အမုန္​းအဆံုးသတ္​

"26"

မင္​းခန္​႔႐ွာ​ေပးတဲ့ အ​ေဆာင္​မွာ ​ေနရတာ
တစ္​လ ျပည္​့ၿပီ ။ အ​ေဆာင္​​ေနရာက
market  နဲ႔​ေရာ ကားဂိတ္​နဲ႔ပါနီး​ေတာ့
အဆင္​​ေျပသည္​ ။

​ေႏြဦး အဝတ္​အစားလဲ ၿပီး​ေတာ့ ဂီတာ တစ္​လက္​
ကိုင္​ဆြဲကာ ကားဂိတ္​ဆီ ထြက္​ခဲ့ သည္​ ။
ည​ေန ​ေျခာက္​နာရီ ထိုး​ေနၿပီ ျဖစ္​ တဲ့အတြက္​
လူအနည္​းငယ္​႐ွင္​း​ေန၏ ။
အ​ေ႐ွ႕ကိုဆိုက္​လာတဲ့ ကားဆီ အျမန္​ ​ေျပးတက္​ရသည္​ ။
အလုပ္​က ​ေနာက္​က်လို႔ မရ ဘူး ။
ဒီအလုပ္​က လည္​း မင္​းခန္​႔အဆက္​အသြယ္​ နဲ႔
ရထားတာ ။ ​ေႏြဦး က ဂီတာ တီးတတ္​ၿပီး သီခ်င္​းပါ
ဆိုတတ္​တယ္​ဆို​ေတာ့မင္​းခန္​႔ကတီးဝိုင္​း.တစ္​ခုမွာ
အလုပ္​ေလ်ွာက္​ ​ေပး၏ ။ အဆင္​​ေျပစြာနဲ႔ပင္​
​ေခါင္​း​ေဆာင္​က သ​ေဘာက် ၍
အဆို ​ေနရာ ကို ​ေပး၏ ။ ဒီ​ေတာ့ ​ေႏြဦး က
ထိုတီးဝိုင္​းရဲ႕ ပင္​တိုင္​ အဆို တစ္​​ေယာက္​ ျဖစ္​လာ၏ ။

Infinity ဆိုတဲ့ ဆိုင္​းဘုတ္​ကို တစ္​ခ်က္​ၾကည္​့ကာ
​ေႏြဦး အထဲကို လွမ္​းဝင္​ခဲ့ ၏ ။
ခန​ေနရင္​ အလုပ္​စရ​ေတာ့မည္​ ။
အလုပ္​မစခင္​  အဆာ​ေျပစားရန္​ စီစဥ္​ ​ေပးထား.တဲ့
မုန္​႔​ေတြကို ယူစား​ေနလိုက္​၏ ။
ဒီတီးဝိုင္​း နဲ႔ ဒီဆိုင္​​ေလး က သန္​႔သည္​ ။
စည္​း စနစ္​ၿကီးသည္​ ။ လူ ႐ႈပ္​ ​တာ​ေတြ သိပ္​မ႐ွိ ။
ဒါကို ​ေႏြဦး.သ​ေဘာက်တယ္​။

" ​ေရာက္​ ​ေနၿပီလား "

​ေခါင္​း​ေဆာင္​ ကို ဇြဲ တမန္​ က ​ေႏြဥ ီး ထိုင္​တဲ့ ခံု.မွာ
ဝင္​ထိုင္​ ၿပီး​ေမ​း​ေတာ့ ​ေႏြဦး.ျပန္​ ျပံဳး ျပလိုက္​ကာ

" ခုန ကပဲ ကို ဇြဲ "

ဇြဲ ​ေခါင္​းညိမ္​့ ရင္​း ​ေႏြဦး စား​ေန​ေသာ ပန္​းကန္​ကို ယူ
စား ၏ ။

" ဟာ ကို ဇြဲ ကြၽန္​​ေတာ္​ စားထား ၿပီးသား ႀကီး ​ေလ
တျခားဟာစားမလား ကြၽန္​​ေတာ္​ယူ​ေပးမယ္​ "

လွမ္​းထ ဟန္​ ျပင္​ လိုက္​​ေသာ  ​ေႏြဦး လက္​ကို
ဇြဲ ဆြဲ ခ်ကာ ခံုမွာ ျပန္​ ထိုင္​​ေစ၏.။

" ဘာလဲ ကိုယ္​စား ​ေနတာ ကို ရြံ လို႔. လား "

" မရြံ ပါဘူး.
ကြၽန္​​ေတာ္​က ..."