အမုန္​းအဆံုးသတ္​

"32"

ခပ္​သုန္​သုန္​ တိုက္​ခတ္​လာ​ေသာ ​ေလ႐ူး
အ​ေဝ့မွာ သစ္​ရြက္​​ေျခာက္​တ့ိုသည္​  ႐ိုးတံမွ
​​ေၾကြက်​ကုန္​ျက၏ ။ရြက္​​ေျခာက္​​ေႂကြ သံ တို႔
က အစီစဥ္​မက် ..
နာရီ သံ တခ်က္​ခ်က္​ ျမည္​သလိုမဟုတ္​ဘဲ
ခန​ေန ဖ်တ္​ခနဲ ၾကားလိုက္​
အတန္​ၾကာ ​ေပ်ာက္​သြား လိုက္​ နဲ႔
ပတ္​ဝန္​းက်င္​ကို သူ႔ရဲ႕ အနိစၥတရား အား
​ေခၚယူ ျပသ​ေနသ​ေယာင္​ ....

ရြက္​​ေျခာက္​ပင္​ရဲ႕ မနီးမ​ေဝး႐ွိ ျပတင္​း​ေပါက္​
နားတြင္​​ေတာ့ ကိုယ္​လံုးကိုယ္​ထည္​​ေသးပံု
ရ​ေသာ ျဖဴ ​ေဖ်ာ့​ေဖ်ာ့ မ်က္​ႏွာ ပိုင္​႐ွင္​
​ေကာင္​​ေလး တစ္​​ေယာက္​ သည္​
ရြက္​​ေျခာက္​တို႔၏ သခၤါ ရတရားကို ၾကည္​့ ႐ႈ
​ေနပံု ရ၏ ။ သို႔​ေပမဲ့ ထို​ေကာင္​​ေလး ၏
မ်က္​ ႏွာရိပ္​ ထဲတြင္​ ထို သ​ေဘာ တရားမ်ား
ကို ျမင္​ပံု မရ ပါ ။

ရြက္​​ေျခာက္​တစ္​ရြက္​​ေႂကြတိုင္​း သူ႔ အသည္​းမ်ား
ဖဲ့​ေႁခြသလို တဖ်တ္​ဖ်တ္​တုန္​ခါ​ေန၏ ။.
မ်က္​ႏွာ ထက္​တြင္​ ​ေတြ​ေဝ လြမ္​း​ေမာ ျခင္​း တစ္​ခု
ပန္​ဆင္​ လ်က္​ အျပင္​ဘက္​ကို ​ေငး​ေငး ငိုင္​ ငိုင္​
ၾကည္​့ ​ေန၏ ။

"  လွဲ​ေနတာ မဟုတ္​ဘူး
အား.႐ွိ​ေသးတာ မဟုတ္​ ဘဲနဲ႔ "

တံခါးဖြင္​့ ၿပီး ဝင္​လာ​ေသာ ဇြဲ က ဆူ သလိုလို နဲ႔
ညည္​း ညဴ.​ေန၏ ။.
​ေခါင္​းမာလွ​ေသာ ​ေႏြဦး ကို သူမႏိုင္​​ေတာ့ ။
အားမ႐ွိလို႔လွဲ ​ေန ပါဆိုရင္​ ငုတ္​တုတ္ထထိုင္​္​ရင္​ထိုင္​
မထိုင္​ရင္​ ​ေဆးရံုဝင္​းထဲ လမ္​း​ေလ်ွာက္​​ေန၏။
အား႐ွိ​ေအာင္​ စြပ္​ျပဳတ္​တို႔ ႏြားႏို႔တို႔​ေသာက္​ပါဆိုရင္​
မတည္​့တဲ့ အခ်ဥ္​ ​ေတြ အစပ္​​ေတြ စားခ်င္​ ​ေန၏။.

အရင္​က ဇြဲ ကို ​႐ွိန္​ၿပီးေၾကာက္​ တတ္​​ေသာ
​ေႏြဦး က သံုးရက္​​ေလာက္​ သတိ​ေမ့ၿပီးမွ
​ေၾကာက္​ဖို႔​ေန​ေနသာသာ ဂ်ီ က်​ေနတတ္​လာသည္​ ။
လူႀကီး ဆန္​​ေသာ ပံုရိပ္​​ေတြ ​ေပ်ာက္​ လာကာ
က​ေလး​ေတြလိုမ်ိဳး တဇြတ္​ထိုး ဆန္​လာ ၏ ။
တစ္​ခါတစ္​ခါ သူစားခ်င္​တာ
သူလုပ္​ခ်င္​တာ မလုပ္​ရရင္​ ႏႈတ္​ခမ္​း က
မသိမသာ.ဆူ ​ေထာ္​ ​ေနတတ္​​ေသး၏ ။