Hoofdstuk 177

1.7K 86 52
                                    

Giorgina POV:

Ik slaak een zucht als we de snelweg oprijden. Ik zet Alex zijn pet achterstevoren op mijn hoofd. 'Mag ik tegen je schouder leunen?' Vraag ik Remco. Hij grijnst. 'Weinig geslapen met Alex?' Ik geef hem een duw en leg mijn hoofd op zijn schouder. Ik stop mijn oordopjes in mijn oor en doe mijn ogen dicht. Het enige wat ik nog hoor is mijn muziek.

Ik schrik op uit mijn lichte slaap als mijn telefoon trilt in mijn schoot.

19.47 - Alex: Lief, mooi, grappig vriendinnetje, ik mis je nu al. Ik wist niet dat ik me zo gelukkig kon voelen met jou om me heen, ik zie je over 2 weken weer. Ik hou van je, heel veel liefs Lex

Glimlachend bijt ik op mijn onderlip.

19.48: Hou van jou mop!

Ik ontgrendel mijn telefoon weer en staar uit het raam. Als we eindelijk thuis zijn slenter ik met mijn weekendtas het huis in. Ik zet hem op de grond en ga op de bank liggen. Lauren gaat ook op de bank zitten. Ik leg mijn hoofd in haar schoot en ze kriebelt door mijn haar. 'Het was leuk hé?' 'Ja, ik mis Alex nu al.' Zucht ik. 'Je overleeft het wel.' Lacht ze. Mama zet thee op tafel. 'Mam, kunnen ze niet eerder hier komen?' 'Edward heeft het heel druk lieverd. Je zult geduld moeten hebben.' Remco komt met Beaudine op zijn arm in de woonkamer. 'Beautje!' Ik steek mijn armen uit en Remco legt haar op mijn buik. Ik trek gekke gezichten en moet glimlachen om haar lieve lach.

'Je wordt gebeld.' Merkt Lauren op na een tijdje. 'Neem jij maar op.' Mompel ik. Ik streel over Beau haar rug, ze ligt op mijn buik te slapen. 'Met Lauren. Ja, ze zit naast me. Moet ik even met haar overleggen, we bellen wel terug. Doei Noor!' Vragend kijk ik naar Lauren. 'After-weekend party bij Noor. Of we willen komen.' Ik kreun. Het liefst ga ik zo in mijn bed liggen om nog lang met Alex te praten, maar ik heb Noor al een hele tijd niet gezien. 'Wil jij?' Vraag ik haar. 'Ik vind alles goed, als je geen zin hebt gaan we niet.' 'Laten we maar gewoon gaan, voor ik me bedenk.' Grijns ik. 'Is goed, als jij Beau naar bed brengt bel ik Noor wel terug en vraag ik aan mama of het mag.' Ik knik. Voorzichtig kom ik overeind. Lauren staat op en verdwijnt naar boven. Ik houd Beaudine vast en loop naar haar slaapkamer. Voorzichtig trek ik haar jurkje uit. Dan wordt ze wakker. 'Hey monkey.' Glimlach ik terwijl ik haar pyjama aandoe. Daarna leg ik haar in haar kleine bed. 'Slaap zacht vriendinnetje.'

'Ella! Dit is de laatste keer, je bed in!' Demonstratief staat Ella tegenover me. Ik pak haar arm vast. Ze begint te gillen. 'Jezus El, kappen!' Remco steekt zijn hoofd om de hoek. 'Alles goed?' 'Oh hou jij je alsjeblieft met deze draak bezig, ik krijg hoofdpijn van dat kind.' 'Kom Ella, we gaan nog even tv kijken op mijn kamer. Laat je zus maar.' Ze kijkt me nog eens boos aan en loopt dan met Remco mee. Ik steek mijn duim op en loop lachend naar boven. Lauren komt net onder de douche vandaan. 'Ik ga ook even snel douchen hoor.' 'Prima.'

Ik draai mijn haar in een handdoek en stap dan de badkamer uit. Lauren heeft zich al aangekleed en zit achter mijn klaptafel. Ik pak ondergoed en trek het aan. Daarna haal ik een witte blouse en een zwarte broek uit de kast. Ik borstel mijn haar en begin het te föhnen. Als het eindelijk droog is ga ik er met mijn stijltang doorheen en vervolgens maak ik me op. Ik trek een paar simpele hakken van de Zara aan en stop de nodige dingen in mijn Chanel tas die ik over mijn schouder hang. 'Zullen we gaan?' Lauren heeft een grijs truitje met een witte broek aan samen met Adidas sneakers. 'Yes.'

Het is half 11 als we de snelweg oprijden. 'Komt Bas ook?' 'Nee, hij is ziek, dus hij slaapt al. Je hebt er over nagedacht dat Samuel er is?' 'Dat weet je toch niet zeker?' 'Die kans schat ik gewoon hoog in.' Ik knik. 'Ja, maar dat maakt mij niet uit. We hebben nu toch beide onze eigen levens? Daarnaast, ik heb Alex.' 'I know, I know.'  Lauren propt de nieuwe cd van broederliefde in de radio. Al zingend rijden we naar hartje Amsterdam.

She's unforgettableWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu