အမုန္​းအဆံုးသတ္​

"31-2"

​ေရ ခ်ိဳး ခန္​းထဲမွာ အဝတ္​လဲဖို႔ို႔ ျပင္​​ေတာ့မွ
သတိရ ​ေတာ့သည္​ ။
​ေႏြဦးအဝတ္​အစား​ေတြ ဒီမွာမွမ႐ွိ​ေနတာ ..
ခုနကခြၽတ္​လိုက္​တဲ့ အက်ီ ၤက လည္​း
​ေရ​ေတြစိုကုန္​ၿပီ
ဝတ္​လို႔မရ​ေတာ့ ..

​ေႏြဦးကို ၾကည္​့ လိုက္​​ေတာ့ လည္​း
အ​ေပၚပိုင္​းဗလာနဲ႔ လက္​​က​ေလး ႏွစ္​ဖက္​ ကို
ပိုက္​ ကာ ကိုယ္​ကို က်ံ ဳ ့ လို႔
​ေအး​ေနတာလား ႐ွက္​​ေနတာလားဆိုတာ
မသဲကြဲ​ေသာ္​လည္း
မ်က္​ႏွာ တစ္​ခုလံုး နီ​ေနသည္​က
ပန္​းသီး ရဲရဲပမာ ....

အခု လဲဝတ္​ဖို႔ အဝတ္​အပို မ႐ွိ ​ေတာ့
အျပင္​ကို ဒီတိုင္​းထြက္​ရမည္​ ....
​ဒီတိုင္​းသြားဖို႔က သူ႔​ေ႐ွ႕​ေတာင္​
ဒီ​ေလာက္​ မ်က္​ႏွာရဲ​ေအာင္​႐ွက္​​ေနတာ
လူၾကားထဲဆို ပိုဆိုး ​ေနလိမ္​့မည္​ ..

ဒါ​ေၾကာင္​့ မထူး​ေတာ့သည္​မို႔
မုန္​း အ​ေပၚက ထပ္​ဝတ္​ထား​ေသာ
႐ွပ္​ အက်ီ ၤ ကို ခြၽတ္​​ေပး ၿပီး ဝတ္​​ေပး လိုက္​ရသည္​ ...

ဘယ္​​ေလာက္​​ေတာင္​မ်ားပိန္​သြားသလဲ ဆိုရင္​
မုန္​း နဲ႔ ကိုယ္​တိ အက်ီ ၤက ​ေႏြဦး နဲ႔
Over siteျဖစ္​​ေန၏ ။ လက္​႐ွည္​ က
လက္​ဖမိုး တစ္​ခုလံုးဖံုး​ေနကာ
လက္​​ေခ်ာင္​း​ေလး​ေတြ​ေတာင္​ မျမင္​ရ​ေတာ့တဲ့အထိ
အက်ီ ၤ ကပဲ ႀကီးမား​ေနသလား မ​ေျပာတတ္​ ....

" ကိုယ္​့အက်ီ ၤ ခန ဝတ္​ၿပီး အခန္​း ျပန္​ရ​ေအာင္​ "

" ဟုတ္​ "

မ်က္​ႏွာ နီရဲ စြာ ​ေခါင္​းငံ ု့ ခ်ထား​ေသာ ​ေကာင္​​ေလး
ဆီက ဟုတ္​ တစ္​လံုးထဲသာ အ​ေျဖ ျပန္​ရ ၏ ။
မုန္း သူ႔ အက်ီ ၤနဲ႔ လံုးဝင္​ ၿပီး ​ေပ်ာက္​​ေန​ေသာ
​ေႏြဦးကို အသည္​းယားလာလို႔ ထင္​့ ..
​​ေအာက္​ႏႈတ္​ခမ္​းကို ခပ္​ဖိဖိ ကိုက္​ ထား ၿပီး
လက္​က ​ေႏြဦးရဲ႕ ဦး​ေခါင္​း​ေလးကို ပြတ္​​ေပးဖို႔
လက္​အလွမ္​း...

​ေႏြဦးရဲ႕ဦး ေခါင္​း​ေလး ျပန္​အ​ေမာ့ ....

ၾကည္​လဲ့​ျဖဴ စင္​ေန​ေသာ မ်က္​ဝန္​ း​ေလး​ေတြ ႏွင္​့
​ေကာင္​ငယ္​က​ေလးသည္​ မုန္​းကို
အျပစ္​ကင္​းစြာ ​ေငးစိုက္​ၾကည္​့ ​ေန ၏ ။
မ်က္​ဆံနက္​နက္​ က​ေလး​ေတြ သည္
​ေနရာ မ​ေရြ ့ဘဲ ​ေငးစိုက္​ ၾကည္​့ ​ေန ပံုက
ညိဳ႕ ဓာတ္​မ်ားပါ​ေနသလို ပင္​ ..
မ်က္​ဝန္​းထဲက တြင္​းနက္​ထဲ
​ေရာက္​႐ွိသြားသလို ႐ုန္​းထြက္​ဖို႔ရာ ခက္​ခဲ​ေန​ေသး၏ ။