GÜZ ÇİÇEĞİ (TAMAMLANDI)

-18- Sevgi dokunuşu ve kabullenişler

🍁

"Şunu da taktığımda hazırsınız Hazan Hanım."

Mutfakta keyifle pizzayı yapmak için hazırlanıyordu genç çift. Yağız'ın başından geçirdiği mutfak önlüğüne gerek yok dercesine bir bakış atıyordu Hazan ama genç adam umursamıyordu. Kafasına şef şapkası da takınca, yeşil gözlerini sevgiyle Hazan'a kaldırdı. Yüzünde oluşan geniş ve tatlı gülüşe Hazan iç çekip baktı.

"Çok... Sevimli oldun." derken güldü Yağız. Hazan kaşlarını çatıp holde bulunan aynanın karşısına geçti. Gördüğü görüntü karşısında o da gülmekten kendini alamadı. Geriye döndüğünde genç adam neşeli gülüşü ile ona bakıyordu hâlâ.

"E, Şirin'in ama bunlar tabii 'sevimli' dersin. Şapka küçük ayrıca, düşüp duruyor kafamdan." dedi işaret dili ile. Yağız başını hafifçe salladı.

"Tamam. Onu çıkaralım o zaman yoksa ben de çalışamam zaten. Gerçekten çok tatlı oldun." dediğinde yine kahkaha attı.

"Çok uzadı bu konu hadi başlayalım artık." dedi Hazan işaret dili ile. Yağız'ın gülen yüzüne göz devirdi.

"Bak bak yine trip atıyor. İltifat beğendiremiyorum hanımefendiye." dedi Yağız sakin bir sesle. Hazan şapkayı çıkarıp ona attı. Genç adam yüzüne çarpan şapkayı düşmeden tutup gülümsedi.

"Tamam kızma Vahşi Güzelim. Ciddi oluyorum artık."

İş paylaşımı yaparken oldukça ciddi görünüyordu gerçekten. Hazan onu izlerken öyle düşündü. Genç adamın hamuru hazırlarken nelere dikkat ettiğini ya da malzemeleri nasıl doğraması gerektiğini ona tarif ederken ki ses tonu farklıydı. Hazan onu tanımak, anlamak ve benliğine sindirmek isterken buldu kendini. Yağız hamuru hazırlamış sosa geçmişti. O anlarda karısının malzemeleri doğramayı yarım bırakıp onu izlemeye daldığının farkında değildi. Hazan iç çekerken düşündü. Berfin'in ona söylediklerini detayı detayına düşündü.

―Sevmek çok güçlü bir duyguymuş Güz.

"Seni seviyorum Güz Çiçeğim... Ben senin izin verdiğin kadar sana yakın olabilirim. Bunu anla ve benden korkma."

Hazan hülyalı bakışlarının farkında değilken Yağız'ın da bir süredir ona baktığını anlayamamıştı.

"Bana neden öyle bakıyorsun?" dedi Yağız. Sesine içindeki heyecan karışmıştı.

Hazan normal baktığını düşünüyordu. Olması gerektiği gibi. O an içinde oluşan kıpırtı kalbinin ritmini hızlandırdı. Omuz silkti genç adamın sorusuna yanıt olarak. Bakışlarını çekince Yağız konuştu yine.

"Bilmek istiyorum." dedi ısrarla.

"Seni görmeye başladım sanırım." dedi Hazan işaret dili ile ardından yine kaçırdı bakışlarını. Yağız'ın merakla kaşları havalanmıştı.

"Bu ne demek ki?"

"Gerçek seni görmeye başladım, demek istedim." dedi Hazan işaret dili ile. "Daha fazlasını sorma." İfadesi sorsan da bilmiyorum, der gibiydi.

"Kafan mı karışıyor? Aylardır oluşturduğun düşüncelerine biçilmiş kaftan olmadığımı mı fark ettin? Bu yüzden mi?"

Hazan çatılı kaşlarının arasını işaret parmağı ile ovdu. Yağız'a yan bakış atıp sessiz kaldı. Bıçağı alıp yarım bıraktığı işe devam etmeye başladı. Yağız üstüne gitmemeye karar verdi, ona yardım etmeye başladı. Malzemeleri özenle dizdiği pizzayı fırına yerleştirdikten sonra tezgâha yaslandı. Hazan da karşısındaki ada tezgâha yaslamıştı kalçasını. Yağız ona bakıyordu o ise dalgın dalgın zemine.