အခန္း (၆) : ဒန္းဟန္ ေဆးလုပ္ငန္း
"လူငယ္ေလး.....ခဏေလာက္ေစာင့္ပါဦး....." မိုဝူက်ီ အေဆာက္အဦးမွ ထြက္သြားေတာ့မည့္ဆဲဆဲတြင္ အသက္ႀကီးႀကီးတစ္ေယာက္၏ အသံက သူ႔အား တားဆီးလိုက္သည္။
မိုဝူက်ီသည္ လူလတ္အရြယ္လူကို လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ သူ႔မ်က္ႏွာသည္ သူ႔အသံကဲ့သို႔ အိုမင္းေန၏။
"ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခၚတာလား...." မိုဝူက်ီသည္ လူလတ္အမ်ိဳးသားကို သုံးသပ္ကာ ေမးလိုက္သည္။ သူ႔တြင္ သူ႔နားလည္မႈအတြင္းရွိ ျမင္သမၽွ အရာအားလုံးကို သိေနသကဲ့သို႔ စူးရွထက္ျမက္သည့္ မ်က္လုံးမ်ားရွိေလသည္။
"ဟုတ္တယ္.... ငါ ေခၚလိုက္တယ္.... မင္းစိတ္မရွိရင္ ငါတို႔ တိတ္ဆိတ္တဲ့ေနရာရွာၿပီး စကားေျပာရေအာင္ေလ...." လူလတ္အမ်ိဳးသားသည္ အဖြဲ႕အစည္းခန္းမႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာရွိသည့္ လက္ဖက္ရည္အခန္းကို ညႊန္ျပကာ ေျပာလိုက္၏။
မိုဝူက်ီသည္ ျပဳံးလိုက္သည္ "ရတာေပါ့.... ကၽြန္ေတာ္အားပါတယ္....."
မိုဝူက်ီသည္ လူလတ္အမ်ိဴးသားႏွင့္အတူ လက္ဖက္ရည္အခန္းသို႔ ေလၽွာက္သြားသည္ကို ျမင္သည့္အခါ အဖြဲ႕အစည္းရွိ လူမ်ားသည္ စတင္၍ ေဆြးေႏြးေရရြတ္ေနၾကသည္။
"အဲလူက ဒန္းဟန္ေဆးေဖာ္စပ္ေရးရဲ့ ပိုင္ရွင္ လုက်ိဳးကၽြင္း မဟုတ္ဘူးလား.....ဒီကအားလုံးက အဲေကာင္ေလးက အတုအေယာင္ဆိုတာသိရဲ့သားနဲ႔ သူက အဲဒီအ႐ူးကို ေခၚဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာလား..... သူ႔ေဆးလုပ္ငန္း ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ပိတ္သြားမွာ မေၾကာက္ဖူးလား.... သူက ဉာဏ္ကို မရွိဘူး...."
"ဟီးဟီး ..... မင္းသိသားပဲ...... မင္းကသာ အခုမွ ေျပာေနတယ္..... လုက်ိဳးကၽြင္း ထက္ျမက္တယ္ဆိုရင္ ဒန္းဟန္ေဆးလုပ္ငန္းက က်ရႈံးသြားစရာအထိ မျဖစ္နိုင္ဘူး.... ပထမမွာ အဲဒီလူပုံစံက လိမၼာပါးနပ္တယ္လို႔ထင္ရေပမဲ့ တကယ္တမ္း အဲလို မဟုတ္ဘူး..... ဒန္းဟန္ေဆးလုပ္ငန္း ဘာျဖစ္သြားလဲဆိုတာသာ ၾကည့္ေတာ့..."
"လုက်ိဳးကၽြင္း အသုံးမက်တာ ဘယ္သူက မသိလို႔လဲ..... ဒါေပမဲ့ ဒန္းဟန္ေဆးလုပ္ငန္းျဖစ္သြားတဲ့ ကိစၥက တကယ္ကို သနားစရာပဲ...... ခ်င္ယြီျပည္နယ္မွာ.... ရွင္းဟန္အင္ပါယာထဲမွာေတာင္ အေကာင္းဆုံးေဆးလုပ္ငန္းထဲက တစ္ခုျဖစ္ရဲ့သားနဲ႔ကြာ...... အခုေတာ့ အေသးစားေဆးလုပ္ငန္းျဖစ္သြားရွာၿပီ..... အခ်ိန္ၾကာလာရင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလာက္တယ္...."
YOU ARE READING
လူသားသစ္စာ (Zawgyi version) (1 - 200)
FantasyThis is translation of Immortal mortal .... All credit given to original author and translator Otiginal Author : Goose Five Translator : Kyiphyu ဝိညာဥ္ေၾကာမရွိလၽွင္ မက်င့္ႀကံနိုင္သည့္ ေလာကတြင္ မိုဝူက်ီတစ္ေယာက္ ဘယ္လို ဒုကၡမ်ိဳးစုံႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရမလဲ...
