Hij drukt zijn lippen op die van mij en ik ga op in zijn zoen. Na een tijdje stopt hij. 'Ik heb zin in je.' Fluistert hij tegen mijn lippen. Geschrokken kijk ik hem aan. 'Oh shit, sorry schat. Zo bedoelde ik het niet.' Hij krijgt een rode kleur op zijn wangen. 'Zo bedoelde je het wel.' Zeg ik met neergeslagen ogen. 'Ja, maar het spijt me. Vergeet het, ik was het even vergeten.' Ik voel me ontzettend schuldig tegenover Remco. Morgen zijn we 3 weken samen en hij moet zich excuseren als toegeeft dat hij met me naar bed wil. 'Het, het geeft niet.' Zeg ik dan. Hij glimlacht naar me en ik kriebel in zijn nek. 'Het spijt me dat ik zo ben.' Zucht ik. 'Niet zeggen!' Zegt hij op een gemaakte strenge toon. 'Ik vind je heel leuk zoals je bent. We kunnen nog wel even wachten.'

Ik baal van mezelf. Enorm. Het lijkt al zo lang geleden en het zou niks meer uit moeten maken. Maar nog steeds ben ik bang.

'Ik ben bang.' Zucht ik. Ik leun met mijn rug tegen de muur en staar naar zijn borstkas. 'Weet ik. Maar je hoeft niet bang voor mij te zijn.' Hij streelt door mijn haren en pakt dan mijn kin beet. Hij tilt mijn hoofd op en ik kijk in zijn donkere ogen. 'Ik zal je nooit, maar dan ook nóóit pijn doen. Oké?' Mijn hart gaat tekeer als een gek, ik ben nog nooit zo verliefd op iemand geweest. 'Oké.' Antwoord ik zacht. 'Kom.' Fluistert hij in mijn oor. Hij vouwt zijn handen om mijn billen en tilt me op. Ik sla mijn benen om zijn middel en laat me door hem naar mijn slaapkamer tillen.

Voorzichtig laat hij me op mijn rug op het grote bed zakken. Mijn hart bonst in mijn keel als hij de gordijnen dicht doet, het grote licht uitdoet en het kleine lampje op mijn nachtkastje aanzet. Rustig blijven Amber, gewoon rustig blijven. Het is Remco. Een warm gevoel verspreidt zich door mijn buik. Remco zet zijn pet af en trapt zijn sneakers uit. Hij gaat op het bed zitten en ik schuif naar hem toe. 'Doe eens rustig gekkie, je hart gaat tekeer.' Glimlacht hij. 'Sorry.' Giechel ik.

Hij trekt zijn T-shirt over zijn hoofd en ik laat mijn ogen verlangend over zijn bovenlichaam glijden. Ik steek mijn hand uit en streel er overheen. Hij glimlacht naar me en gooit dan ook zijn broek op de grond. In zijn boxer gaat hij onder de dekens naast me liggen. Ik trek mijn jurkje over mijn hoofd en kruip in mijn ondergoed naast hem. Langzaam rolt hij zich op zijn zij, zet zijn handen naast mijn gezicht en duwt zich dan omhoog. 'Ik vind je zo mooi.' Zegt hij zacht. 'Ik vind jou mooi.' Antwoord ik glimlachend. Ik vouw mijn handen om zijn gezicht en druk mijn lippen op die van hem. Hij opent zijn mond en er lijkt geen einde aan onze zoen te komen. Hij kriebelt met zijn vingers over mijn buik en ik krijg kippenvel als zijn handen mijn bh losmaken en ik zijn handen over mijn borst voel gaan. 'Je wil het wel.' Fluistert hij, duidend op de kippenvel over mijn hele lichaam. Ik bloos. 'Geeft niks, ben er blij om.' Lacht hij zacht. Opnieuw zoen ik hem en ik denk eraan hoe geweldig hij is en dat ik enorm bof met zo'n vriendje. Het voelt alsof we al jaren bij elkaar zijn, maar tegelijkertijd ook alsof alles nieuw is. Hij is perfect, perfect voor mij.

'Ik ben echt dol op je.' Fluister ik dan. 'Ik ook op jou moppie. Smoorverliefd zelfs.' Glimlacht hij. 'Ik heb echt het gevoel alsof je al jaren mijn vriendje bent, maar ook alsof alles nog zo nieuw is. Gek hé?' Hij schudt zijn hoofd. 'Dat heb ik ook.' Ik streel over zijn rug en knijp dan even in zijn bil. 'Stiekemerd!' Lacht hij. Ik lach en kijk hem ondeugend aan. Ik voel me al een stuk kalmer als eerder maar nog steeds klopt mijn hart sneller dan normaal. 'Duw je billen eens omhoog.' Grijnst hij. Ik doe wat hij zegt en hij doet mijn onderbroek uit. Het enige wat ons nu nog scheidt is de stof van zijn boxer. Ik huiver kort als ik zijn vinger naar binnen en naar buiten voel bewegen maar enkele seconden later kreun ik tegen zijn lippen. 'Je bent zo sexy.' Fluistert hij. Ik bijt op mijn onderlip en kijk hem aan. 'Doe m'n boxer uit.' Fluistert hij. Ik knik en schuif zijn boxer van zijn heupen. Hij belandt op de grond. Ik ga met mijn haren door zijn haren en geef hem kusjes in zijn nek. Hij kreunt zacht en ik voel hoe hij hard wordt tegen de binnenkant van mijn bovenbeen. 'Wil je, zullen we.. Nou ja, je snapt me wel. Alsjeblieft?' Vraagt hij met zware stem. Ik knik voorzichtig. Zijn ogen beginnen te twinkelen. 'Weet je het zeker? Het hoeft niet.' Ik knik weer. 'Ik kan het niet eeuwig blijven ontwijken.' Remco glimlacht. 'Ik ben trots. Zeg het als ik moet stoppen, oké?' 'Jaja.' Fluister ik. Voorzichtig duwt hij mijn benen wat verder uit elkaar. Ik slik even en mijn spieren spannen zich aan. 'Relax baby.' Hij streelt me en langzaam ontspannen mijn spieren zich weer. Ik durf mijn ogen niet dicht te doen en blijf Remco aankijken terwijl ik voel hoe hij zichzelf langzaam bij mij naar binnen brengt. Mijn heupen komen los van het dekbed. Remco drukt een kus op mijn lippen. 'Ik durf mijn ogen niet dicht te doen.' Zeg ik zacht. 'Maakt niet uit. Kijk me aan.' Ik focus me op zijn blik terwijl hij zijn gang gaat. Enkele kreunen verlaten zowel mijn als zijn lippen. 'I love you babe.' Hijgt hij.

Na een tijdje stopt hij en laat hij zich hijgend op zijn rug vallen. Hij draait zijn hoofd om naar mij. 'Heb je pijn? Was het eng?' 'Nee, ik heb geen pijn. Een beetje.' Geef ik toe. 'Vond je het fijn?' Ik knik bescheiden. 'Ik zei het toch. Ik had het je belooft.' Ik streelt door mijn haar. 'Ik hou van je. Dankje voor al je geduld.' Hij glimlacht en wil me een kus geven als zijn ringtone gaat. Zuchtend graait hij naar zijn telefoon. 'Het is m'n vader.' Hij kucht een paar keer en neemt dan op. 'Hey pap, ja met rem. Ja ik ben bij Amber. Waarom bel je?' Ik kijk hem aan en zie hoe zijn gezicht betrekt. 'Ja, tuurlijk. Ik kom eraan. Dag pap.' 'Wat is er schatje?' Vraag ik bezorgd.

'Giorgina is ziek, ze heeft leukemie.'