အမုန္​းအဆံုးသတ္​

"12"

ကိုယ္​ဟာ မင္​းနဲ႔ ထပ္​တူက်​ေအာင္​
အပင္​းထည္​့ျပဳစားထားတဲ့ အ႐ုပ္​တစ္​႐ုပ္​ လို
မင္​းနာက်င္​ရင္​ ကိုယ္​လည္​းနာက်င္​သလို
မင္​း ​ေပ်ာ္​ရ​ႊင္​ရင္​ ကိုယ္​လည္​း​ေပ်ာ္​ရႊင္​ရတယ္
​
          ^^^^^^^^^^^^^^^

​ေက်ာင္​းသြားဖို႔ ျပင္​ ဆင္​ ​ေနရင္​း
ဖုန္​း လာ ​ေန​ေသာ​ေၾကာင္​့
အက်ီ ၤကိုလက္​ တစ္​ဖက္​က ထိုးထည္​့ရင္​း
ဖုန္​း ​ေခၚသူကို ၾကည္​့လိုက္​ ​ေတာ့

မမ ဖုန္းဆက္​တာပဲ ။ မနက္​ ​ေစာ​ေစာ
ဘာမွာစရာ႐ွိလို႔ပါလိမ္​့ ။

" ဟဲလို မမ "

" ငယ္​​ေလး. ​ေက်ာင္​းသြား​ေနၿပီလား "

" ကြၽန္​​ေတာ္​ အ​ေဆာင္​မွာ ျပင္​ဆင္​​ေနတုန္​း "

" ငယ္​​ေလး မမ​ေျပာတာ ​ေသခ်ာ နား​ေထာင္​​ေနာ္​ "

ဘာပါလိမ္​့ ။ မမ အဲ့လို ​ေျပာမွ ရင္​ထိတ္​လာရသည္​ ။

" ငယ္​​ေလး မမတို႔အခု ရန္​ကုန္​ ​ေရာက္​​ေနတယ္​"

" ဗ်ာ ဘယ္​တုန္​းက "

" တိတိက်က်​ေျပာရရင္​ ရန္​ကုန္​​ေဆးရံုႀကီးမွာ
ညကတည္​းက ​ေရာက္​တာ ငယ္​​ေလး ကို လာ​ေစခ်င္​
္​တယ္​ "

" မမ တစ္​ခုခု မ်ား
ဟင္​ .! ​ေမ​ေမ တစ္​ခုခုမ်ားျဖစ္​လို႔လား "

" ​ေရာက္​ရင္​ မမ​ေျပာျပမယ္​​ေနာ္​ ငယ္​​ေလး
အင္​့"

ဘုရား ။ ဖုန္​းထဲမွာၾကားလိုက္​တာ မမ ရဲ႕ ႐ိႈက္​သံ လိုလို ။
ငိုခ်င္​စိတ္​ကို ထိန္​းၿပီး​ေျပာ​ေနရသလို ။ စကား
အဆံုးသတ္​မွာ လိႈက္​ခါသြားသလို ။
ဟင္​့အင္​း နားၾကားလြဲတာ​ေနမွာ ။
တစ္​ခုခုမ်ား မျဖစ္​ပါ​ေစနဲ႔ ။

မုန္​းခန္​႔ထည္​ ကတုန္​ကရင္​ျဖစ္​​ေနၿပီး ​ေနရာမွာပင္​
ရပ္​ တန္​႔​ေနမိသည္​။ ဖုန္​းက က်သြားၿပီ ျဖစ္​ကာ
မမရဲ႕ ​​​​စိတ္​သိပ္​မလႈပ္​႐ွား ပါနဲ႔ ​ေျဖး​ေျဖးပဲလာ ငယ္​​ေလး
ဟုသာ ၾကားလိုက္​သည္​ ။ ​ေနာက္​ မွာ ဘာ​ေတြ​ေျပာ
မွန္​းမသိ​ေတာ့ ။

လြယ္​အိတ္​ထဲ ပိုက္​ဆံအိတ္​ရယ္​ဖုန္​းရယ္​ ​ေကာက္​ထည္​့
ကာ ကား.ဂိတ္​ကို အ​ေျပး လာ မိသည္​ ။