လူသားသစ္စာ (Zawgyi version) (1 - 200)

chapter 62

အခန္း (၆၂) : ေႏြဦးနတ္ဘုရားဖြင့္ပြဲ ညီလာခံ

အျပန္ခရီးကား အရမ္းကို တိတ္ဆိတ္လွ၏။ သူတို႔သည္ လၽွပ္စီးမိေက်ာင္းႏွင့္ မဆုံေတြ႕ေသာေၾကာင့္ မိုဝူက်ီအား  စိတ္ဓာတ္အနည္းငယ္ က်သြားေစ၏။ သူ႔တြင္ ေဆးပုလင္း ခုႏွစ္ပုလင္း လက္ဝယ္က်န္ရွိေသး၏။ အကယ္၍ သူတို႔သာ လၽွပ္စီးမိေက်ာင္းႏွင့္ ဆုံေတြ႕ခဲ့ပါက သူသည္ ခ်ီေသြးေၾကာ ၃၀ ခုထိ ဖြင့္နိုင္ရန္ ေမၽွာ္မွန္းထား၏။

ႏွစ္ရက္အၾကာတြင္ မိုဝူက်ီႏွင့္ တင္းဘူအာတို႔သည္ ထ်န္းေလာ္ဟိုတယ္သို႔ ျပန္ေရာက္လာၾက၏။ သူတို႔ ျပန္ေရာက္သည့္အခါ ရွန္းလ်ဲ႕ကို မေတြ႕ေသးေခ်။ မိုဝူက်ီသည္ က်င့္ႀကံရန္ ရွိၿပီး ရွန္းလ်ဲ႕ကား အင္ေမာ္တယ္ ျဖစ္သည့္အတြက္ တင္းဘူအာသည္ ဧည့္ခန္းတြင္ ေနထိုင္ရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ေလသည္။

မိုဝူက်ီက တင္းဘူအာ အား ဟိုဟိုဒီဒီ လိုက္မျပနိုင္ေခ်။ သူသည္ ခ်ီေသြးေၾကာ ၂၇ခုကို ဖြင့္ၿပီးခါစ ျဖစ္သည့္အတြက္ က်င့္ႀကံရန္ အခ်ိန္ပိုလိုအပ္ေလ၏။

မိုဝူက်ီက ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားကို စုပ္ယူ၍ ခႏၶာကိုယ္အတြင္း စတင္ လွည့္ပတ္ေသာအခါ သူသည္ အံ့ဩတႀကီး ျဖစ္သြားေလသည္။ သူသည္ ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားကို မည္မၽွပင္ စုပ္ယူေစကာမူ ပင္လယ္ထဲသို႔ က်ေရာက္လာသည့္ ေရစက္ပမာ ျဖစ္ေနကာ သူ႔က်င့္ႀကံျခင္းတြင္ အတားအဆီး သို႔မဟုတ္ ပိတ္ဆို႔မႈလဲ ရွိမေနေခ်။ ဝိညာဥ္လမ္းေၾကာင္း အဆင့္တစ္သို႔ ေရာက္ရွိရန္ က်င့္ႀကံစဥ္က သူသည္ အတားအဆီးပိတ္ဆို႔မႈကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ခံစားမိ၏။ သို႔ေသာ္လည္း သူ႔၏ ၂၇ခုေသာ ခ်ီေသြးေၾကာမ်ားႏွင့္ စြမ္းအားမ်ားကို စုပ္ယူ၍ ဆက္တိုက္က်င့္ႀကံပါက သူ႔ခ်ီေသြးေၾကာမ်ားသည္ ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားကို သယ္ေဆာင္ထားနိုင္မည့္ စြမ္းအင္ရွိလာမည္ဟု ခံစားမိေလ၏။

သူသည္ စြမ္းအားမ်ားကို ဆက္တိုက္ စုပ္ယူေသာေၾကာင့္ သူက်င့္ႀကံျခင္းကား အဆက္မျပတ္ တိုးတက္လာေလ၏။ မိုဝူက်ီက က်င့္ႀကံျခင္းတြင္ ပါရမီရွင္မ်ားကို မေတြ႕ဖူးေသာ္လည္း ထိုပါရမီရွင္မ်ားပင္ စြမ္းအားမ်ားကို သူကဲ့သို႔  ျမန္ျမန္ မစုပ္ယူနိုင္ေလာက္ေခ်။ သူ႔ခ်ီေသြးေၾကာ ၂၇ခုသည္ က်ယ္ျပန႔္လာၿပီး သူလြတ္လပ္စြာ ကူးနိင္သည့္ ပင္လယ္သဖြယ္ ျဖစ္လာေလသည္။