Ώρα για Ύπνο ΙΙΙ: Συνειδητοποιώντας τους Φόβους μου (Bedtime III)

173 17 1
                                    

12/09/2018

"Bedtime III: My Fears Realised" by Michael Whitehouse

Published in: December 25, 2012

*Η παρακάτω ιστορία αποτελεί το τρίτο μέρος της σειράς "Bedtime". Τα δύο προηγούμενα μέρη έχουν ήδη μεταφραστεί και δημοσιευθεί. Αν δεν τα έχετε διαβάσει καλό θα ήταν να το κάνετε πριν προχωρήσετε σε αυτό το μέρος. Καλή ανάγνωση!

~~~~~~~~~~~~~

Μερικές μέρες πριν δημοσίευσα δύο εφιαλτικές εμπειρίες από τα παιδικά μου χρόνια, ίσως να τις διαβάσετε καλύτερα για να κατανοήσετε τι μου έχει συμβεί. Είχα αναγκαστεί να μείνω σιωπηλός, αιχμαλωτισμένος από τον παράλογο φόβο ότι με κάποιο τρόπο ακόμα και μετά από τόσα χρόνια, αν μιλούσα γι αυτό, εκείνα τα πράγματα θα με αναζητούσαν και για άλλη μια φορά θα προκαλούσαν χάος στη ζωή μου.

Στο όνομα της επιστήμης και της λογικής αντιμετώπισα εκείνους τους φόβους και ξεκίνησα για να νικήσω εκείνες τις βασανιστικές αναμνήσεις μια και καλή μοιράζοντάς τες με άλλους, εκθέτοντας τες και το τι πίστευα ότι ήταν· οι αυταπάτες ενός προβληματισμένου παιδιού. Έχω διατηρήσει το σκεπτικισμό και τη λογική, τους έχω επιτρέψει να με καθοδηγούν, αλλά αυτό το πρωί μου παρουσιάστηκαν εξακριβώσιμες, χειροπιαστές αποδείξεις. Αποδείξεις για κάτι που δεν ξέρω, αλλά δεν μπορώ να αγνοήσω, και μου φαίνεται παράξενο ότι οι τελευταίες μέρες ήταν τόσο γεμάτες από ανησυχία και κακοτυχία αφότου έσπασα επιτέλους τη σιωπή μου, που δεν μπορώ πια να βασίζομαι ολοκληρωτικά σε συμβατικές εξηγήσεις.

Ξεκινώντας να μοιραστώ εκείνες τις τραυματικές εμπειρίες που είχα ως παιδί, έχω καταβληθεί από ένα αφόρητο αίσθημα ανησυχίας. Αρχικά, το απέδωσα στο φόβο που είχα βιώσει με το απλά να εξιστορώ και να ξαναζώ εκείνα τα τρομερά γεγονότα στο μυαλό μου, αλλά ενώ οι μέρες περνούσαν έγινε πιο έντονο· ένα αίσθημα επικείμενης καταστροφής κατέλαβε κάθε μου σκέψη.

Ενώ μου ερχόταν ο ύπνος, δεν ξεκουραζόμουν. Κάθε πρωί ξυπνούσα, με νεύρα στα ύψη, σαν να είχα μήνες να κοιμηθώ. Τίποτα τρομακτικό δεν συνέβη κατά τις πρώτες νύχτες, καμία επίσκεψη, καθόλου ανεπιθύμητοι συγκάτοικοι, καθόλου ξεφυσήματα να έρχονται από το βάθος των τοίχων του δωματίου μου, αλλά είχα εκείνο το μακρινό γνώριμο αίσθημα ότι δεν ήμουν μόνος.

Μην το παρεξηγήσετε, δεν ένιωσα κάποιον στο δωμάτιο μαζί μου. Δεν άκουσα, μύρισα, ή ένιωσα κάτι το υπερφυσικό, αλλά μέσα στις μέρες και τις νύχτες έχω νιώσει κάτι λεπτό, σχεδόν στην περιφέρεια της συνείδησής μου· το αίσθημα ότι κάτι έρχεται, πλησιάζει, σαν τον αέρα στο μετρό, που αναγγέλλει τον ερχομό ενός ασταμάτητου τέρατος· έκπληξη, αλλά αναμενόμενη.

Creepypastas στα ΕλληνικάWhere stories live. Discover now