လူသားသစ္စာ (Zawgyi version) (1 - 200)

chapter 91

အခန္း (၉၁) : ၾကယ္တာရာ ျဖတ္သန္း လွည့္ပတ္ျခင္း ပညာရပ္

သ႑ာန္မဲ့ နတ္ဓားဂိုဏ္းတြင္ အျပင္စည္း တပည့္ ျဖစ္ေသာ ေခ်ာက္ဝမ္ဘင္း၏ ေနထိုင္ရာ ေနရာကား ဖရိုဖရဲ ျဖစ္ေနေလ၏။ ခ်ိဳးဖ်က္စီး၍ ရေသာ အရာတိုင္းမွာ ပ်က္စီးလ်က္ ရွိေနေလသည္။ ေပါင္မုန႔္တစ္လုံးကဲ့သို႔ ေဖာင္းကား ေယာင္ကိုင္းေနေသာ ေခ်ာက္ဝမ္ဘင္းမ်က္ႏွာတြင္ အမုန္းတရားမ်ားႏွင့္ အလိုမက်မႈမ်ား ႀကိီးစိုေနေလသည္။

"သခင္ေလး တကယ္ပဲ အားလုံး ျပန္ေပးေတာ့မွာလား...." ေခ်ာက္ဝမ္ဘင္းေဘးတြင္ ဝတ္႐ုံရွည္ႏွင့္ လူလတ္ အမ်ိဳးသား တစ္ေယာက္ ရွိေလ၏။ ေခ်ာက္ဝမ္ဘင္း သ႑ာန္မဲ့ နတ္ဓားဂိုဏ္းသို႔ ဝင္လာစဥ္က ေခ်ာက္အိမ္ေတာ္မွ ေခ်ာက္ဝမ္ဘင္း၏ ေနာက္လိုက္အေနႏွင့္ ထည့္ေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

ေခ်ာက္ဝမ္ဘင္းက အံ့ကို ႀကိတ္လိုက္ၿပီး "ငါက ဘာလုပ္နိုင္ဦးမွာလဲ ဦးေလးခ်န္းရွင္းက မီးေတာက္ အထြတ္အထိပ္ ဓားေတာင္မွာေလကြာ တကယ္လို႔ အေရးႀကီးတာ မဟုတ္ရင္ သူ႔ကို ေတြ႕ဖို႔ေတာင္ ခက္တဲ့ဟာကို ကူညီခိုင္းဖို႔ဆိုတာ ေဝးလာေဝးပဲ...."

လူလတ္အမ်ိဳးသားက အသံတိုးကာ ေျပာလိုက္ေလသည္ "သခင္ေလး ကၽြန္ေတာ့္မွာ အႀကံတစ္ခု ရွိတယ္ သခင္ေလးက အဲဒီ သံမဏိ တိုင္လုံးကို မရိုးဘူးလို႔ ထင္တယ္မလား အဲဆို ဘာလို႔ သခင္ ခ်န္းရွင္းကို မေပးလိုက္တာလဲ ၿပီးေတာ့ အဲဒီအေစခံ လာရွာတဲ့အခါက် သခင္ႀကီးဆီ ညႊန္လိုက္႐ုံပဲ အဲအတိုင္းဆို သူ ဆက္လိုခ်င္ေနေသးတယ္ဆိုရင္ ေသခ်င္ေနတာနဲ႔ အတူတူပဲ...."

ေခ်ာက္ဝမ္ဘင္း မ်က္လုံးမ်ား အေရာင္လက္လာၿပီး ထိုေတာက္ပမႈမ်ားက ေခါင္းကို ခါရင္း ျပန္၍ ေမွးမွိန္သြားေလ၏ "ငါ့ ဦးေလးရဲ့ အဆင့္အတန္းကိုေရာ နားလည္ရဲ့လား တျခားသူလက္နဲ႔ သြားမထိခိုက္တာ အေကာင္းဆုံးပဲ ၿပီးေတာ့ မိုဝူက်ီက အညႇာတာ ကင္းမဲ့တယ္ တကယ္လို႔ ငါတို႔သာ သူတို႔ သံမဏိတိုင္လုံးကို အခ်ိန္မွီ ျပန္မေပးရင္ ေဒါသထြက္လာၿပီး ထပ္ရန္လာရွာမလား မသိဘူး.... ဒီအႀကံက အရမ္း အႏၲရာယ္မ်ားလြန္းပါတယ္ကြ...."