အမုန္​းအဆံုးသတ္​

"44"

" ၿပီး​ေတာ့ ကိုယ္​တို႔ည​ကေလးအတြက္​ညီ့ကို
တာဝန္​ယူ​ရဦးမွာ "

​ေလတိုးသံ​ေလာက္​သာ ျဖစ္​​ေပမဲ့ ဝုန္​းကနဲ
တိုးဝင္​လာတဲ့ စကားလံုး က ​ေႏြဦးကို အလန္​႔တၾကား
ျဖစ္​​ေစသည္​။ ျပန္​မ​ေတြးခ်င္​​ေတာ့ တဲ့ ကိစၥတစ္​ခုကို
ၾကားလိုက္​ရ​ေသာ​ေၾကာင္​့ အနားတိုးကပ္​​ေနတဲ့ ရင္​ဘတ္​
ကို​ေဆာင္​့တြန္​းမိသည္​။

နားနားကပ္​ကာ ​ေျပာ​ေနတဲ့မုန္​းခန္​႔ထည္​ သည္​
အနည္​းငယ္​ ဖ်ား​ေန​ေသး​ေသာ​ေကာင္​​ေလး၏
​ေဆာင္​့တြန္​းမႈ​ေၾကာင္​့ မျပဳတ္​က်သြား​ေပမဲ့
​ေနာက္​သို႔​ေျခ ႏွစ္​လွမ္​းစာ​ေလာက္​ ဆုတ္​သြားရ၏။

ခြပ္​ !

ထိုးခ်လိုက္​တဲ့အ႐ွိန္​ကသိပ္​မ​ေသးလွ။
ထြက္​​ေနတဲ့​ေဒါသ​ေတြကို လက္​သီး​ေပၚ စုပံုခ်လိုက္​တယ္​
ထင္​ရသည္​။ နာက်င္​သြားတဲ့ ပါး​ေစာင္​ တစ္​ဖက္​ကို
ကိုင္​ရင္​း ​ေႏြဦးကိုျပံဳးၾကည္​့​ေနျပန္​၏။ အရာရာကို
ခြင္​့လႊတ္​​ေပး​ေနပါတယ္​ဆိုတဲ့အျပံဳး မ်ိဳး။

" ခင္​ဗ်ား အဲ့ဒီအ​ေၾကာင္​းကိုေလသံနဲ႔​ေတာင္​မဟနဲ႔
တာဝန္​ယူမႈ​ေတြ တာဝန္​ခံမႈ​ေတြလည္​း မလိုဘူး
က်ဳပ္​က ​ေယာက်ာ္​း​ေလးတစ္​​ေယာက္​ျဖစ္​တဲ့
အတြက္​ ခင္​ဗ်ား စိတ္​ပူ​ေပးစရာ မလိုဘူး
အခုက်ဳပ္​အိမ္​က ထြက္​သြားလိုက္​​ေတာ့ "

နီရဲတက္​လာတဲ့ပါးျပင္​ႏွစ္​ဖက္​က ​ေဒါသ​ေၾကာင္​့လား?
႐ွက္​​သြားတာလား မသဲကြဲ​ေသာ္​လည္​း မုန္​းခန္​႔ထည္​
မ်က္​လံုးထဲမွာ​ေတာ့ အရမ္​း ခ်စ္​စရာ​ေကာင္​း​ေနသည္​။

သူထြက္​သြားခိုင္​းသလို ​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​မထြက္​သြား
ႏိုင္​ ။ ဒီမွာ ​ေနဖို႔ ​ေတြးလိုက္​ကတည္​းက ​ေနာက္​ျပန္​
လွည္​့ဖို႔မဟုတ္​ ။မနက္​လင္​းလင္​းျခင္​း ရရာ​ေကာက္​
္​ထည္​့ကာ ဘာကိုဘာမွ မစဥ္​းစားႏိုင္​ဘဲ အထုပ္​ဆြဲ
ထြက္​လာျခင္​းက သူ႔ကို ​ေနာက္​တစ္​ႀကိမ္​ လက္​လႊတ္​
လိုက္​ရမွာ ​ေၾကာက္​လို႔ ။ မ်က္​စိ​ေ႐ွ႕မွာ ျမင္​​ေနရက္​
သားနဲ႔ မျမင္​ခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​ၿပီး မ​ေနႏိုင္​ပါ။
​ေနာက္​တစ္​ဖန္​ႀကိဳးစားခြင္​့အတြက္​ အခြင္​့အ​ေရး႐ွိတယ္​
ထင္မိသည္​။ အခုမွပ ဲဆယ္​​ေက်ာ္​သက္​တစ္​​ေယာက္​လို
အခ်စ္​မွာ ႐ူးႏွမ္​း ခ်င္​​ေန၏။
လက္​လႊတ္​လိုက္​ရမွာ ​ေၾကာက္​သည္​့စိတ္​က ႀကီးစိုး
​ေနတာမို႔ အျခားအရာ​ေတြကို မ​ေတြးႏိုင္​​ေလာက္​
​ေအာင္​ ျဖစ္​​ေနသည္​ကို ကိုယ္​့ကိုယ္​ကို သိသည္​။
အိမ္​ကမိသားစု ​မိတ္​​ေဆြေတြ ​ေျပာၾကမွာကို ​​ေမ့ထား​
ၿပီး ယခုအခ်ိန္​မွာ သူ႔ကို ဖမ္​းဆုပ္​ထားဖို႔ သာ
အ​ေတြးထဲ​ေရာက္​​ေန၏။