Η Χαμογελαστή Κουκουβάγια (The Smiling Owl)

202 19 3
                                    

01/09/2018

"The Smiling Owl" by Justin Suttles

Published in: August 28, 2012 

~~~~~~~~~~~~~

Με μια απαίσια γεύση στο στόμα μου, ξύπνησα από ένα λήθαργο τόσο βαθύ που νόμιζα ότι δεν θα αναδυόμουν ποτέ. Είχα πάει στο κρεβάτι στις 1:17 π.μ., ήταν μόνο 2:47π.μ. τώρα. Η μιάμιση ώρα ύπνου μου έμοιαζε πολύ περισσότερη από αυτό, γεμάτη ανατροπές και αλλαγές στην υποσυνείδητη ονειρική κατάσταση. Αλλά τώρα, η πραγματικότητα ήταν εντελώς αληθινή. Όταν λέω ότι αυτή η γεύση στο στόμα μου ήταν απαίσια, δεν εννοώ τη συνηθισμένη σιχαμερή αναπνοή που έχει κάθε μεσήλικας όταν ξυπνάει. Αυτή η γεύση ήταν πολύ τραχιά και ασυνήθιστη· όχι πικρή, αλλά αηδιαστικά γλυκιά, που με έκανε να θέλω να ξεράσω. Το καλύτερο πράγμα για να το συγκρίνω, θα ήταν η γεύση μετά από φθηνό ρούμι αναμειγμένο με κάποιου είδους υγρό γλυκό καλαμπόκι.

Τα γυμνά πόδια μου άγγιξαν το κρύο, σκληρό πάτωμα του νέου μου διαμερίσματος, και προσπέρασα το παράθυρο της κρεβατοκάμαράς μου πηγαίνοντας στην τουαλέτα. Κοιτώντας στον καθρέφτη, άνοιξα το στόμα μου ελπίζοντας να ταυτοποιήσω την πηγή της γεύσης, μόνο για να βρω ότι η γλώσσα μου ήταν καλυμμένη με λευκή πλάκα· σαν μάρμαρο. Μπερδεμένος, βούρτσισα τη γλώσσα και τα δόντια μου για να απομακρύνω τη γεύση, μάταια όμως.

Αρχίζοντας να ανησυχώ, πήγα στην κουζίνα. Ανοίγοντας τα ντουλάπια ένα ένα, ήθελα να βρω κάτι να διαλύσει αυτή την απαίσια γεύση. Η καλύτερη επιλογή που βρήκα ήταν λεμονάδα, και ξεκίνησα να την πίνω σαν νερό. Με εκνευριστικό τρόπο, το υγρό κύλησε πάνω από την πλάκα στη γλώσσα μου σαν προστατευτική μεμβράνη, χωρίς να αγγίζει ποτέ τους γευστικούς κάλυκες μου. Πετώντας τη λεμονάδα στο πάτωμα, πήγα πίσω στην κρεβατοκάμαρα.

Ξαφνικά στα καλά καθούμενα, αισθανόμουν μια παρουσία. Μια ζεστή, παλλόμενη, σχεδόν επώδυνη αίσθηση με κατέκλυσε· σχεδόν σαν μια εξωτερική πηγή νευρικού ερεθίσματος, τολμηρή αλλά ήρεμη μου γνωστοποιούσε ότι δεν ήμουν μόνος. Ήταν σαν την εκ γενετής συνείδηση που βιώνει κανείς όταν ονειρεύεται, μόνο που αυτό δεν ήταν όνειρο. Τα ένστικτά μου καθοδήγησαν την προσοχή μου στο παράθυρο της κρεβατοκάμαρας, στο οποίο, σχεδόν σαν υπνωτισμένος, πήγα για να δω έξω. Αυτό που είδα ήταν η όψη μιας κουκουβάγιας, που καθόταν στο κλαδί ενός δέντρου. Όχι ένα στριγγλοπούλι ή κλαψοπούλι, αλλά μια πεπλόγλαυκα αν έπρεπε να μαντέψω. Ήταν πολύ μεγάλη, και σχεδόν άψογα άσπρη.

Creepypastas στα ΕλληνικάΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα