Creepypastas στα Ελληνικά

Η Θεωρία των Χορδών (String Theory)

11/10/2018

"String Theory" by Tesla

Published in: March 21, 2010 

*************

Έχεις νιώσει ποτέ ότι κάποιος βρίσκεται στο σπίτι σου, και απλά σκέφτηκες "Δεν θέλω να ξέρω" και το αγνόησες; Μερικές φορές, ο φόβος για το άγνωστο φαίνεται καλύτερη επιλογή από το να αντιμετωπίσεις τον αληθινό κίνδυνο. Συνήθως δεν είναι τίποτα, όμως. Μια φορά, ακούστηκε ένα μπιπ από το ασύρματο σταθερό μου, όταν ήμουν ο μοναδικός στο σπίτι. Μπορούσε να καλέσει μόνο από το σαλόνι. Μια άλλη φορά, ορκίζομαι ότι κάποιος πήρε μερικά ψιλά από το γραφείο μου. Πιθανόν να είναι όλα κόλπα της μνήμης.

Αλλά τι θα έκανες όταν κάτι στ' αλήθεια ύποπτο συνέβαινε; Θα έτρεχες, ή απλά θα το αγνοούσες, όπως έκανα εγώ;

Η περασμένη Δευτέρα ήταν μια κανονική μέρα. Σηκώθηκα, έπλυνα τα δόντια μου, ντύθηκα... Όλα τα μέρη του πρωινού μου τελετουργικού. Έμοιαζε με μια ακόμη μία συνηθισμένη μη ενδιαφέρουσα ημέρα, μέχρι που είδα τις χορδές.

Υπήρχαν τρεις ή τέσσερις χορδές από χοντρό σπάγκο στο δωμάτιό μου. Μπλέκονταν ανάμεσα στους τοίχους γύρω από το κρεβάτι μου, μία ήταν δεμένη στην πόρτα. Δεν γινόταν να μην τις είχα δει πριν· θα είχα παραπατήσει πάνω τους. Ήταν δεμένες σε καρφίτσες στους τοίχους, οι οποίες δεν υπήρχαν πριν δέκα δευτερόλεπτα.

Δεν γινόταν να βρίσκεται κάποιος στο δωμάτιό μου ενώ ήμουν εκεί, πόσο μάλλον να στήσει όλο αυτό. Ήταν νωρίς, και το μυαλό μου δεν λειτουργούσε σωστά. Απλώς αγνόησα το θέαμα, έλυσα τις χορδές και έφυγα για το σχολείο, αφήνοντας το κουβάρι στο γραφείο μου.

Τα πράγματα δεν έγιναν καλύτερα αργότερα. Έξω από το σπίτι μου υπήρχαν εκατοντάδες από αυτές, δεμένες ανάμεσα στα σπίτια, γύρω από αυτοκίνητα, στους δρόμους... Αυτό έπρεπε να είναι μια καλοσχεδιασμένη φάρσα. Μία από εκείνες τις εκπομπές με κρυμμένες κάμερες, ή κάποια κωμωδία. Είχαν πείσει τους πάντες να συμμετέχουν σε αυτό· περαστικοί ήταν μπλεγμένοι σε αυτές, δεμένοι σε αντικείμενα τα οποία πλησίαζαν ή άφηναν πίσω τους, σαν να ακολουθούσαν μια πορεία στρωμένη μπροστά τους.

Διστακτικά συνέχισα τη διαδρομή μου για το σχολείο. Στο λεωφορείο, όλοι εκτός από εμένα ήταν δεμένοι στην πόρτα. Στο σχολείο, παρέες φίλων ήταν δεμένοι μεταξύ τους· οι δασκάλες ήταν δεμένες στις έδρες τους και στους πίνακες. Όλως παραδόξως, εκείνη τη στιγμή το μόνο που αναρωτιόμουν ήταν γιατί με είχαν αφήσει απ' έξω.