Hard feelings

1.9K 69 1
                                    

Nathan

"Dit is verkeerd" zeg ik hoofdschuddend. Een traan glijdt langs mijn wang. Ik voel Adrianna naar me staren, maar ik geef haar geen aandacht meer. Niet dat het haar schuld is, want ik had haar gelijk weg kunnen duwen. Maar ze voelt zo aan als Zoë. Van haar tere gezichtje tot haar gegiechel, zelfs de manier waarop ze me zoent lijkt hetzelfde. Eerst snapte ik niet hoe ze me zo erg aan Zoë liet denken, want hun uiterlijk verschilt zo erg maar komt op een vreemde manier ook zo overeen. Maar nu...

Een gil verstoort mijn gedachten. Het klinkt haast als... Robyn? Alsof iemand Robyn roept, zou het Elizabeth zijn. Ik ben net dichtbij genoeg om het te kunnen horen, maar de stem kan ik niet helemaal thuisbrengen. Maar wat is er dan? Het klinkt als een paniekerige schreeuw. Zou Robyn in gevaar zijn? Ik wil niet langer nadenken over wat er wel niet zou kunnen gebeuren, ik moet weten wat er gebeurt. Ik bekijk de deur even goed, geef dan een trap tegen het slot en de deur vliegt zo open. Adrianna kijkt me een soort van trots aan. Ik stap door de deur, 2 armen grijpen me stevig vast.

Ik wordt ruw meegetrokken door de 2 mannen die me net hebben vastgegrepen, Adrianna zit vlak achter me. Ik weet niet waar we heen gaan, maar we komen dichter bij overstuur gesnik wat verdacht veel als Elizabeth klinkt. "Elly..."  hoor ik Adrianna's trillerige stem zeggen die het ook begint te horen. "Bek houden!" zegt 1 van de mannen die Adrianna vasthoud. Hij geeft haar een stomp in haar maag en sleept haar verder door de gang.

"Hé, laat Adrianna met rust" snauw ik hem toe "Durf je wel" "En wat wil jij daaraan doen" zegt hij uitdagend. "Jij hè, jij denkt dat je heel wat bent, maar eigenlijk ben je een zielige klootzak die, om zich nog een beetje man te voelen, machteloze meisjes slaat. Ik kan je 1 ding zeggen, er is niets lagers dan dat" zeg ik kwaad. De 2 mannen die me vasthouden laten me los en gaan achter me staan, de man die Adrianna vasthoud laat haar los, de ander neemt haar over. Met een licht agressieve blik kijkt hij me aan. "O, en nu ga je ook nog eens een onschuldige tiener in elkaar slaan, stoer hoor"

Nu heb ik hem boos gemaakt, als een kwade stier rent hij op me af. Ik zet me af van de grond en spring behendig over zijn hoofd heen. Kwaad draait hij om, ik kijk hem een beetje sullig aan, alsof het allemaal niks is. Dit keer blijf ik staan en geef ik de man een flinke beuk in zijn gezicht, hij deinst lichtjes achteruit. Ik glij onder zijn benen door en duw hem tegen zijn rug zodat hij valt. Ik wil hem nog even een klap geven, maar ik wordt weer vastgegrepen door de mannen die me net vasthielden.

De man draait zich om en grijnst als hij ziet dat ik weer wordt vastgehouden. "Hé, zo is het niet eerlijk!" zeg ik tegen de mannen die me vasthebben. Voordat ze reageren, komt de andere man op me af rennen, zijn vuist staat al klaar om me te slaan. Ik ga een heel klein beetje door mijn knieën, spring op en trap de man met beide voeten in zijn maag. Kreunend deinst hij achteruit.

"Nou, neem je verlies, laat Adrianna met rust en neem mij mee naar waar jullie me ook willen hebben. Als jullie Adrianna maar gewoon met rust laten" smeek ik. "Dat zal niet gaan" zegt de man die Adrianna vasthoud. "Moet ik jullie stuk voor stuk in elkaar rammen om mijn zin te krijgen ofzo!?" Maar ze negeren me en trekken me weer mee. Adrianna wordt voortgeduwd, omdat de andere man amper meer kan staan. Ze brengen ons steeds dichterbij het geluid van Elizabeths heftige gesnik tot we stilstaan voor een deur.

De deuren openen en het eerste wat ik zie is Elizabeth die op haar knieën op de grond zit met haar rug naar ons toe. 1 hand steunt op de grond, de andere verdwijnt achter haar haren. Daarna merk ik pas de tornado op die om haar heen cirkelt, zij zit in het oog. Ik ruk me los en ren naar Elizabeth toe. Ik weet niet hoe, maar ik weet me door de tornado heen te slaan. Mijn haar gaat als een wilde tekeer, zelfs in het oog van de tornado. Ik leg mijn armen om Elizabeth heen, ze legt al snel haar hand op 1 van mijn bovenarmen. Het wordt weer windstil, Elizabeth zakt zwakjes ineen.

RevolutionWhere stories live. Discover now