Creepypastas στα Ελληνικά

Ιστορίες από το Βενζινάδικο (Tales from the Gas Station) - 3ο Μέρος

20/10/2018

"Tales from the Gas Station (Part Three)" by Jack Townsend

Published: October 9, 2018

*************

Είναι κάτι στιγμές που αυτός ο κόσμος πλησιάζει τόσο πολύ τα όρια της πραγματικότητας που μπορώ να ακούσω κάτι να με καλεί πέρα από το πέπλο. Μερικές φορές φτάνω τόσο κοντά, που μπορώ να νιώσω εκείνο το πράγμα από την άλλη πλευρά να με τραβάει από τις γωνίες του μυαλού μου. 

Ανησυχώ για τον Κάρλος. Δεν φαίνεται να το χειρίζεται σωστά.

-----

Όταν επέστρεψα στη δουλειά μετά τη δημοσίευση μου χθες, χάρηκα πολύ που είδα μια στοίβα από χαρτιά αποδείξεων τακτοποιημένη στο ταμείο με σημειώσεις γραμμένες από το τρεμάμενο χέρι μου. Δεν θυμάμαι να γράφω όλες αυτές τις σημειώσεις, αλλά από την άλλη, δεν θυμάμαι και πολλά πράγματα. Μάλλον δουλεύω υπερβολικά. Ή ίσως τα καυσαέρια που που έρχονται από κάτω από το βενζινάδικο μου παίζουν κόλπα. Ή ίσως είναι απλά ακόμη μια παρενέργεια της κατάστασής μου. Όπως και να 'χει, δεν θα διακινδύνευα τίποτα για να το μάθω.

Παραδέχομαι πως τα γράμματά μου δεν είναι τα καλύτερα. Και κάποιες φορές, τα γράμματα στο χαρτί των αποδείξεων είναι σχεδόν αδύνατο να διαβαστούν Οπότε αν κάτι εδώ φαίνεται απίστευτο, είναι μάλλον επειδή το έγραψα λάθος. Με αυτό στο μυαλό, αυτή είναι η καλύτερη μου προσπάθεια για μια καταγραφή: 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

7:00 - Σκοτεινιάζει νωρίτερα αυτές τις μέρες.

7:30 - Ο Αγρότης ο Νεότερος ήρθε στο βενζινάδικο απόψε, ρωτώντας για τα φυτά με τα χέρια. Του είπα ότι δεν ήταν πια εδώ. Άφησε τον αριθμό του στο πίσω μέρος ενός κουπονιού για 15% έκπτωση σε τροφή γουρουνιών από ένα ηλεκτρονικό έμπορο. Νομίζω πως προσπαθεί να μου στείλει ένα μήνυμα.

9:00 - Νομίζω ότι κάποια παιδιά μου κάνουν φάρσα. Βρήκα ένα νάνο πίσω από τις χοιρινές κρούστες. Δεν έδωσα πολλή σημασία, και τον έβαλα σε ένα κουτί πίσω από το ταμείο. Αλλά τότε βρήκα άλλο ένα ολόιδιο νάνο μέσα στα αναψυκτικά. Το έβαλα και αυτό στο κουτί. Μόνο όταν πρόσεξα τον τρίτο και τέταρτο νάνο άρχισα να υποψιάζομαι κάτι. Είχα βγάλει έξω τα σκουπίδια και βρήκα τους νάνους στηριγμένους σε ένα κλαδί ενός δέντρου δίπλα στον κάδο, να με κοιτάνε από ψηλά σαν αγάλματα. Χρησιμοποίησα μια καρέκλα και μια σκούπα για να τους ρίξω κάτω, και τους έβαλα στο κουτί με τους υπόλοιπους. Όταν πήγα πίσω στο γραφείο μου, βρήκα ένα σημείωμα στην καρέκλα μου γραμμένο με κόκκινο μελάνι. Έλεγε απλά, "Είμαι μέσα στους τοίχους." Δεν ξέρω ποιος το έγραψε, αλλά το χαρτί μυρίζει σαν πορτοκάλι και δαμάσκηνα.