Hoofdstuk 176

1.8K 83 34
                                    

Giorgina POV:

'Lex.' Hij reageert niet. 'Alex, ben je nu kwaad op me omdat ik niet weet of ik verliefd op je ben? Ik heb een relatie van 1,5 jaar gehad die halsoverkop uit ging, ik ben niet meer verliefd op mijn ex maar wat had je verwacht?' Ik hijs me in mijn roze trainingspak. 'We hebben het toch fijn samen? De Bahama's waren perfect, in mijn ogen. We lachen om elkaar en met elkaar, missen elkaar als we niet samen zijn en praten iedere seconde van de dag met elkaar. Ik ben wel verliefd op jou, en ik hoopte dat dat wederzijds was.' 'Ja, natuurlijk hebben we het fijn samen, en ik voel genoeg voor je, maar een bevestiging heb ik nog niet.' 'Fijn is dat.' Mompelt hij teleurgesteld. 'Wees nou niet teleurgesteld.' Hij pakt een Nike fleech trainingspak uit zijn kast en trekt het aan. 'Laten we het weekend niet verpesten, alsjeblieft. We zijn eindelijk samen.' Hij kijkt me aan. 'Tuurlijk, sorry, je hebt gelijk.' Hij slaat zijn armen om me heen en drukt een kus op mijn haren. 'Kom, we gaan beneden zitten.'

Met zijn allen zitten we weer op de bank. Het stormt buiten, maar ik vind het juist wel gezellig. We kijken naar Life as we know it, terwijl onze ouders in de keuken met het eten bezig zijn. Ik hang tegen Alex aan. Hij kijkt voortdurend naar me. Isabeau en Olivia zitten met Beaudine op haar speelkleed, ze zijn helemaal weg van mijn kleine zusje. Dan begint Beau te huilen. Olivia en Isa kijken geschrokken. Ik sta op en til Beaudine op. 'Geeft niks meiden.' Ik ga op de bank zitten met Beau op mijn schoot en kriebel over haar buik. Ze begint te lachen. 'Niet huilen hé monkey.' 'Ze lijkt op jou.' Zegt Alex dan. 'Al mijn zusjes lijken op mij.' Lach ik. 'Olivia, ga maar weer met haar spelen hoor.' Ik druk Beau in haar armen en ga weer tegen Alex aanliggen. 'Dus, vanavond Villa Thalia? Daar heb ik echt altijd al eens heen gewild!' 'Ja, tuurlijk. Vind je het erg als er wat vrienden meegaan?' 'Geen probleem. Lauren en Remco gaan ook mee denk ik.'

'ETEN!'

Ik pak mijn telefoon en loop achter Alex aan naar de keuken. Ik ga tegenover hem zitten en glimlach naar zijn moeder als ze mijn glas met wijn inschenkt. Ik schep wat spaghetti op en neem een slok van mijn wijn. Hongerig begin ik te eten. Mijn telefoon trilt in mijn broekzak. Snel laat ik mijn blik over het scherm glijden.

19.46 - Alex: lik nog een keer zo langs je lippen en ik laat je schreeuwen vannacht.

Mijn wangen worden knalrood. Als ik hem aankijk grijnst hij.

19.47: Als je daar al zo opgewonden van raakt weet ik niet of je de rest aankan.

Ik stop mijn telefoon weg en eet mijn bord leeg. Na het eten trekken we ons terug in de woonkamer. Ik lig op mijn buik op de bank. 'Mogen we mee vanavond?' Vraagt Olivia aan Alex. Hij rolt met zijn ogen. 'Omdat we bezoek hebben, maar je moet oom John zelf bellen om te regelen dat je binnenkomt, ook voor Isa.' 'Yes!' Ze springt op om haar telefoon te pakken. 'Ik ga me omkleden.' 'Ik ga mee!' Lauren staat op en volgt me naar boven. 'Wat doe jij aan?' Vraagt ze terwijl ze haar trainingsbroek uit doet. 'Ik heb dit mee.' Ik houd een fluweel rode blouse en een zwarte broek omhoog. 'Mooi!' Ik kleed me uit en zoek het mooiste ondergoed dat ik bij me heb. Het wordt een zwarte BH met een donkerrode kanten string. Daarna trek ik mijn outfit aan. Ik stop mijn stijltang in het stopcontact. Lauren trekt een spijkerbroek met een gestreept topje aan. We stijlen elkaars haar, doen onze make-up op en stappen in onze hakken. Ik ruim de rommel op en zet mijn tas op Alex zijn kamer. Zijn trainingspak ligt op de grond, hij zal zich weer omgekleed hebben. Ik raap het op en hang het in zijn inloopkast.

Als we beneden komen zitten er 3 jongens en 2 meisjes in de woonkamer. Ze staan net als Alex op van de bank. 'Jongens, dit is Giorgina. En dat is haar zusje, Lauren.' Één voor een stellen ze zich voor. 'Saar.' 'Julie.' 'Finn.' 'Boy.' 'Damian.' Ik glimlach. 'Mooi meisje hoor Lex.' Het meisje dat zich voorstelde als Julie glimlacht naar hem. Ik ga naast Alex zitten. 'Je ziet er geweldig uit.' Hij laat zijn hand op mijn knie rusten. 'Waar komen jullie vandaan?' 'We wonen in Bloemendaal.' Antwoordt Lauren. 'Toevallig, daar woont mijn oma!' Saar lacht. Haar blonde haar heeft ze in een staart gebonden en ze draagt een zwart jurkje. Ze is bijzonder mooi. 'Mag ik de foto's van de Bahama's zien? Daar kennen jullie elkaar toch van?' Ik knik en ga naast haar zitten. Ik zoek het album op op mijn telefoon en geef hem aan haar. 'Kijk maar.'

She's unforgettableWhere stories live. Discover now