Love makes blind.

Lina

Ik kijk even rond in de woonkamer en zie al me broertjes op een rij zitten Redouane, Salim, Oussama, en Baby haytem. Ik besef me nu echt pas hoe erg ik dit gevoel heb gemist. Het gevoel dat je hebt wanneer je met al je dierbaren om je heen in een ruimte zit en iedereen voor een glimlach op je gezicht zorgt.

Ik leg mijn hoofd zachtjes op de schouder van redouan mijn big bro & mijn bestevriend.
' Lina wanneer ga je ons nou vertellen wat er echt is tussen jou en jaouad..' vraagt hij zachtjes zodat de andere t niet horen.
' hij is druk met werk meer niet hij zit in frankrijk en t huis is leeg helemaal alleen.'
Hij knikt begrijpelijk ' Redouan maandag begin ik met school , verder met mijn stewardessen opleiding ga in sha allah op schiphol werken.' Zeg ik en haal mn hoofd van zijn schouder af.

' Goed idee , jij moet t maken in t gezin wij werken allemaal bij papa en bij de rest van de familie.. '. 'Ik voel me schuldig Lina' zegt Redouane zacht. 'Hoezo dat Red ?'.' Gewoon, je hebt zoveel meegemaakt en we waren zo erg bezig met onszelf dat we niet door hadden dat je kapot ging. Ik weet dat je nu nog steeds kapot gaat om bepaalde redenen en ik zal er snel genoeg achterkomen Lina'. ' Nee Red er is echt niks ik heb gewoon tijd nodig voor mezelf'. 'Ik ben je broer Lina, ik kijk door je heen tegen mij liegen gaat je niet lukken. Ik heb alleen dat kleine beetje bevestiging nodig dat Jaouad de oorzaak is van al je pijn en weetje Lina zodra dat gebeurt zal zelfs de duivel medelijden hebben met hem. Niemand komt aan mijn kleine zusje'. Ik kijk hem even aan en sla me armen om hem heen en duw me gezicht in zijn hals en laat mijn tranen gaan.

'Kanker zooi!' Roept Redouane. ' Lina je gaat nu mee naar boven'. Ik loop maar met hem mee aangezien ik niet wil dat al me broetjes iets meekrijgen.

Boven op onze witte brede trap sta ik even stil ik zie een foto van een knappe meid hangen die haar jonge jaartjes doorbracht in volle teugen zonder enige problemen behalve wanneer haar, haar niet goed zat. Met een glimlach denk ik terug aan die tijd, toen ik elke ochtend de wekker eerder moest zetten om als eerst de douche in te kunnen. Dat meisje dat vocht met haar tweeling broer om de meest onzinnige redenen en zelfs met haar kleren aan in de zwembad van onze tuin sprong samen met haar vriendinnen , meisje die van shoppen hield en elke dag in de stad te vinden was.. kortom een gelukkige meid , Dat was ik maar of ik dat ooit nog ga worden ?. Dat is iets dat ik me elke dag nog afvraag.

' Lina als die flikker je wat heeft aangedaan dan dan.. ' hij stopt even met praten en houd me nu strak vast bij mn armen.
' Dan vermoord ik hem ik spoor hem op en laat hem leiden ookal is hij mn zwager ik knal hem door zijn hoofd snap je dat Lina.' Zegt hij dit keer wat kalmer ik knik snel ' Hij heeft me niks gedaan Redouane echt niks.' Zeg ik terwijl ik mijn tranen bedwing.

Hij gaat op de bank zitten in onze tweede woonkamer boven en klopt naast zich ik neem naast hem plaats en begin weer te huilen.
' Redouan ik heb spijt dat ik zo jong ben gaan trouwen..' snik ik ' Spijt dat ik mn ouderlijke huis heb verlaten.' Hij legt zijn hand rustig op mn been en aait er over heen met zijn duim.
' Ik heb altijd gehoopt dat ik met een persoon zou trouwen die dit werk niet deed net als mn familie , waarbij ik veilig kon leven zonder dat ik elke keer bang moet zijn dat tie niet thuis komt , bang dat hem wat over komt of mijn kinderen , redouane ik weet niet wat ik met mijn leven moet nu.. ik zit met 2 kinderen en ben zwanger van mijn 3e..' huil ik hard net als een baby..

' Zwanger?' Vraagt hij blij en neemt mij in zijn armen ' Ik ben blij voor je lina wat er ook gebeurt wat er ook is ik ben en blijf je grote broer van een jaartje ouder.. your big bro..'
Ik snik t uit en ben even stil als hij de stilte verbreekt..

'Lina aub vertel me nu wat er door je heen gaat ik wil je helpen, ik wil er voor je zijn. 'Ik kan niks doen als ik niks weet'. 'Waar moet ik beginnen red'. 'Bij het begin lien en sla geen letter over'..

'Toen heb ik rayan en lidiya meegenomen om hier te blijven zolang nodig is als mama en papa dat goed vinden' eindig ik bijna een uur later me verhaal.