Revolution

Poolparty problems

Adrianna

Het veranderen van blond naar bruin haar, daar ben ik ondertussen wel aan gewent. Ik heb al vele dingen geprobeerd om het tegen te houden, maar niets helpt. Haar kleuren na het wassen, mislukt. Haar kleuren voor het wassen, mislukt. Badmuts op, mislukt (wel wordt de kleur verborgen). Ik bad gaan in plaats van dat ik douche, mislukt. Wassen met een washandje, je raad het al, mislukt. Al sta ik langer dan een minuut onder water of raakt water me langer dan een minuut aan, mijn haar verkleurt. Zelfde geld voor Dan, die er geen problemen mee lijkt te hebben, maar ik wel.

Binnenkort is er een zwemfeest en alle mensen die ook maar iemand zijn, komen. En als ik niet kom, is mijn reputatie verpest, voor altijd. Dan zegt dat ik me er niet zo druk om moet maken, maar hij snapt niet dat dit van levensbelang is. Hijzelf heeft zijn haar kastanjebruin geverft, zodat het niet opvalt. Maar no way dat ik dat ook ga doen. Na al die jaren heb ik net de perfecte haarkleur gevonden die mijn ogen en gezicht het best accentueert. Dat ga ik niet zomaar weggooien like that. Maar ik moet naar dat feest, dus heb ik al iets bedacht.

De laatste tijd zie je badmodellen weer verschijnen met badmutsen, en dat is mijn plan. Ik ga met een badmuts naar het feestje en niemand merkt het. Ze doen toch alles wat ik ze opdraag, het zijn net schapen. Daar ga ik dus mooi even misbruik van maken. Nou, dat is ook weer geregeld. Dan vindt het maar een dom plan, maar hij heeft niemand op het feest die hem exact nadoet en ik wel. Dit plan gaat slagen.

Snel knoop ik nog even mijn doek om mijn middel en loop naar beneden. Dan rijdt ons naar het feestje, zodat hij op kan scheppen bij 'de dames' die daar zullen zijn. Als hij mij maar niet voor schut zet, vindt ik het goed. Als we er zijn, stap ik gelijk uit en loop naar Katelyn.

"Adry, je bent er!" roept Katelyn. "Natuurlijk ben ik er, je dacht toch niet dat ik niet zou komen" "Nou ja, Steve is er" zegt ze met een zure uitdrukking. "Serieus!?" zeg ik, hopend op een 'nee' of 'grapje'. "Ik ben doodserieus" zegt ze ook werkelijk doodserieus.

Steve, mijn ex uit de eerste. Hij is een ramp. Aan het einde van het jaar ging het uit tussen ons, hij wou geen vrienden meer zijn waar ik toen de tijd nog van baalde. Maar al snel werd ik populairder en hij het precies omgekeerde. Terwijl ik steeds meer merkkleding en make-up ging dragen, begon hij nerdkleding te dragen en puistjes te krijgen (die ondertussen, godzijdank, weer weg zijn). Maar hij denkt nog steeds dat ik hem leuk vindt, wat never nooit meer zal gebeuren. Want naast dat hij er zo uitziet, is hij ook een regelrechte klootzak. En al kleed en verzorgt hij zich al een stuk beter dan eerst, hij blijft een klootzak.

"Waarom is hij in principe uitgenodigd!?" zeg ik onbegrijpend. "Who knows" zegt Kate zuchtend "Maar lets party!" roept ze opeens heel enthousiast. Ze trekt me mee naar het zwembad en duwt me er met handdoek en al. Ze begint te lachen, maar ik kruip gestrest het zwembad uit. Mijn haar begint al bruiner te worden als ik bij de wc aankom. Snel grijp ik de badmuts uit mijn tas vol met doorweekte spullen, gelukkig heb ik mijn telefoon niet meegenomen. Net als ik de laatste plukken inmiddels donkerblond haar in mijn badmuts heb gepropt, komt Kate binnenlopen.

"Wat heb jij nou weer op je hoofd" zegt ze half lachend. "Badmutsen raken weer helemaal in de mode, wist je dat niet eens!" zeg ik nepbeledigd. "Serieus! Maar niemand draagt er toch een" zegt ze paniekerig. "Schat, neem dat nou maar van mij aan, je weet dat ik gelijk heb" "Ik weet dat je gelijk hebt Adry, maar... nou ja... waarom heb je het niet even eerder vertelt" zegt ze eerst heel langzaam, maar opeens verrassend snel. "Je weet dat ik graag in de spotlights sta" zeg ik met een arrogante toon. Daarna loop ik weer richting het zwembad.

Toen ik weer bij het zwembad was, waren alle ogen (zoals verwacht) spontaan op mij gericht. Iedereen begint een beetje met elkaar te fluisteren, maar al snel komt er een groepje meiden naar me toe. "Waar heb je die vandaan" en "Ooo, die wil ik ook" worden me toegespeeld. Ik zei het je, schapen zijn het. Ze doen werkelijk alles wat ik doe, àlles. Na verscheidene meiden de nieuwe trends te hebben uitgelegd, dook ik met Kate in het water. Dit keer zonder mijn spullen. Maar na een tijdje bleef Kate me maar aanstaren, recht in mijn ogen.

"Wat is er" zeg ik kattig. "Je ogen... ze zijn... blauw" "Ze zijn altijd al blauw geweest slimmie" "Ja, maar niet zo blauw... ze zijn... helderder, blauwer" "Wat voor onzin loop jij nou weer uit te kramen!?" "Kijk zelf maar" Snel klimt Kate op de kant en pakt een spiegeltje uit haar tas, die ze voor me houdt. Ze heeft gelijk, mijn ogen zijn verandert!