She's unforgettable

Hoofdstuk 148

Lauren POV:

Ik leun nonchalant tegen de rand van het bad aan. Noor staat tegenover me, het is oneerlijk hoe mooi ze eigenlijk is.

'Waar haal je het gore lef vandaan om zo tegen je zusje te praten?' Vraagt ze. 'Waarom bemoei jij je er mee?' Kaats ik terug. 'Omdat Giorgina mijn beste vriendin is.' 'I don't care, ik irriteer me aan haar.' Ik kijk naar mijn nagels. 'Volgensmij irriteert de meerderheid zich aan jou. Gedraag jij je altijd zo?' 'Hoe?' 'Arrogant, koppig, eigenwijs. Het is toch ontzettend ondankbaar van je om zo met Giorgina om te gaan nadat ze je in huis heeft genomen?' 'Wat ben jij voor heilig boontje?' Snauw ik.

'Het geeft niet dat je onzeker bent, dat zijn we allemaal.' Zegt ze dan. 'Geloof me, dat ben ik niet.' Ze begint te lachen. 'Maak dat de kat wijs. Dit gedrag van jou, dat is pure onzekerheid.' 'Ik heb toch ergens gehoord dat jij hier het meest onzekere figuur van ons allen bent.' Reageer ik vals. 'Zou zomaar kunnen. Maar daar gaat het mij hier niet om. Je hoort respect te hebben voor je zus, gedraag jij je ook zo tegenover Frederik en Elizabeth?' 'Tuurlijk niet.' 'Waarom dan wel tegen Giorgina?' 'Omdat ze een bitch is, ze denkt dat dat ze alles kan maken.' 'En dat baseer je op het feit dat ze een avondje teveel drinkt en dan thuis gebracht wordt door haar vriendje? Ik denk eerder dat je jaloers bent.' 'Ik denk dat jij jaloers bent op het feit dat je ex-vriendje nu mijn naam roept als hij zijn hoogtepunt heeft bereikt.' 'Hoe kun je dat zeggen?!' Ze verheft haar stem. 'Dat is de waarheid.'

'Jij kent Dioni niet eens!' Roept ze en ze komt dichterbij me staan. Ik grinnik. 'Tuurlijk wel. Van binnen en van buiten.' 'Wat is z'n lievelingseten?' Vraagt ze. 'Spaghetti.' 'Hutspot. Favoriete onderbroekmerk?' 'Calvin klein.' 'Tommy hilfiger. Lievelings parfum?' 'Hugo Boss.' 'Abercrombie Fierce. Dat bedoel ik. Je kent hem niet.' 'Dat baseer je op een paar domme feitjes?' 'Dat zijn geen domme feitjes. Dat zijn dingen die je van hem weet als je om hem geeft. Jij geeft enkel om de seks.' 'Mis je het al?' Ik lach vals. 'Vuile trut.' Sist ze. 'Dioni komt er vanzelf wel achter wat voor egocentrisch en achterdochtig meisje jij bent.' Zegt ze nog en dan trekt ze de badkamer deur met een ruk achter zich dicht.

Noor POV:

Wat een kut wijf. Onbewust rollen er enkele tranen over mijn wang als ik tegen de dichte badkamerdeur aan leun. Ik haal mijn neus op en loop richting de logeerkamer. 'Noor?' Dioni steekt zijn hoofd om de hoek van slaapkamer.

Dit ook nog.

Nadat ik het uitgemaakt heb, hebben we nooit meer met elkaar gesproken. 'Wat?' Vraag ik bot terwijl ik snel de tranen van mijn wangen veeg. 'Waarom huil je? Wat is er gebeurd?' 'Vraag je vriendin lekker.' 'Nee, ik vraag het aan jou.' 'Ik hoef niet met jou te praten.' Reageer ik. 'Oké, dan niet.' Zegt hij enkel, en hij sluit de deur. Ik rol met mijn ogen. Een hele tijd blijf ik naar de dichte deur staren. Na een tijdje aarzelen klop ik zacht aan. 'Binnen!' Ik doe de deur open. Dioni zit op zijn bed tv te kijken. 'Euh.' Begin ik. 'Ik ga een stuk wandelen. Zin om mee te gaan?' Vraagt hij dan. Ik knik. 'Graag.'

Als we door de woonkamer lopen aai ik zacht over Giorgina haar haren. Ze ligt in een diepe slaap op de bank. Ik loop achter Dioni aan naar de voordeur en trek mijn jas en Uggs aan. Ik sluit de deur achter ons dicht en steek mijn handen in mijn zakken, het is ijskoud. 'Deze kant op?' Dioni wijst richting het duinpad. 'Prima.'

'Dus, hoe gaat het met je?' 'Alles gaat zijn gang, school, werk, enzovoort.' 'Werk?' 'Ja, ik heb een baantje bij Abercrombie gekregen.' 'Leuk, dat wou je altijd al.' Ik glimlach. 'Maar, vertel. Wat is er gebeurd?' 'She's a bitch.' 'Daar vroeg ik niet naar.' 'Maar het is wel zo. Ze lijkt qua karakter niet op haar zus, ze is zo gemeen.' 'Wat heeft ze gezegd?' 'Dat ik me er niet mee moet bemoeien, dat ik een onzeker wrak ben, dat ik jaloers ben. Ik zal haar citeren: Ik denk dat jij jaloers bent op het feit dat je ex-vriendje nu mijn naam roept als hij zijn hoogtepunt heeft bereikt.' Dioni draait zijn gezicht met een ruk mijn kant op. 'Wát?! Noor ik..' Ik wuif het weg. 'Ik snap het.' 'Nee, het spijt me echt enorm, ze is nogal koppig maar ze heeft geen enkel recht om zulke opmerkingen te maken. Ik weet dat je daar niet tegen kan.' 'Het maakt me niet uit.' Lieg ik. 'Heus wel. Waarom huilde je anders? Ik ken je.' 'Het is gewoon niet eerlijk, vind ik. Je hebt me op de ergste manier ooit bedrogen. En ze weet het.'

'Wil je iets drinken?' Hij wijst op het strandpaviljoen. Ik knik. We gaan naar binnen en Dioni besteld 2 warme chocolademelk met slagroom. Ik doe mijn jas uit en mijn haar in een staart. 'Nogmaals, sorry. Echt waar.' Ik haal mijn schouders op. 'Jij hoeft geen sorry te zeggen. Ik wil me er verder niet mee bemoeien maar ik denk dat je te volwassen voor haar bent. Ze is gewoon nog zo'n jonge meid die dé periode van haar jeugd heeft.' 'Misschien wel. Maar ik weet niet, ze kan anders zijn.' 'Je hoeft haar niet te verdedigen hoor.' Ik neem een slok van mijn chocolademelk.

'Ben je nog verliefd op me?' Ik verslik me bijna. 'Ik, ik weet het niet. Ik houd nog steeds van je, en dat zal altijd zo blijven, maar ik weet niet of ik nog verliefd op je ben, ik heb er mee leren leven dat je mij niet meer in je leven wil.' 'Zo is het niet.' Zegt hij. 'Maar, ik zal ook altijd van jou blijven houden.'