Back to school

1.5K 65 6
                                    

Elizabeth

Wat er ook gebeurt, het leven gaat jammergenoeg gewoon weer door. En daar bedoel ik mee: School begint weer. Ik heb nooit echt iets tegen school gehad, ik haalde altijd wel goeie cijfers en had nooit echt problemen. Ik was ook altijd wel het lievelingetje van de leraren enzo. Waar ik het meest tegenop zie, is het pesten. De seconde dat ik binnenloop zullen ze weer achter me aanzitten. Maar nu Adry ook meegaat, hoop ik dat dat zal veranderen.

Voor de spiegel knoop ik de knoopjes van mijn witte overhemd dicht en trek mijn zwarte rok aan. Overhemd eroverheen, zo moet dat namelijk op school. Mijn grijze kniekousen en zwarte flats eronder en dan nog mijn blauw met paars gestreepte stropdas knopen. Daarna doe ik het blauwe lintje om mijn paardenstaart heen en klaar. Als laatste mijn zwarte jasje met het schoolembleem erop. Ja, onze school heeft uniformen, ook is het een 'only girls' school. En dan hebben we allemaal nog dezelfde boeken en dezelfde zwart leren tas.

Ik loop mijn kamer uit. Robyn komt ook zijn kamer uit met een volledig in de war zittende knoop om zijn nek. Ik loop giechelend naar hem toe. "Wou je jezelf dood hebben met die knoop ofzo?" vraag ik lachend. "Kun je me helpen met mijn stropdas" vraagt hij glimlachend. "Is dat een stropdas dan?" zeg ik dollend. Ik loop naar hem toe en haal met moeite de knoop eruit, daarna begin ik rustig zijn stropdas te strikken. "Wel grappig dat ik het wel kan en jij niet" zeg ik giechelend. Ik trek zijn stropdas aan "Zo, klaar" Daarna trek ik hem aan zijn stropdas naar me toe en geef hem een kus op zijn neus. "Heb je een beetje zin in school?" vraagt hij. "Ja hoor" lieg ik.

Ik klop op Adrys kamerdeur "We moeten zo weg, ben je bijna klaar!" roep ik. "Ja, even mijn schoenen aantrekken" Ik hoor wat onhandig gehink in de kamer, waarna de deur opengaat. Adry komt naar buiten. Ze heeft haar overhemd in haar rokje gestopt en draagt de rok boven haar navel. Haar stropdas heeft ze als riem om de bovenste rand van haar rokje gebonden. Het lintje zit als een strik in haar haar en om haar schouder hangt een Chanel tas in plaats van de gebruikelijke schooltas.

"Wil je problemen ofzo?" vraag ik verontwaardigt. "Nee, hoezo?" vraagt ze onbegrijpend. "Je weet dat het strikt verboden is om je schooluniform zo te dragen" zeg ik met opgetrokken wenkbrauw. "Dan moeten ze dat maar duidelijk in de schoolreglementen zetten" zegt ze bijdehand. "Je bedoelt dat boekje wat ie op dag één dat je het kreeg bij het oud papier had gegooid? Want daar staat het namelijk duidelijk in" zeg ik "Weet je wat, je zoekt het maar lekker uit, we moeten gaan"

Haiden staat ons voor de deur op te wachten in zijn auto. Adry stapt voorin en Robyn en ik gaan achterin zitten. Nathan is al sinds het incident met Adry niet meer teruggekomen. Adry is er alleen maar opgelucht om en Robyn zegt dat hij gewoon even tijd voor zichzelf moet hebben, maar ik maak me grote zorgen om hem. Ik bedoel, drie weken is niet zomaar een momentje om af te koelen, het zijn drie volle weken!

Als we instappen, bekijkt Haiden Adry van top tot teen "Wil je problemen ofzo?" vraagt hij. "Dat is nou precies wat ik zei!" zeg ik iets te enthousiast. "Weet je wat, je zoekt het maar lekker uit, we moeten gaan" daarna start hij de auto en rijdt weg. Ik trek even een raar gezicht, hij zegt precies hetzelfde als wat ik zei. Raar. Maar het zal vast gewoon stom toeval zijn.

Haiden rijdt de parkeerplaats op en parkeert de auto. "Zo, daar zijn we weer. Terug op de leukste plek op aarde" Hij begint een beetje te grinniken, de rest doet mee. Ik nep ook maar een lachje. Daarna stappen we uit. Voordat ik weg kan lopen, pakt Robyn me bij mijn heupen en trekt zich maar me toe. Ik leg mijn armen om zijn nek heen. "We mogen niet zoenen op schoolterrein" glimlach ik. "Ach, dit is toch de parkeerplaats maar" zegt hij grijnzend. Daarna drukt hij zijn lippen zachtjes op de mijne en laat me weer los. Ik loop achter Adry aan naar het meisjesgebouw rechts en Robyn gaat achter Haiden naar links, het jongensgebouw in. Adrys telefoon rinkelt, ze kijkt op haar schermpje. "Sorry El, deze moet ik even hebben, het is Kate" zegt ze. Ik knik. Ze staat stil "Ga jij maar alvast oke" zegt ze nog.

RevolutionWhere stories live. Discover now