အမုန္​းအဆံုးသတ္​

"34-2"

ဆိုင္​သြားရမွာမို႔ အိမ္​မွာ ​ေႏြဦးကို
​ေစာင္​့​ ​ေပးမဲ့ လူ မ႐ွိမွာစိုးလို႔ စိတ္​ခ်ရ​ေအာင္​
ကိုမုန္​း နဲ႔ အျပင္​ လႊတ္​ခဲ့ တဲ့ ကိုဇြဲသာ
​ေႏြဦး အခု လို လိုင္​းကာ း တိုးစီး ​ေနရတယ္​သာ
သိရင္​ ဘယ္​​ေလာက္​ရင္​ထု မည္​လဲ မသိ။

​ကိုမုန္​း တို႔မိသားစုက ဝန္​ထမ္​း​ေတြဆို​ေတာ့
ကား လည္​း မ႐ွိ ။႐ွိတဲ့ဆိုင္​ကယ္​က နယ္​မွာ က်န္​ခဲ့ တာ
ရန္​ကုန္​မွာလည္းစီး လို႔ မရ ။ တကၠစီငွါး ဖို႔က်​ေတာ့
​ေႏြဦး က ကို မုန္​း ကိုအားနာရသည္​။
သူက အခုမ​ွ ​ေဟာက္​စ္​ ဆင္​းတုန္​း ကို

အဲ့​ေတာ့ အ​ေကာင္​းဆံုးနည္​းက လိုင္​းကားတိုးစီးရံုသာ။
အရင္​က အိမ္​မွာ​ေနတုန္​း က လိုင္​းကား တိုးမစီးခဲ့
ဖူး​ေပမဲ့ အိမ္​ကို ​ေက်ာခိုင္​း လာခဲ့ၿပီးတဲ့​ေနာက္​ပိုင္​း
Busကားဆိုတာ ကိုယ္​နဲ႔ အသားက်​ေနခဲ့တာၾကာၿပီ။
ဒါ​ေၾကာင္​့ လိုင္​းကား ကို ​ေအး​ေဆးသက္​သာ စြာ
မ်က္​ႏွာ တစ္​ခ်က္​မပ်က္​ဘဲ တက္​စီး ​ေလ ေသာ
​ေႏြဦး ကို ကိုမုန္​း က အံျသတႀကီးနဲ႔
ၾကည္​့​ေန​ေလသည္​။

အမွန္​​ေတာ့လိုင္​းကား​ေပၚမွာ သက္​​ေတာင္​့သက္​သာ
​ေတာ့ မျဖစ္​လွ ။ ထိုင္​စရာ ခံု မရ၍ လူက မတ္​တပ္​။
ဒီၾကားထဲ ထပ္​တက္​လာ တဲ့ လူ ​ေတြ​ေၾကာင္​့
ငါးပိသိပ္​သလို ျဖစ္​​ေန​ေလသည္​ ။ လွမ္​းကိုင္​စရာ
တန္​း က လက္​မ်ားစြာ ၾကား ထဲ အလုအယက္​
​ေရာက္​သြား ၾကရာ ​ေႏြဦး ကိုင္​စရာ မ႐ွိ ​ေတာ့ ။

ကိုမုန္​း က ထိန္​းကိုင္​စရာ ကြင္​းတစ္​ခုရထား၍
သူက အဆင္​​ေျပ​ေန​ေသာ္​လည္​း ကိုယ္​က
ယိုင္​တိယိုင္​တိုင္​နဲ႔ ဘရိတ္​တစ္​ခ်က္​အုပ္​တိုင္​း
​ေဘးနားက လူ​ေတြကို ​ေျပး​ေျပးမိတ္​ဆက္​ ​ေန၏။
ကိုယ္​့မွာ လူၾကားထဲ ဟိုလူ႔ဆီဝင္​တိုး ဒီလူ႔ဆီဝင္​တိုး
နဲ႔ အမူးသမားသိုင္​းက်င္​့​ေနရသည္​ ။ ဒီၾကားထဲ
​ေခြၽး တစိုစိုနဲ႔ ဝဝဖိုင္​့ဖိုင္​့လူႀကီး တစ္​​ေယာက္​ က
​ေႏြဦးနဲ႔ အနီးဆံုးမွာ ႐ွိ​ေနရာ ကိုယ္​ ယိုင္​သြားတိုင္​း
ထိုလူႀကီး ကို သြား တိုး မိ​​ေနတာမို႔  ​ေခြၽးနံ​ေတြက
လိႈင္​ကနဲထြက္​လာ​ေတာ့ ေခါင္​းပါ မူး​ေနာက္​လာရ၏။