Revolution

Nathan

"Dus je komt vanavond naar het Bordeaux?" zegt Zoë verheugd. "Natuurlijk babe, ik wil onze date voor geen goud missen" "Oké, dan zie ik je vanavond" "Bye babe" zeg ik nog voor ik ophang. Ik leg mijn telefoon op de oplader en zoek wat kleding uit. Wit t-shirt, zwarte broek en een zwart jasje. Voor de grap doe ik er nog een vlinderdasje bij. Casual and classy, perfect. Ik gooi de stapel kleding op de wasmand en zet de douche aan.

Bijna klaar voor het etentje, ongelofelijk dat Zoë en ik al 3 jaar samen zijn. We gaan weer precies doen wat we 3 jaar geleden deden, een etentje, en dit keer niet bij de Mac Donalds. Nee, bij Bordeaux. Ik heb er 2 maanden hard voor gewerkt, maar nu heb ik eindelijk genoeg om het etentje te betalen. Zoë denkt dat ik het geld leen van mijn ouders, maar nu is het mijn beurt om haar eens goed te verassen.

Ik stap de deur uit en haal mijn scooter uit de garage. Ik steek de sleutel erin en rij weg. Voor Zoës huis sta ik stil. 2 keer druk ik op de toeter. Al snel steekt haar zwarte koppie tussen de gordijnen door. Er verschijnt gelijk een brede glimlach op haar gezicht en binnen no time stapt ze al achterop mijn scooter. "Je ziet er weer prachtig uit Zoëzoe" "En jij nog beter, Nana" zegt ze plagerig terwijl ze met mijn vlinderdasje speelt "Heb je die voor mij omgedaan?" "Ik moet er altijd perfect uitzien voor mijn meisie" zeg ik, daarna rij ik weg.

"Heeft u gereserveerd?" vraag de ober aan ons. "Ja, tafeltje voor 2 bij het raam, Nathan Shire" antwoord ik beleefd. Even kijkt hij in een klein boekje "Natuurlijk meneer, loopt u maar met mij mee" zegt hij waarna hij ons ons tafeltje wijst. Ik schuif de stoel wat naar achter en laat Zoë plaatsnemen. Er staan kaarsjes op tafel, ik hou van kaarsen. Ik ben dol op de fijne warmte die ze uitstralen.

"Wauw, dat je ouders het voor je betalen" zegt Zoë verwondert, starend naar de menukaart. "Dat wou ik je nog vertellen.." zeg ik onzeker, om haar te plagen. Ze kijkt teleurgesteld naar me op "Huh?" zegt ze. "Nou ja..." ik hou het even stil "Mijn ouders betalen niet" "Maar hoe beta..." ik druk mijn wijsvinger op haar lippen en sus. "Maar gelukkig heb ik gespaard" zeg ik als ik mijn vinger weer van haar lippen haal. Met grote ogen kijkt ze me aan "Nathan, dat had toch niet gehoeven!" "Ik wou het, omdat onze eerste date niet zo'n groot succes was" zeg ik grinnikend, ook Zoë begint te giechelen "Dat is zo lief van je"

Ondertussen zijn we al bij het toetje, ik heb chocolademouse met slagroom, Zoë vanilleijs met verse aardbeiensaus. Beiden zijn we al haast klaar met eten. "Heeft het gesmaakt?" vraagt een ober die al snel merkt dat onze borden haast leeg zijn. "Ja, het was heerlijk" zegt Zoë die uit beleefdheid haar bord aangeeft. Ik doe hetzelfde en bedank de ober. Daarna loop ik naar de kassa en betaal ik. De prijs hoeft niemand te weten. Ik graai stiekem nog wat pepermuntjes mee.

"Hier" zeg ik als we buiten staan en Zoë een pepermuntje aanreik "Wil je?" "Is het nodig dan" zegt ze beledigd. "Nee, natuurlijk niet, maar ik dacht.." "Grapje, geef er maar eentje hoor" zegt ze giechelend "Kan ik nog even drinken?" "Natuurlijk" We stappen weer op de scooter en rijden weg. Samen zitten we op een heuveltje, midden in de nacht. Het is een heerlijke zwoele zomerdag, een koel briesje waait in ons gezicht. Zoë slaakt een zucht van ontspanning. "Mag ik?" vraagt ze zacht. "Leef je uit" zeg ik kalmpjes.

Daarna zet ze haar tanden in mijn nek. Even voel ik een schokje, maar daarna ontspanning en genot. "Ik had zo'n dorst" mompelt Zoë in mijn nek. "Ik dacht het al aan je te zien" zeg ik. Maar het zuigende gevoel stopt, het lijkt wel... het lijkt wel alsof er juist iets mijn bloedvaten ingaat. "Wat doe je!?" vraag ik verontrust. "Het spijt me" is het enigste antwoord dat ik krijg.